Voorjaar
Ik koester mijn liefde voor jou waar het houden van op gezette tijden de gekte binnen amor een onweerstaanbaar verlangen oproept.
Het schreeuwt om een oneindige hartstocht op een regenachtige zondagavond die wederzijdse begeerte doet lijden.
De eenzaamheid het bed koud doet aanvoelen maar een aanwakkerende zuidwester brengt een voorjaar en met deze een pannacee van alle tijden als manna de hemel verlaat.
De ware liefde als een vruchtbare openbaring dat mensen bindt op weg naar morgen met momenten van altijd in een wereld met een open einde.
|