Daarna gaan we nog een wandeling maken naar de Arenal vulkaan, waar de rotsblokken en lava hebben gestroomd. Het is een wandeling door enorm hoog stuikgewas. Hier staan niet veel bomen, omdat die indertijd allemaal meegesleurd zijn. Het is dus weer een totaal ander landschap, maar daarom niet minder mooi.
In het stadje Fortuna gaan we snel een lunchke doen, dan terug naar het hotel om na een doucheke terug te vertrekken naar de warmwater baden.
vertrek naar het nationaal park Manuel Antonio. Het is een rit van ruim 230 km. Het is het kleinste, maar het meest bezochte park van Costa Rica. Het Shana hotel is gelegen op een heuvel met een prachtig zicht op de oceaan. De vorige hotels deden al aan onze verwachtingen, maar dit slaat alles ! Hoewel het een mega groot hotel is, geeft toch een familiaal gevoel. Toen we uit het busje stapte, moesten we ons zelf tegen houden. Zo steil is het hier. Chapeau voor de chauffeur die hier moet parkeren. Achteruit omhoog met een korte draai steil naar beneden waar de parkeerplaats plaats is. Met een golfkarretje worden we naar onze kamer gebracht 😆😆😆.
De weg hier naar toe was gewoonweg enorm mooi. Ja Costa Rica is een prachtig land. Alleen de regen hebben wij onderschat. Nu zouden we aan de 'droge' kant zitten, maar ik denk dat de regen ons gevolgd is. 😯
Maar hier is het wel verschrikkelijk heet, en vochtig dus .
Na het ontbijt gaan we op weg naar het Arenal Nationaal parrk. We rijden langs verschillende kleine dorpjes, waar men vooral leeft van de landbouw en de veeteelt. De koeien zijn indische.
We gaan een ananasplantage bezoeken. Hier wordt uitgelegd hoe het allemaal in zijn werk gaat. Heel interessant. We rijden met een tractor door de plantage. En natuurlijk hoort daar het proeven bij. Die zijn wel echt lekker.
we rijden verder en passeren zeer mooie landschappen. De bergen zijn uitgedoofde, niet meer actieve vulkanen. In Costa Rica valt er nooit sneeuw, maar regen des te meer 😯. Alhoewel het al een tijdje droog is.
De lodges van La Quinta zijn hel mooi. Het is een prachtige lokatie met een mooie en gezellige tuin. Hier verblijven we maar 1 nacht. Het is sinds gisteren droog, maar het voelt wel heel vochtig aan. Alles plakt.
Om 8 u staan we paraat voor het volgende. Er is weer enorm veel vrachtverkeer , die zorgen vooral voor de export van ananas en bananen. We hevven toch al verschillende ongevallen gezien. De banen zijn dan ook niet echt breed.
Onderweg nog eens een keertje gestopt om fruit te proeven. Geef mij toch maar de gewone gekende soorten fruit. De inheemse vruchten zijn droog, of gewoonweg niet lekker
vandaag gaan we een skywalk maken van ongeveer 5 km op een hoogte van 850 meter in het nationaal park van de Arenalvulkaan. Deze vulkaan werd actief in 1969 en zorgde voor vruchtbare tuinen en warmwater bronnen. Het is een wandeling over verschillende hangbruggen tussen de kruinen van de bomen. Bij aanvang zien we een neusbeertje lopen, een stel apen slingeren door de bomen. We treffen ook een koraalslang aan. Het is een giftige slang die rood, geel, zwart gekleurd is.
Het is toch wel indrukwekkend om over zo'n wiebelende bruggen te lopen. En schrik ? Een beetje zeker 😯.
Wehebben weer alle soorten weer gehad. Gietende regen, nevel, maar ook voole warme zonneschijn.
Na de middag gaan we raften opde Penas Blancas rivier. We krijgen 2 bootjes, waar telkens 6 man inzit. 3 moeten helpen peddelen, pa natuurlijk ook. Het is gelukkig een rustige rivier, waardoor we 100 procent kunnen genieten. Zo kunnen verschillende vogels spotten, als ook leguanen en een krokodil. De apen hebben we blijkbaar boos gemaakt. Die gooien met hele grote vruchten naar beneden. Ons bootje staat veilig, maar het andere bootje krijgt het te verduren, een vrucht valt pal naast Luc, die is er efkens niet goed van. En alsof het nog niet genoeg is plassen nog eens extra😯
De tocht duurt ongeveer 2 uur, en het is zalig genieten ! Spijtig dat de tocht erop zit.
Dan trekken we verder naar Arenal en overnachten inCasa Luna. Wat een mooi complex. Mooi hotel met prachtige tuin, alleen hoop ik dat de padden vanna bt hun bek houden. Niet te doen !
vandaag keren we terug met de boot naar Cano blanco weliswaar in de gietende regen. Belgie zou helemaal verzopen met zulke regen als hier. Na een vaart van een dik uur nemen we terug de bus. Ondertussen is het middag geworden, en waar we onze lunch nemen' is er een mooie vlindertuin. Verdorie die super mooie blauwe vlinders zijn niet te fotograferen.
Na de middag bezoeken we nationaal natuur park. Door de herbossing is men erin geslaagd om 225 verschillende vogelsoorten een Thuis te geven. Hier maken we een mooie wandeling op zoek naar kolibries en een hele hoop inheemse vogels. Super om te zien. Tijdens de wandeling vinden we ook de superkleine rode kikkertjes met blauwe poten. Pa vindt ook nog groen zwarte kikkertjes en slaagt erin ze ook te pakken, zodat we er mooie foto's van kunnnen nemen.
en dan is het weer tijd om ons hotel op te zoeken :la quinta de sarapiqui lodge. Yes we hebben ook een hangmat. Die gaan we uittesten. By the way het is droog, heet en het voelt zeer klam aan.
hoi hoi hoi, de hemel klaart weer helemaal open. Hoewel het in de voormiddag een super ervaring was met al die regen, is het toch wel leuk dat we terug dieren gaan spotten met goei weer. Het is echt wel leuk om vogels enzo te zoeken in die wildernis. We hebben zelfs ook een kleine kaaiman zien zitten. Dit is een ervaring die nooit meer zullen vergeten!
hey ikke, ikdenk dat we andere luiaards hebben gezien 😄. En ja de groep valt tot hier toe super mee. Het is al heel tof geweest. Hoe is het met bram en ons mientje ? heeft ze ervan genoten dat haar nichtje er was ?
tja en deze morgen gaan we de pracht en de praal zoeken (in de regen) van dit natuurgebied. Voor vertrek doen we al vlug en poncho aan. Zouden we niet nat worden 😕. het motorbootje is niet overdekt. Als dat maar goed komt 😕. Langs de oevers van dit regenwoud verrijzen talloze tropische planten en metershoge bomen. We kunnen ook verschillende vogels zien, en sommigen zijn zo gewillig dat ze zich laten fotograferen. We treffen ook een luiaard aan, die in een bolletje aan een tak hangt. Tot zover valt het mee met de regen. Pa heft zijn poncho al uitgedaan. Allee toch even, want dan begint het te gieten, te gieten. Niet meer Normaal. En we zijn nog niet halfweg. De bootman vist zomaar een enorm grote schildpad uit water. Die kunnen mooi op de plaat vastleggen.
Ondertussen blijft het onophoudelijk regenen. We zitten dus echt in het regenwoud. Maar het is er heel stil endit heeft toch zijn charme. Niettegenstaande dat we als verzopen kiekens terugkomen, het is een prachtige ervaring die we nooit Meer zullen vergeten. En omdat ik toch al doornat was heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens in de plassen te springen😃😃
Wij kunnen in België te klagen van de regen hoor !!!!!
Wat ik vergeten te schrijven heb, is dat het nationaal park en het domein waar wij op verblijven enkel per boot kunt bereiken.
Gisterenavond zijn we gewapend met camera en pillamp kikkers gaan spotten, piepkleine kikkertjes. Ik vond het zoeken ernaar zeker zo plezant dan het te filmen 👍.
Vroeg gaan slapen. En heeft weer gegoten, gegoten en als het over was heb ik liggen luisteren naar de zee. De vogels waren ook vroeg van de partij.
EN het regent weer, het giet. Kunnen jullie niet wat zon opsturen, alhoewel het absoluut niet koud is.