Dromend leven
mijn droom herinner ik me niet enkel zijn hoogte en hoe hij beeft in de diepte van mijn lijf
bij gevaar blijven vogels stil zoals tuinen onder hamerend maanlicht verdoofd elkaar inademen
een zilverzwendel in verwaterde ogen neergeslagen en vol builen - ik herinner mij niet
de mens, in mijn droom omhoog geworpen door een rib tot in de hemel - waar liefdesliederen zweven
duren dromen af en toe langer dan het leven en al trotseren rotsen mij ooit maakt mij een andere tijd oud en zwak
tot in een ongeweten einde wanneer het duister mij onweigerlijk opneemt
toch blijf ik dromend leven
|