winterlicht
van het volgende pad geen weet dolende in het rond
zij heeft zich in het wit gekleed als stilzwijgend verbond
naderend in het doffe licht maagdelijk zelfs, nog onbetreden
gebukt onder vers gewicht zomaar uitgegleden
wat doet eigenlijk nog zeer? ik voel me licht in ‘t hoofd
zonder verwijten over en weer het verleden gedoofd
getuigenis van onmeetbaar vermogen (de hele hemel hoog)
om mijn lichaam te gedogen - ‘n koele vlok in ‘t oog
|