De laatste 2 excursies waren zeer indrukwekkend. Toch had ik iets meer van de natuur verwacht. Want Jakarta was gewoon vuil, en de afstanden waren zeer groot. Gelukkig is de sfeer in de groep tot heden toe, zeer goed. Over de hotels kan ik niks verkeerd zeggen. Hop naar Bali nu
Het is een indrukwekkende belevenis. Deze excursie is absoluut de moeite waard. Daarna keren we terug naar het hotel om ons ontbijt te nemen. Het is ondertussen 8 uur. Onderweg kunnen we nog een paar kiekjes maken van aapjes die op de weg lopen.
We hebben nog een paar uurtjes tijd om van dit prachtig utizicht te genieten.
Dit hotel is opgebouwd tegen de van flanken van de berg.Het zijn precies allemaal kleine huisjes. En zo zijn er 8 verdiepingen. De lift gaat schuin tegen de flanken omhoog. Super mooi.
11 uur tijd om klaar te maken voor het vertrek naar de luchthaven. PFF Weer een rit van bijna 4 uur. Kort bij de luchthaven nemen we onze lunch. Om 18 u vertrek ons vliegtuig naar Bali
Hoewel Bromo Cottage als een eenvoudig hotel wordt voorgesteld vind ik de opstelling van het hele complex prachtig. Inderdaad de kamers zijn eerder eenvoudig. Maar het zicht is adembenemend. Moeten we hier nog weg ?????
3u30 OPSTAAN !!!!!! We vertrekken met verschillende jeeps naar de Bromo vulkaan. De reden waarom we zo vroeg moesten opstaan, is om de zonsopgang te bewonderen. We zijn hier niet alleen , wat een hoop volk.
De zonsopgang is niet 100 % gelukt, er hing een dikke wolk voor. Maar in ieder geval was het toch meer dan de moeite waard. Maar het is hier koud, heel koud. Brrrrr
Op het moment dat we de zonsopgang aan het bewonderen waren, kwam er een rookpluim uit één van de vulkanen. Dat is ook mooi meegenomen.
Daarna rijden we terug naar beneden om met de paardjes (ocharme) naar de krater van de vulkaan te gaan. Deze ligt op 2700 meter. We krijgen ook stofmaskers, want er wordt enorm veel stof gemaakt.
Euh, het is de eerste keer dat ik op een paard zit. Het voelt wel heel vreemd aan. De paardjes brengen ons tot aan de voet van de vulkaan, daarna moeten we 200 treden beklimmen vooraleer we het topje van de vulkaan bereiken.
Vroege dag vandaag. 5 u 30 opgestaan. Het is vandaag een dag van "reizen" en "rijden". We hebben een treinreis van 3u30 voor de boeg. De conducteur op de trein wordt weerom begeleid door de politie (zouden ze bij ons ook moeten doen). Aankomst in Jombag. Dit is een volledige moslimstreek. Ze noemen zich fanatiek, maar niet radicaal. Het restaurant waar we lunchen schenkt daarom ook geen alcohol. Diegene die een biertje willen, zullen dit op de bus moeten opdrinken.
Na de lunch hebben we nog een rit van 4 u voor de boeg. Dan stappen we over op 2 kleine busjes die ons naar Bromo brengen. We zitten op een hoogte van 1700 m. De weg is zeer bochtig en de chauffeur geeft goed gas.
We gaan nog een beetje eten, en dan naar bed, want morgen is het om 3u30 dag vor ons. Om 8 u 30 kruipen we onder de wol. Maar het is hier koud !!!!! Ik heb wel 2 pullen bij aangedaan.
Dagje overgeslagen, hier is geen internet. We zitten afgesloten van de wereld
Als we terug zijn van onze uitstap, gaan pa en ik nog eventjes de stad in. Het is natuurlijk een drukte van belang. Er blijkt ook een feest te zijn, dus iedereen is zeker paraat. We wringen ons door de massa heen. Dan toch maar terug naar het hotel, doucheke pakken, en gaan eten. Wifi heeft vandaag flink met mijn voeten gespeeld. Dus als er te veel fouten zijn, het is de schuld van Wifi
Het bezoek aan de boerderij vind ik maar niks. Als dit een "arme" boer moet voorstellen, dan ben ik er zeker van er heel wat mensen zijn die het met een heel stuk minder moeten stellen. Oké water moet hij uit een hele diepe put halen. Maar voor de rest zag ik wel dat één van kinderen toch ook met een gsm aan het spelen was. En er wordt niet gepoetst, maar voor de rest vind ik hier toch geen armoede.
Dan hebben we halt gehouden aan de Medut tempel. De zittende Boedha is gemaakt uit 1 lava steen en is zeker 2 meter hoog. Op dit domein staat een prachtige dikke boom, met heel veel luchtwortels.
Amai wat is dat ? Super ! Hopelijk geven de foto's weer wat wij mogen ervaren. De tempel is meer dan 1000 jaar oud. De 9 verdiepingen zijn 9 oefeningen in meditatie ter voorbereiding op de aankomst in het hoogste platvorm : het hiernamaals.
Indrukwekkend. De gids geeft ook een zeer aangename uitleg. We moeten wel 150 treden beklimmen en het is heet, snikheet. Op elke verdieping worden taferelen uitgebeeld die het leven van boedha illustreren. Er zijn meer dan 400 stupa's met elk een eigen boedha beeld. Op de hoogste verdieping staat de grootste stupa van maar liefst 40 meter.
Ook was een deel van de tempel vernietigd door aardbevingen. Daarom heeft men vanaf de 2de tot 6de verdieping als afgebroken, en opnieuw terug gerestaureerd. Tot 2011 was dit complex Unesco wereld erfgoed.
Vandaag gaan we de tempel van Borubudur bezoeken. Maar onze eerste halte is aan een chinees kerkhof. Er staan heel mooie graven bij. Familieleden betalen de mensen hier om de graven te onderhouden.
Daarna passeren we een dorp dat in 2010 bedolven werd onder een lavastroom. De mensen zijn de huizen nog aan het opbouwen. Maar je ziet nog op vele plaatsen waar de lava nog ligt. Men is ook volop bruggen aan het bouwen om de lava (bij een volgende uitbarsting) door de rivieren te laten stromen.
Langs de weg worden verschillende beeldjes verkocht, die uit lava gemaakt zijn.
De vulkaan van Bandung is 2 dagen na ons bezoek terug actief geworden. De krater is nu gesloten voor het publiek. Hebben wij chance gehad.
We hebben nog een vreemde vrucht ontdekt. De schil ziet er uit als een slangenvel. De smaak is precies zoals een kastanje maar met een dikke pit erin. Toch wel lekker en heel gezond blijkbaar
Ik scheur van de honger, het is ondertussen al voorbij 2 u geworden. Het is een lekker buffet, zelfs met (secht) gebakken fritten. Maar kom het smaakt.
Een bezoek aan een Batik fabriek mag ook niet ontbreken. Hier zien we hoe ze de kleding bedrukken en hoeveel werk de mensen er in steken. En toch vind ik het (shame on me) niet echt mooi.
Terug in het hotel, ben ik beginnen te tokkelen, en pa wil zich toch nog eens een keertje door die drukke straten begeven.
Voila dat was het weer voor vandaag.
Oh temperatuur is zeker boven de 30 graden
Daarna zijn we met een tsjuk tsjuk naar de "vogeltjesmarkt" gereden. Af en toe moet je toch wel je ogen dicht knijpen hoor. Van alle kanten komt er verkeer, brommers die uit tegengestelde richting, links en rechts van u racen. Vermits de "rode lichten" hier als versiering dienen (denk ik toch) komt het verkeer van alle richtingen. Brrrrrrr. Op die markt aangekomen, ben ik ervan overtuigd dat Gaia hier nog nooit geweest is.Alle soorten dieren worden hier te koop aangeboden, en hoe ???? Je vind er jankende, schattige puppies, muizen met een stuk of 30 in een kooitje, vogeltjes die op een toren van hun eigen uitwerpselen zitten, tot kleine uiltjes, aapjes, tot een zelfs pythons toe. VERSCHRIKKELIJK. Ik vind heel die toestand erbarmelijk.
Het bezoek is de moeite waard. De gidse geeft een hele goeie uitleg over de verschillende Sultans. De huidige Sultan (nr 10) is momenteel 67 jaar en heeft maar "één" vrouw en vijf dochters. Vermits er alleen maar mannen Sultan mogen worden. Dus moet er een oplossing gezocht worden. Er zijn 3 opties. Ofwel neemt hij er een vrouw bij ???? Ze mogen tot max. 4 vrouwen tegelijkertijd hebben, en hopelijk baart die vrouw een zoon, of wel adopteert hij een zoon. De derde optie is dat een jongere broer van de Sultan, dan de nieuwe Sultan wordt.
De hele rondleiding was voor mij heel interessant, voor pa iets minder
Weerom, worden wij, de dames, tegengehouden door Indoneische dames. Weerom willen ze met ons op de foto. En op een gegeven moment, hield een indoneische dame mij tegen. Ik dacht dat ik voor de camera liep, voor de dame die zij wou fotograferen. Neen hoor, ze riep haar vriendinnen bij zicht en ik moest met hen op de foto.
Weerom, worden wij, de dames, tegengehouden door Indoneische dames. Weerom willen ze met ons op de foto. En op een gegeven moment, hield een indoneische dame mij tegen. Ik dacht dat ik voor de camera liep, voor de dame die zij wou fotograferen. Neen hoor, ze riep haar vriendinnen bij zicht en ik moest met hen op de foto.
Om 7 uur vanmorgen lekker buiten gegeten, in een gezellige omgeving en zeer mooie tuin. 8 uur het vertrek naar het Nationaal Archeologische park Prambanan. Het is de grootste en mooiste Hindoeistische tempel van de wereld.
Uit respect voor de Hindoes moet iedereen, zowel mannen als vrouwen, een rok dragen. In 2006 is een groot deel van site verwoest door een zware aardbeving. Daarom zijn er een aantal tempels die terug moet gerestaureerd moeten worden. Uit veiligheidsoverwegingen moeten we op sommige plaatsen ook een helm dragen. Het hele complex bestaat uit 200 tempels.
Absoluut de moeite hier.
Van avond heb ik met pa gewoon een tete a tete (de accenten lukken gewoon niet). We wilden gewoon hier in de buurt een restaurantje opzoeken. Pffffffffffffff, moet je eens proberen door het verkeer te murwen, we hebben een poging gedaan, en dan uiteindelijk gewoon terug naar het hotel gegaan. Het verkeer is hier te doen, brommers, auto's en zoveeeel toeteraar, dat we gewoonweg teruggegaan zijn. Uiteindelijk heel rustig in het hotel, op ons gemakske gegeten. Geen lawaai, alleen rustige muziek.
Heel grappig is nog de bediening op de trein. Met een winkelkarretje, komen ze langs om te vragen wat we willen eten. Zo grappig niet te doen. Het is een hele belevenis apart.
En dan staan we Kroya een kwartier stil, de locomotief moet vervangen worden. Allee, we hebben ondertussen al 2 bussen gehad die stuks waren, en nu de locomotief. Waar gaat het eindigen.
Nog een heel grappig detail. Als de trein in een perron stopt, spurten er een aantal mensen, naar de uitgang om er een trapje te plaatsen. Echt gek om te zien. Dus geen automatische trappen uit de trein hier.
