Giateren zou dan het uitgestelde kinderfeest van kleindochter Yasmin plaats vinden , dat kon niet op haar verjaardagsdatum 31 december gevierd worden, want oudjaar is een onmogelijke datum voor zoiets. De plaats van het feest zou boven een supermarkt zijn, er waren boven zalen ,waarvan er een of meerdere voor feesten gebruikt konden worden, uiteraard tegen betaling. Het feest begon om zes uur, toen mijn zoon en ik om half zeven daar waren was het in de boven zaal waar het feest georganiseerd werd, al een herrie van belang, het eerste wat wij deden : de baby in zijn wagen meenemen naar een rustiger hoek, de baby trok zich overigens niets van het lawaai aan, lag heerlijk te slapen, maar zijn vader en ik vonden het lawaai van onder meer bowlingbaan en vele andere lawaai aktiviteiten waar kinderen dol op zijn iets te veel voor ons gehoor en zelfs in die meest rustige hoek hadden wij soms nog moeite om een rustig gesprek te kunnen voeren. "Tja" zei ik tegen mijn zoon<dat was in mijn jeugd heel anders, wij gingen ook naar een speeltuin, daar was dan een schommel en een wip en dat was het ongeveer, we kregen een glaasje limonade en een gebakje> Nu had mijn schoondochter er ook voor gezorgd, dat er weinig zoetigheid te vinden was aan de eettafel waar tegen het einde van het feest alle 16 kinderen plus sommige ouders zich verzamelden, er werd pizza gegeten , vruchtensap gedronken en tot slot was er nog een verantwoord stukje gebak. Toen we naar mijn flat terugreden zei Maarten, <we kunnen volgende keer het kinderfeest beter in de zomer geven, dan kunnen er tuin aktiviteiten georganiseerd worden, want dit is eens maar nooit weer!> "Eens en nooit weer "zeiden we ook, toen we enkele jaren geleden de kerstdagen in een hotel in de Sierra Nevada op grote hoogte vierden en we tengevolge daarvan heel slecht sliepen.