6 u in de morgen op ons terras in de gietende regen
het nog maar 6 u en ik ben weeral klaar wakker. Het heeft heel de nacht gegoten. Amaai. En vandaag zouden we een wandeling maken van 2 uur. Ik ben benieuwd.
Wat het hotel betreft, dat heb ik nog nooit gezien. Het is een 'buiten' hotel. De verbinding tussen de kamers en receptie is in openlucht. Maar je hebt toch heel veel prive door al het groen dat errond staat.
De foto is van de krater die we hadden moeten zien, maar dat is dus volledig in de mist gegaan.
Het gebied is praktisch onbewoonbaar. Tss we zitten in een file van 2 u 30. Er is een zwaar ongeluk gebeurd, en vermits er maar 1 weg is, wordt het wachten, wachten, wachten.
En dan trekken via het regenwoud naar de caraibische kust. Wij rijde door central valley. Pal door het regenwoud is hier een autostrade getrokken van240 km. Dit is de enigste weg van San jose naar Limon. Het is een heel vreemd gebied. Hier valt per jaar ongeveer 4000 mm water per jaar. Het ene moment zit je in de regen, het volgende moment is het stikheet. Het valt op dat praktisch om de 100m watervallen zijn. Er zijn ook regelmatig aardverschuivingen. Door de vele regenval is er een plant ontstaan die de 'paraplu der armen' wordt genoemd. Dus waar deze plant staat mag je gegarandeerd rekenen op heel veel regen.
Om 9 u zijn we weg. Eerst maken we nog een city tour in San Jose. Daarna bezoeken we het Sibu chocolate cottage. Hier krijgen de geschiedenis van de cacao tot chocolade uitgebreid te horen. Best wel interessant. Deze chocolatier levert de cacao aan Callebout en deze stuurt de chocolade terug om verder hier te verwerken.
het verkeer : alles rijdt hier kris kras door elkaar. De regel geldt hier voorrang van wie eerst is of het snelste is. Het gevolg is dus wel een chaos.
we rijden daarna verder door een zeer afwisselend landschap met Pittoreske dorpjes, veel verschillende bomen en bloemen' op weg door de koffieplantages en suikerplantages. We bezoeken de koffieplantage van Doka Coffee Estate. Het is een familiebedrijf waar we de verschillende aspecten van de produktie kunnen zien. Het is de moeite waard' maar om er nu koffie te kopen, die is veel te duur.
We eten in een plaatselijk restaurant. Het nationale gerecht is zeker lekker, maar overal zijn er zwarte bonen en rijst bij. Als het zo verder gaat zal het nog een tijdje duren vooraleer ik nog bonen en rijst zal eten. Ondertussen is het weer hot' hot, hot.
Wij vertrekken om 8 u richting de Poasvulkaan. We maken een wandeling door het nevelwoud. Aan de krater aangekomen zit het weer niet mee. We zien niks van de krater door nevel die er hangt. Plots wordt het ook heel koud. Een momentje later is het weer te warm. We hebben hier dan weer een trui nodig, dan weer een regenjas. En het volgende moment is het veeeel te warm. Heel raar en dat allemaal op dezelfde plaats in een zeer korte tijdspanne.
Vooreerst nog zeggen dat er een verschil van 8 uur is. Momenteel is het 18 u30 hier. Dus wij zijn nog aan onze woensdag bezig.
Aan het hotel staat een enorm grote ficusboom. Heel gezellig om hier s avonds onder te zitten.
Het stadje Santa Ana ligt reeds 930 m boven de zeespiegel. Straks klimmen we tot 2740 m.
De gids valt heel goed mee. Hij gaat ons de typische gerechten van Cost Rica laten proeven. We zijn nog maar pas onderweg en hij stop bij een winkeltje. Hij koopt er Palmato? Dit is een kaas die veel lijkt op mozzarella maar veel lekkerder van smaak
We zijn er ! Het was een lange rustige vlucht. De groep bestaat uit 10 personen ' dus dat valt al mee. Ik heb nog geen berichtje gestuurd het is bij jullie kot in de nacht. En ik wil jullie niet wakker maken.
Zo morgen beginnen we eraan. En nu ga ik slapen want ik ben doodmoe. Tot morgen
