Ik ben Alexandra
Ik ben een vrouw en woon in Limburg (België) en mijn beroep is niet langer van belang door verplicht vervroegd pensioen.
Ik ben geboren op 03/06/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: reizen.
Na een trombose in 2007 reis ik eenhandig met reisgezel Gus-staaf de wereld rond.
Om een foto groter te bekijken: klik onderaan het bericht op een bijlage.
- storm voorspeld met hevige wind uit het zuiden= koud dus
- ik heb nog een ticket voor het Sealife Sanctuary in Manly
- daarheen dus.
Na de treinrit en de veerboot ben ik in Manly. Hoewel de zon schijnt, waait er inderdaad een fikse, koude wind, maar het regent niet meer!
De wegwijzer naar het sactuary wijst niet echt goed de richting aan. Neem ik het strandpad langs het water of het hoger gelegen trottoir langs de weg? Laatstgenoemde lijkt meer beschutting te bieden; daarom neem ik die weg...
die plots, zonder waarschuwing, eindigt in een heel steile helling. Afdalen met enkel stok lijkt bij proberen toch te gevaarlijk. Een rechterleuning ontbreekt, dan maar de beproefde "achteruit" methode toepassen, waarbij ik mij met de rechterhand aan de stevige leuning kan vasthouden.
En ik geraak ook heelhuids beneden...tot op het strandpad.
Het sanctuary heeft twee verdiepingen ondergronds en nog een verdieping onder het dak. Geen lift, enkel trappen. Op de eerste ondergrondse verdieping kom ik mijn "zusje" de zeemeermin tegen. Ik ga er naast zitten en zie pas later dat haar linkervin beschadigd is. Zo passen we nog beter bij elkaar. MIJN linkerkant is immers ook lichtjes beschadigd.
Nog een verdieping lagerl oop je door een tunnel IN een aquarium. De zeedieren zwemmen naast en boven ons. Fotograferen valt niet mee, want wat is zo'n pijlstaartrog GROOT..
..net als de haaien hier.
Tegen betaling mag er in hun gezelschap gedoken worden.
Drie verdiepingen hoger vind ik pinguins onder het dak, daarvoor wil ik ook nog eens achteruit de trap afdalen.
Over het strandpad keer ik naar de halte van de veerboten terug. Op zee zie ik een windsurfer kortstondig in het water belanden. Hem storen de bordjes niet waarop het ontraden wordt hier te zwemmen vanwege de te grote waterververontreiniging.
Blijkbaar versta ik "meeuws", want ik hoor John en Oscar met elkaar overleggen WAAR ze zullen lunchen vanmiddag.
Oscar houdt twee broodjes etende dames in het oog...
John houdt het simpel bij het uitgestrooide voeder op het plein bij de werf.
Twee foto's om de beweging van de boot terug te laten zien: de reling beweegt in de deining...
...de horizon niet!
Wanneer de Opera opnieuw te zien is, naderen we Circular Quay.
Op de kade zitten 2 levende standbeelden te vissen naar muntjes
- wandeling naar het hart van China Town: Dixon Street
- in de namiddag inpakken, want ik vertrek morgen.
Waar Liverpool Street overgaat in de voetgangersbrug heb ik een muurtje gevonden met de voor mij ideale zithoogte om even uit te rusten. Een brutale raaf gaat in de bloembak zitten aan het begin van de brug.
Deze keer neem ik de zijstraat die uitgeeft op Dixon Street. Aan weerszijden van de straat staat een leeuw naast de poort.
- inscheping op de "Explorer of the Seas" voor de 2de cruise
- vertrek uit Sydney
In het Show Cafe zijn ze op de hoogte van mijn vertrek en na al die tijd is het dagelijkse ontbijt bij hen bijna tot ritueel geworden. Maar wat een verrassing wanneer de koffie (met extra melk) geserveerd wordt. Een lief afscheidsgebaar! Het oude jampotje voor tips op de toog vaart er wel bij.
Kort na de middag kan ik vertrekken. Het inchecken met aangevraagde rolstoel-hulp verloopt niet erg goed. Vanop dek 7 heb ik een een goed uitzicht op het promenadedek op dek 5. Wat is alles weer groot en verwarrend.
Het indrukwekkendst vandaag zijn de 30 seconden absolute stilte over het hele schip ter herdenking van WO1 en de gesneuvelde soldaten. Later die dag vind ik het zwembad op dek 11
en aansluitend solarium op dek 12.
In de namiddag is er een show op de ijsbaan op dek 3...
naast andere activiteiten in het restaurant op dekken 3, 4 en 5.
Mystery Island is een groot eiland in de Stille Oceaan.
Maar heel slim worden alle toeristen dadelijk naar een kleiner strandeiland gebracht..
..dat alles heeft waaraan "men" denkt bij zo'n eiland:zon, zand en helderblauwe zee!
Zelf blijf ik aan boord; de luide muziek lokt mij naar dek 13: het sportteam traint op de flowrider en loopt aan de rand op de klanken van "Chariots of Fire".
Ondertussen ook eens kijken bij "The Dunes", het minigolfparcours op dek 13.
De voorbereidingen voor een spectaculaire
act op de flowrider trekken mij weer naar daar
Zo oud zijn ze nog niet of ze vragen achteraf: "Waren we ook een beetje goed??" En dat waren ze!
- herpak de bagage voor de thuisreis en hou het verder heel rustig
- geen foto genomen vandaag.
20-11-2017
Dag 43, maandag, 20 november 2017
De hele dag staat in het teken van de reis terug naar huis. Op het vliegveld van Sydney neem ik afscheid in stilte van Australië. Leuke dingen gezien en gedaan, maar ik ben vooral blij om terug naar huis te gaan.
Eerste tussenstop is Singapore. Die massagestoelen zien er interessant uit, maar ook deze tweede keer valt dit vliegveld vooral tegen voor een niet zo valide persoon. De geboden "special assistance" was er verschrikkelijk.
Ik ben Alexandra
