Bart, gij kunt hier gemakkelijk komen wonen, hoor, tis bijna allemaal vegie wat de klok slaagt. Een lekker soepke met tofu erin. Ik zou nog verschillende dingen kunnen opsommen. Bach, De wijn is beter betaalbaar dan in Thailand. Alhoewel goedkoop is het nog niet. Een glas kost ongeveer 2,5 euro in het hotel. Dus niet echt spectaculair duur. Wat ze hier hebben voor onze pa is bier van het vat, in gekoelde glazen. Heel lekker zegt ie. Els en Stefan, merciekes voor het schilderen. De garage poort : Winnie the Pooh ? Of een effen kleurke ? Allee tegen dat we terug thuis zijn hebt ge weer een ferm nuske. Moemoe en vovo, en de rest natuurlijk : goed amuseren aan zee. Kusjes en knufkes aan onze dotjes XXXXXXXXX
Zeg de timing dat moet nog wennen hoor. Ik was rats vergeten dat er zoveel uur verschil was. We hebben onze klok ook 3 keer moeten verzetten. Volgende keer hou ik er wel rekening mee. Tante Els goe van u dat ge een rolstoel gaat meenemen. Stefan ik zal morgen waarschijnlijk niet kunnen schrijven, maar nu dan al : Een heel gelukkige verjaardag. Soigneer je neusje goe, en zorg dat de kindjes zich aan de zee amuseren. Apropos, er stonden verschillende foto op de camera van die zondag dat ze in het zwembad thuis bij ons zaten, samen met Sofie en onze Bart.
Nog een ding ben ik vergeten de schrijven. BROMMERTJES hier, NIET TE DOEN. Als ik zeg duizenden, dan lieg ik niet. En verkeersregels lapt hier iedereen aan zijn laars. Daar ga ik nog eens extra foto's van nemen, want dit geloof je niet.
Allee tot de volgende keer. Ik wacht nu al op nieuw, en de groetjes aan iedereen
Dit zijn de ondergondse gangen van de vietcong tijdens de oorlog geleefd hebben. Niet te doen. Voor de toeristen zijn er grotere nagemaakt, maar als je aan claustrofobie lijdt, kan je er beter uitblijzen. Dit moet je zien op foto. Onze pa heeft nog likeur met cobraslang en schoerpioen in geproefd en gekocht. Later hebben we de majok nog geproefd. Echt niks voor mij, bah. Morgen heb ik waarschijnlijk geen tijd, want we vliegen naar Danang en het zal pas laat zijn als we terug arriveren. Vanavond gaan we ook nog uiteten in het een of ander chic restaurant.
Het was een zeer korte maar goeie nacht. Het is een goei bed, maar om 6 uur waren we al debout. Eerste stop was een pottenbakker. Niet zo van die tradionele pottenbakkers, dit was wel echt de moeite. Na een korte wandeling zijn we het fruit hier gaan proeven. Niet te doen, zoveel lekkere vruchten, alhoewel er ook bij zijn die echt stinken. Er was een bepaalde vrucht (naam vergeten) die niet hotels mag gebruikt worden omdat de geur ondraaglijk is. Kwamen ze daar nog slangetjes aan, van die glibberige beesten. Onze pa heeft er ook een vast gehad. Na een tocht op de Saigon rivier lunchten we op een drijvend restaurant, waar mes en vork uit den boze is. Dus met stokjes eten. Nee, uiteindelijk kregen we toch mes en vork. Niet te doen met stokjes. Vervolgens reden we nog naar een lakatelier. Dan krijg je pas respect voor wat de mensen hier maken. Weekdag of Zondag, het speelt geen rol, werken doen ze. Eierschelpen en parelmoer worden in heel kleine stukjes op geverfde platen geplakt. Echt de moeite.
Ondertussen is mijn koffer terug terecht, ze was blijven hangen in Maleisie. (waarschijnlijk van de een of de andere kar gevallen zekers) We logeren nu in het Sofitel Hotel enorm luxueus. Als we uit de douche komen, doen we ons badsloefkens en onze badjas. En om verder te genieten doen we onze kamerjas aan. Luxe in overvloed. De bediening alsook het eten is echt super. Ze staan te springen om je op allerlei manieren te verwennen vb. Een glas schenk je niet zelf in, een stoel pak je niet zelf enz. En zoveel eten, zoveel lekkers...... We hebben ook nog een wandeling gemaakt in Saigon, goe druk, en dat voor een zaterdagavond het is niet te doen.
Allee we zijn er. Het was een zeer vermoeiende reis, met heel veel turbulentie en ze duurde 12 uur tot in Kuala Lumpur. Dan nog 4 uur wachten en dan konden we vertrekken naar Ho chi Minh. Heel de reis tot hier was al een avontuur apart. In de luchthaven van Heathrow liep een massa volk, en je kent pas een half uurtje op voorhand waar welke gate je moet hebben. Dat duurt dan minsten nog 10 tot 20 minuten vooraleer je er bent. En de vlucht dus, die ging over heel veel kasseiwegen, we waren wel goed door elkaar geschud. Het hotel hier in Saigon is prachtig. Om een voorbeeldje te geven : we hebben een badjas voor als we uit bad komen, en een kamerjas met bijpassende sloefkens voor onze avond rust. Het verkeer is weer een wirwar van brommertjes, je wordt er kirrewiet van. Eer men vond dat we gewone toeristen waren, hebben we wel een uur moeten aanschuiven voor het toeristen visum. En weet je wat ?????? We zijn een koffer kwijt !!!! Gelukkig heb ik deze keer alles over 2 koffers verdeeld, maar ja, wanneer zien we onze 2de koffer terug. En eer dat dit geregeld is, dan zijn we weer een uur verder. Hopelijk komt hier een positief vervolg je aan, anders ben ik vele nieuwe spullen kwijt Dit is mijn eerste verslagske geweest. Ik hoop dat de volgende ook zo zullen zijn De groetjes allemaal. Els verzorg je goed, Bart hou het huis heel en Els zorg goed voor de kindjes Tot een volgende keer. Hopelijk morgen
Aprospos onze trouwdag. 33 jaar samen. Eindelijk 10 u 's avonds, de was in de kast, de koffers gepakt alles dubbel gecheckt. We kunnen vertrekken. Nog een telefoontje gehad. Nog een half uurtje vroeger opstaan, dus om 3 u 30. Hopelijk vinden we in Vietnam veel internetmogelijkheden. Allee slukes aan iedereen, Els soigneert u en het amusement aan zee, Bart doucement laat het kot nog heel, hou uwe was bij en voor de rest aan iedereen tot binnen 3 weken
oei stressie komt eraan, we beginnen al stilletjes aan in te pakken. Maar morgen moet ik nog werken, oei dat gaat wel een beetje krap worden. Documenten klaarleggen, kodak en camera niet vergeten, de nodige papieren. 't is handig dat het toiletgerief al klaar ligt. En morgen zoeken we de rest bij elkaar. Het wordt weer spannend. En kriebels heb ik nu reeds. Hopelijk wordt het weer een fantastische reis.
Allee nog 2 nachten slapen, en we zijn weg. Vertrek vrijdagmorgen om 4 uur om dan zaterdag ergens rond de middag plaatselijke tijd natuurlijk. ter info : wij vliegen achteruit. Als het in Belgie 18.00 uur dan is het ginds 12.00 u 's middags
Hallo iedereen, Nog juist 1 maand en we vertrekken weer. Dit keer gaat onze reis door Vietnam. Het wordt weer een rondreis. Dus het wordt een drukke bedoening. Vietnam klinkt blijkbaar nog bij vele mensen raar in de oren. Als ik hierover praat met de omgeving krijg ik vooral verbaasde blikken : Vietnam wat ga je er zoeken. Wel we gaan er de prachtige natuur zoeken. Als het lukt ga ik toch nog eens proberen een dagboekje bij te houden.
Vermits wij heel graag reizen, zou ik toch graag nog tips van mensen krijgen die heel leuke, en verre reizen hebben meegemaakt. Als je graag meer info over onze reis hebt, zal ik deze heel graag geven. Voor ons wat dit een onvergetelijke reis. Zo hoop ik ook tips van andere te ontvangen. Groetjes
Nu de reis een weekje achter ons ligt, de was in de kast ligt, papieren opgeruimd, kan ik even stil staan bij het verloop van ons avontuur Ons Els heeft de tekst met reacties uitgeprint en ik heb er foto's bij gedaan. Ik moet zeggen dat het eigenlijk wel een tof geheel is geworden. Deze reis kunnen we klasseren als onvergetelijk.
Nu zal ik geen tijd meer hebben denk ik om nog te schrijven. Allee de volgende keer, kunnen we jullie alles vertellen. Tot vrijdag, knufjes en kusjes aan onze 2 kleine schatten en aan iedereen.
Daarna zijn we gaan picknicken (overheerlijk). Degene die wilden konden gaan snorkelen, maar dat was voor ons net iets te ver. Maar wij hebben de vissen zo ver gebracht dat ze uit onze handen kwamen eten. (blauw met gele visjes). Nog een beetje plons en zwemplezier en dan terug de boten in, op een heel woelige zee. Maar toch een heerlijke, onvergetelijke dag. Nu gaan we ons klaarmaken voor het laatste avondmaal. En dan zit de reis er weeral op.
Dan moesten we overstappen op kajaks. Zo'n wiebel ding met 3 personen. Veel zin had ik er niet in. Maar Filip heeft ons over de streep getrokken. We vaarden rond het eiland en kwamen zo in een lagune terecht. Dat dit knap was, moet ik zekers niet zeggen. En dan !!! dan kregen we beiden nog zwemles van Filip. Onze pa drijft op zijn rug als de beste (en hij heeft er nog veel plezier in ook) Wel met reddingsvest aan hoor. Ik heb ook moeten toegeven om zo op mijn rug te drijven, met reddingsvest en kleren aan. Nadien zijn we verder gegaan met de kajaks, rond het eiland. Het water was wel ruw (ik had het toch wel benauwd hoor, maar ik heb me sterk gehouden).
Vandaag was het een dagje op zee. Eigenlijk had ik er niet echt veel zin in : kleine bootjes, kajak..... Maar wij moeten toegeven dat het een onvergetelijke dag geworden is. Ik denk dat wij nog nooit zo'n goeie gidsen gehad hebben als Filip en Ning. Zij hebben ervoor gezorgd dat dit voor ons onvergetelijk werd. Eerst vaarden we uit met een boot waar de hele groep op kon. Dan moest er overgestapt worden naar houten bootjes. (heeu heel wankel). Deze bracht ons naar een paradijslijk eilandje met een mooi strand
En dan hebben we nog nen hele ferme boottocht gemaakt door de mangroven, een heel prachtig stukje natuur. Op de film te zien hoop ik, de vissers wonen hier in huisjes op het water. In de grotten waren er verschillende wandtekeningen, en de klassieke stalagtieten, stalagmieten. Wij worden nog echte zeevaarders, zo dikwijls hebben wij al op het water gezeten.
Vanavond was het eten, weeral in een heel ferm hotel, buiten op de zesde verdieping. Het probleem alleen is dat de thais niet kunnen tellen. Iedere rekening (van drank) moest opnieuw uitgerekend worden.
