|
Voorjaar
Ik koester mijn liefde voor jou
waar het houden van
op gezette tijden
de gekte binnen amor
een onweerstaanbaar verlangen oproept.
Het schreeuwt om een oneindige hartstocht
op een regenachtige zondagavond
die wederzijdse begeerte doet lijden.
De eenzaamheid het bed koud doet aanvoelen
maar een aanwakkerende zuidwester
brengt een voorjaar
en met deze een pannacee van alle tijden
als manna de hemel verlaat.
De ware liefde als een vruchtbare openbaring
dat mensen bindt op weg naar morgen met momenten
van altijd in een wereld met een open einde.
|
