Strakjes komt Rodika voor de wekelijkse schoonmaak beurt van mijn appartement.

Omdat ik met de kerstdagen nogal uithuizig was,vroeg ik me gisteren af wat er eigenlijk schoongemaakt moest worden, want een alleen wonende oudere vrouw maakt weinig vuil, is gewend om doordacht alle kleine huishoudelijke bezigheden die voor haar overblijven met overleg aan te pakken, zodat ik gisteren nog wat wasgoed in de wasmachine stopte en opgehangen had -uit het zicht- op het balcon, door de forse wind was die was vanmorgen droog en kan Rodika straks beginnen te strijken, ook de ramen van het balcon kunnen wel schoongemaakt worden, spons en zeem zijn nooit geliefde attributen van me geweest. Alle foto's van mijn overleden zoon die op de glazen eettafel uitgespreid lagen heb ik even opgeborgen. In ieder geval kan Rodika strakjes zinnig aan de slag gaan. Als ik uit het raam kijk zie ik buiten een woelige zee en een zeer doods strand. Er zijn nog wel enkele boodschapjes te doen, strakjes met de rollator toch maar even tegen de wind in optornen, ik heb wel geen zin, maar kop op "Uit goed voor me"