Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
BERENJOSKE ...even wegdromen
handgemaakte nostalgische teddyberen Een teddybeer geeft troost en warmte. Hij is al meer dan een eeuw de toeverlaat van jong en oud.
27-08-2012
Zomertijd is geen berentijd
Zomer is niet écht de ideale periode om teddyberen te maken. Alleen al vanwege de pluizen en de haartjes. Daarom hebben kleindochter en ik onder de parasol PIP gehaakt. Mijn eerste gehaakt diertje en zij heeft de ca. 150 toeren gedicteerd.
Snel op de foto nu het zonnetje even schijnt. EMIEL is ca. 28 cm groot en gemaakt uit een lapje katoen pluche. Zeer zacht en aangenaam materiaal. Suedine pootjes, een tweed broek en tweed vestje maken het compleet.
VANILLA Omdat ze zo aandoenlijk zoet is... Alles in één tint prachtig mohair en vilten voetzooltjes en handjes. Vanilla is ca. 35 cm groot en volledig met de hand genaaid. Strik en handtasje uit een oude lap (gordijn)
Vriendinnen bewaren voor mij lapjes en frutseltjes. Heerlijk .... in een grote mand zoeken naar spulletjes die bij de teddybeer passen.
...verschenen de verhalen van Winnie the Pooh. Wie kent hem niet..de honinggele beer met rode trui. Uit de boeken van A.A. Milnes.
"Sommigen hebben verstand, anderen niet" zegt Winnie the Pooh en dat is nu eenmaal zo. Hijzelf vindt dat hij een beer met niet veel verstand is. Maar dat stoort hem niet, zegt hij in zijn verhalen. Bijen verschalken om aan hun honing te kunnen, of een oude grijze ezel een nieuwe staart geven..Winnie heeft altijd wel een idee. En zo is hij al meer dan 75 jaar de lieveling van jong en oud.
In feite begonnen de belevenissen van het beertje al in 1925. In de Kerstuitgave van de Londoner Evening verscheen een "goede nacht" verhaaltje onder de titel Winnie the Pooh.
Het was het eerste hoofdstuk van een boek dat ongeveer 10 maanden later verscheen. Niemand, en zeker Alan Alexander Milne niet, kon vermoeden dat nu, tientallen jaren later, het in 33 talen verschijnt en er miljoenen van verkocht werden.
Pure nostalgie...deze teddybeer. Iedereen zou zo'n geduldige vriend moeten hebben. 35 cm hoog en gemaakt uit Helmbold mohair met antieke uitstraling. Teddyberen maken blijft boeiend. Het resultaat is telkens weer verrassend.
Jette is genaaid uit Helmbold mohair. Deze mohair heeft een antieke look door het speciale productieproces. Hij is ook zeer geliefd bij maaksters van mini-beertjes. ******* 26 cm groot is ze en kijk eens naar de prachtige suedine van de pootjes en oortjes. Een stukje suedine dat ik toevallig kocht op een berenbeurs en sindsdien nergens nog vinden kan. Het lapje is bijna opgebruikt.
TWINKEL (zoals een sterretje) zit ongeduldig te wachten tot de sint geweest is, en nu kan hij eindelijk op de foto. Handgebreide muts en sjaal en kleine kerstboom met kraaltjes én ster.
ROSA Gemaakt uit katoen frotté - niet de gemakkelijkste stof omdat je de lussen mooi moet invouwen tussen de naden, alvorens te naaien. Rosa is ca. 45 cm. Haar schortje maakte ik uit een oude onderjurk - prachtige broderie en zeer dunne stof.
Rariteiten uit het "Puppenhausmuseum" te Basel In een oude uitgave van BärReport viel mijn oog op een prachtige collectie teddyberen. Uit mohair ?? Neen uit papier !
In tijden waarin het aan alles ontbreekt, worden mensen vindingrijk. Ook zo bij de firma Steiff in de jaren 1919-1921. Door acuut gebrek aan grondstoffen voor mohair, werden teddyberen uit celstof vervaardigd. Het "Puppenhausmuseum" te Basel bezit de grootste verzameling celstofteddyberen ter wereld - 6 stuks. Twee broertjes kregen de twee beertjes van 25 als kerstgeschenk. Omdat ze liever met hun oude pluchen speelgoed speelden, lieten ze de beren links liggen...en ze bleven goed bewaard. Celstofberen waren niet zo geliefd. Ze voelen niet zacht aan en breken gemakkelijk. Een rariteit uit Giengen, die tot op heden door verzamelaars zeer gegeerd is.
Ik heb ook heel wat "verzamelbeertjes" en dit is mijn nieuwste aanwinst. Een geschenkje van oudste zus en de dochters. Ben er zo trots op, want het is een Border Bears beertje van Jeanine Blok. Omdat ze geen naam heeft noem ik haar "Frutseltje", naar de stofjes en de materialen waaruit ze gemaakt werd. Je raakt er niet op uitgekeken. Nog meer moois vindt u op haar site.
Philana...zij die van mensen houdt. Een klassieke teddybeer, stevig gevuld maar met los aangezette ledematen en haar hoofdje wiebelt. ca. 35 cm en uit sparse mohair (Schulte) Philana is samen met mijn andere teddyberen te bewonderen op mijn site : http://www:joskes-teddybears.be Philana heeft inmiddels een andere thuis... Ik wens het nieuwe baasje veel plezier met haar nieuwe aanwinst.
ALPACA - voor velen DE leverancier van de mooiste stoffen voor teddyberen. Nu het nog rustig is in Berenland - vlak voor de grootste beurzen van start gaan, misschien de ALPACA een beetje leren kennen ? Hij is lid van de familie kameelachtigen - ik ga hier geen latijnse benamingen geven, die kunt u overal vinden - uit Zuid-Amerika. Behalve de Alpaca bestaan er nog twee soorten lama's : de Vicugna en de Guanaco. Hij is in feite verwant aan de Vicugna en hoort dus in het geslacht Vicugna thuis. Hij wordt in de hoge Andes als huisdier gehouden. Heeft een schofthoogte van 90 cm en een lange, dikke vacht die vaak tot aan de grond reikt. De vacht komt voor in meer dan 22 erkende kleurslagen. Bontgekleurde dieren zie je maar zelden. Alpaca leeft op de hoogvlakten van Bolivia en vooral Peru. Hij gedijt het best op een hoogte van 4400-5300 meter waar een geringe luchtvochtigheidsgraad heerst. Hij wordt voornamelijk gehouden voor de wol. Door kruising is de kwaliteit van de wol sterk verbeterd. Er zijn twee verschillende typen welke enkel in wol verschillen. De HUACAYA heeft een zachte, licht krullende vacht en de SURI heeft lange, dikke lokken. Het scheren gebeurt jaarlijks en de Indiaanse vrouwen kunnen, alleen al door te voelen, minstens vijf verschillende kwaliteitsklassen bepalen. De Alpaca wordt gemiddeld 25 jaar oud. Hij heeft ook een niet te onderschatten eigenschap : SPUGEN als hij boos is of zich bedreigd voelt. Tegenwoordig zijn er fokkerijen - ook in Europa (ook in België en Nederland). De merries werpen in het regenseizoen (hier moeten die diertjes dan de kluts kwijt raken want het regent hier altijd.... ) na een draagtijd van 11 maanden. Een ruwe schatting gaat er van uit dat er in de Andes meer dan 3 miljoen alpaca's leven. (Bron :Wikipedia)
Door de jaren heen zijn er zoveel lieve en warme groeten in mijn gastenboek verschenen. Maar er ging iets mis met de berichtjes en dus heb ik de grote en zware buttons er uit verwijderd, echter niet zonder ze allemaal te lezen... Geweldig hoeveel contacten er in de loop der jaren gemaakt werden. Mijn beertjes....op het bankje zitten de eerste teddyberen. De meeste ervan zijn verhuisd en ik hoop dat ze vreugde en warmte schenken aan hun nieuwe bezitters.
Jongste kleindochter wou zo graag een IJSbeertje... en hier is hij dan ! Dit keer gebruikte ik synthetisch materiaal, vooral omdat het zo mooi wit is. De pootjes zijn uit suedine en geskulpt. IJSje is hetzelfde patroontje als MATS - een ander rechter voorpootje. Hier zie je goed hoe een andere stof een totaal ander effekt geeft.
Een schat van een beertje. Ze is +/- 23 cm groot en uit honigkleurig mohair met een krul. De stof (Schulte) is aan de basis iets donkerder dan de haartjes en dat geeft een guitige uitdrukking. FLEUR heeft een oud hangertje met een bont lintje rond haar nek én....ruikt heerlijk naar lavendel....vandaar haar naam Oh ja, nog even dit....het stoeltje ontdekte mijn zus op de rommelmarkt in Brugge.
GRETHE is een oude deense naam. Bij elke beer zoek ik een naam die "passend" is. GRETHE (40 cm) is gemaakt uit een goudgele, langharige kwaliteit mohair. Je ziet het op de foto niet zo goed, maar het haarlintje is van dezelfde kleur als het breiwerkje. Misschien haak ik nog een haarband. Ze kan geadopteerd worden. Mail me rust voor meer info. Volledig met de hand gemaakt - er komt geen naaimachine aan te pas, dus uren liefdevol naaien en breien om het resultaat te krijgen wat ik beoog. Elk berenkind is anders, een neusje maak ik soms tot driemaal toe opnieuw...tja, het moet gewoon bij de beer passen hé. Dit berenmeisje heeft beweegbare ledematen, glazen ogen en is gevuld met dacron, omdat ik houtwol niet zo knuffelig vind. Lief hé ?
Zoals jullie al weten is mijn grootste hobby teddyberen maken. Eindelijk eens een foto van mezelf. Ik ben 63 en geboren te Hasselt. Sedert 2002 met pensioen en zoals velen van jullie, kom ik tijd te kort. Ben gehuwd (al 41 j) en heb twee dochters en drie kleinkinderen : Oudste kleindochter is 13 en de tweeling is 6. Volgde na mijn pensioenering een Kruidencursus, twee jaar kunstacademie en leerde teddyberen vervaardigen. Lezen, wandelen, computeren, vrijwilligerswerk bij een natuurvereniging....teveel om op te noemen.
Die naam kreeg ik van een blogger en hij past wel bij me. Niet wat mijn karakter betreft hoor. Dat is best vinnig. Mijn sterrenbeeld is dan ook "ram". Na mijn pensioen heb ik lessen gevolgd om mijn klassieke beren te maken. Al bij de eerste les was ik verloren. Mijn grootste hobby blijft natuurlijk het teddyberen maken, tot rust komen en creatief bezig zijn. Maar ik maak ook graag tijd voor de kleinkinderen, lezen, wandelen, reizen, tekenen, borduren, vrijwilligerswerk....teveel om op te noemen.
) na een draagtijd van 11 maanden.
