Ik heb een masker. Ik zet hem op. Ik wil niet dat mensen me zien met verdriet, dan voelen ze zich schuldig en voel ik me schuldig omdat hun zich zorgen maken. Met masker kan ik lachen met vriendinnen, maar van binnen zit het verdriet. Maar dat hoeven ze niet te weten... Ze hebben al genoeg problemen met zichzelf. Ze hebben meer aan een vrolijke meid, die hun kan helpen met hun problemen. Met masker zie ik er beter uit....
Een vrouw trouwt met een man en denkt dat hij wel zal veranderen, maar helaas... Een man trouwt met een vrouw en denkt dat ze niet zal veranderen, maar helaas...
Deze ster kreeg onze Ruffy van Utta! Dank U Utta! <
Wil je enkele nuttige blogtips? Klik hier en je komt terecht op een prachtig blog!
Pluk
Pluk de dag, pluk de week, pluk de maand, pluk het jaar. Pluk een leven vol liefde bij elkaar. Zodat je eens kunt zeggen: Ik heb genoeg geplukt. De oogst, ja mijn leven is als geheel gelukt.
*** Pieter Feller
Hopen
Wat hunkert ze naar zijn warmte, naar een liefdevol gebaar. Waar is zijn passie toch gebleven die hij ooit heeft gevoeld voor haar?
Zal het dode tij nog keren, komt er weer vuur in zijn bloed? Zij wil graag het warme strand zijn dat overspoeld wordt door zijn vloed.
Zijn hartstocht lijkt verschrompeld, ze leven nu als broer en zus. Toch blijft ze stilletjes hopen op één streling, op één kus.
Ze wil hem niet verlaten maar zonder liefde is het koud. Daarom hoopt ze op een gebaar van de man waarvan ze houdt.
De week is weeral halfweg. Voor mij de eerste werkdag deze namiddag. Zo ben ik nog eens bij de mensen en bij mijn collega's!
Vandaag heb ik een mailtje gestuurd naar "De Madammen" op radio twee. Het ging over de dag van de vriendelijkheid en daar kan je dan op reageren. Ik heb eens een oproep gedaan om een beetje vriendelijker te zijn tegen de kassiersters! Ze hebben mijn mailtje vernoemd hoor tijdens de uitzending! Ik mag persoonlijk niet echt klagen want onze klanten zijn heel lief, allé de meeste toch. Maar er zijn er andere hoor, amaai! Die ons niet bekijken, geen goede dag zeggen of dank u wel. Die denken dat wij meubilair zijn van de winkel denk ik! Hahahaha! Ik lach er mee hoor, ik ben zeker dat ik tegen iedereen vriendelijk ben , dus... Sommige mensen zien hun eigen niet graag en dan kan je zeker tegen iemand anders niet lief zijn hé! Spijtig voor die mensen, we moeten er compassie mee hebben, ze weten niet wat ze missen. Een vriendelijk woord of een glimlach, het kan zo een deugd doen, is het niet? Zo zie je dat het toch de moeite was om eens te schrijven. Al zijn het maar een paar klanten die vanaf nu vriendelijker worden, wel, het is het waard!
Bij een bushalte staan een oude en een jonge man. De jonge heeft een uitbundige rood-blauw-groene hanenkam en in neus en oren hangen de nodige ringen metkettingen van allerlei soort. De oude man staat hem aandachtig te bestuderen en kan zijn ogen niet van hem afhouden. De jonge man merkt dat wel en vraagt op een gegeven moment ' Heb jij nooit iets geks uitgehaald, toen je jong was?' jawel antwoordt de oudere: Ik ben eens een keer zo dronken geweest dat ik een papegaai heb geneukt , en nu sta ik me af te vragen of jij misschien mijn zoon bent.'....
Tattoo van het jaar!
Kleine Patrick vroeg voor zijn verjaardag een fiets met 10 versnellingen.
Zijn papa zei: "Lieverd, we zouden je er graag een geven, maar de lening voor ons huis is 250.000 euro en je mama werd vorige week ontslagen. Wij kunnen een nieuwe fiets echt niet betalen." De volgende dag zag vader kleine Patrick naar de voordeur lopen met een koffertje in de hand en een rugzak over de schouder. Dus vroeg pa: "He knul, waar ga jij naar toe?". Kleine Patrick antwoordde: "Pa, vorige avond kwam ik langs jullie slaapkamer en ik hoorde je tegen mama zeggen dat je er uit ging trekken. Toen hoorde ik mama vragen om te wachten omdat zij ook kwam. En ik zou wel gek zijn om hier alleen te blijven met eenlening van 250.000 euro en geen fiets!
Oma zit in een psychiatrische instelling, want ze is een beetjein de war. Die dag raast ze weer eens met haar rolstoel door de gang.Maar plots zwaait er een deur open en gekke Gerrit verspert haar de weg. 'Rijbewijs ! ' zegt hij streng. Oma haalt een Chocotof papiertje uit haar handtas en geeft hethem. Gekke Gerrit bekijkt het grondig. ' OK' zegt hij En ze vertrek weer met piepende banden. Maar wat verder zwaait er weer een deur open en zotte Juul doet haar stoppen. 'Papieren van de wagen ! 'Oma geeft hem een wikkel van een chocoladereep uit haar handtas. Juul bekijkt die vooraan en achteraan, en zegt: 'OK, rij maar door' Nu knalt oma extra hard door de gang, om de verloren tijd in te halen. Maar weer zwaait er een deur open en crazy Harry staat voor haar,volledig naakt, 'Ohnee', zucht oma,' wéér een alcoholcontrole !'
De slaapkamer van zijn ouders
Het is midden in de nacht rond een uur of 3 en Jantje loopt richting de badkamer voor een glas water. Als Jantje langs de slaapkamer van zijn ouders loopt hoort hij een hoop gekreun en gehijg. Hij kijkt door de kier van de openstaande deur en betrapt zijn ouders tijdens het liefdesspel. Voordat zijn vader kan reageren roept Jantje enthousiast: "hé paardje rijden! Papa mag ik op jouw rug?" Jantjes vader, die al lang blij is dat Jantje geen 'moeilijke' vragen stelt, stemt in met het idee. Jantje springt op zijn rug en rijdt richting stad...... Al snel begint mamma te hijgen en te kreunen en Jantje schreeuwt: "hou je nu vooral goed vast pappa want hier worden de buurman en ik er meestal vanaf gegooid!"
Vandaag heb ik kasten uitgekuist, veel gewerkt en niemand die het ziet. Dat is nochthans nu en dan eens nodig ze. Een mens bewaart toch wat op de duur hé. Terwijl de wasmachine draaide was dat ook gedaan. Het geeft wel een goed gevoel zo een "kuising"!
Morgen is het weer "verwendag" in het schoonheidsalon. Ja ja, het is weer zes weken geleden zeg. Wat vliegt de tijd toch snel mensen! Liever daar naar toe dan bij de dokter zelle! Ik voel mij een heel andere mens als ik thuis kom. Zo ontspannend dat dat werkt. Ouder worden we toch hoor, daar kan geen enkel crèmeke iets aan doen, maar ik zie toch het verschil bij vrouwen die hun huid verzorgen ze. Ik verzorg mijn huid al van toen ik 14 jaar was en begon te leren voor haarkapster. Daar was ook een deel gezichtverzorging bij en automatisch doe je dat dan ook bij je eigen hoor. s'Morgens was ik mijn gezicht altijd met reinigingmelk, daarna een dagcrème. s'Avonds zal ik nooit in bed kruipen met make up of zonder nachtcrème. Dat zijn gewoonten zoals je tanden poetsen, echt waar. Zelfs als ik thuis loop doe ik altijd een beetje make-up op, anders voel ik mij ziek. Raar hé. Ik voel mij er goed bij en daarom doe ik het! En zo om de zes weken een grondige reiniging, massage en een voedend masker zal zeker geen kwaad doen.
Dat is niet van mijn gewoonte dat ik zaterdags aan mijn blogske werk. Gewoonlijk is dit een werkdag voor mij en heb ik geen tijd voor mijn pv. Nu ben ik vrij en dus...de computer staat daar te knipogen en hier ben ik.
Ik heb vandaag eens lang geslapen hoor. Het was kwart voor negen!!! Onze Ruffy was blijkbaar ook moe want we hadden hem nog niet gehoord. Ik was van plan om eens tot in Oudenaarde te wandelen maar het is er niet van gekomen. Er was cross op tv en daar kijken we naar hé, maar ik ben weer in slaap gevallen! Ik zal zeker wat moe zijn. Ik durf dat bijna niet zeggen want ik krijg altijd commentaar van :"van wat kan jij nu moe zijn???". Maar ge ziet wel, als je niet moe bent val je niet in slaap zelle! Ik heb er deugd van gehad en dat is het voornaamste!
Dinsdag zou ik eens een gratis kennismaking mogen gaan doen in de fitness! Ik ga het afzeggen want ik weet op voorhand dat ik dat toch niet volhou omdat ik dat allemaal niet graag doe. Naar ginder rijden, in het zweet werken, douchke nemen en weer naar huis!!! Pffff, ik doe dat niet graag, dus begin ik er niet meer aan. Rudy gaat daar wel naar toe, maar die maakt gebruik van alle toestellen en toestanden die er aanwezig zijn. Mij zou alleen de trilplaat, de sauna en de zonnebank aanspreken dus...Een trilplaat heb ik thuis ( een kleinere versie natuurlijk ) en een zonnenhemel ook en ik kruip er hier al niet meer onder! Wat moet ik daar dan gaan doen jong? Nee, nee ik begin er niet meer aan. Ik denk als je zo gewoon zijt van te trainen en te sporten en er komt dan een dag dat je dat allemaal niet meer kunt doen, dat moet een ramp zijn voor je lichaam! Dus...liever alles op zijn gemakske, beetje op de hometrainer en op de trilplaat, en voor de rest wat op de voeding letten en dat zal wel voldoende zijn. Ik heb toch al lang besloten om nog juist te doen wat ik graag doe en daar voel ik mij heel tevreden mee.
Morgen is het weeral de laatste werkdag! Ook voor mij want zaterdag heb ik een vrije dag! Ik had verlof genomen om naar de fuif van Anneke en Peter te gaan, maar we gaan nu niet en daarmee ben ik zo maar thuis. In gedachten ga ik bij Anneke zijn ze! Ik wens ze langs hier dan ook een super-knalfuif toe!
Iets heel anders, ik heb een link op mijn blogske geplaatst om de apotheker van wacht op te zoeken. Je moet enkel de postcode intikken en je weet direct wie er van dienst is. Het staat links, juist boven mijn albums!
Iedereen een heel mooi weekend gewenst en...hou het proper hé!
Ik wil eens iets zeggen over mijn blogske. Dat is echt een hobby geworden van mij. Ik surf op het internet om mooie plaatjes toe te voegen en dat vind ik allemaal heel plezant. Het is een soort dagboek geworden en dat was ook oorspronkelijk het hele idee van bloggen. Er bestaan alle soorten bloggen hoor, over de hobby's van de mensen of over hun ziekte, over recepten en noem maar op. Er zitten er hele leuke bij maar ook waarvan ik zeg, amaai, moet ge dat nu op het net zetten. Zoals die naaktfoto's van vrouwen, ik weet niet maar daar bestaan andere sites voor denk ik! Er moeten van soorten zijn hé. Bij mij is het de bedoeling om familie en vrienden op de hoogte te houden van mijn doen en laten. Ik weet dat er veel op bezoek komen langs deze kant en dat doet mij veel plezier. Ik schrijf ook wat ik kwijt wil hé. Als ik niet kan eten of mijn hoofd doet pijn of er zit eens een haar in de boter, dat schrijf ik allemaal niet ze, pfffff. Er zijn al genoeg problemen dat ik de mijne niet op mijn blog moet zetten zeker? Maar ik doe het ontzettend graag!
Kijk gisteren heb ik verteld over ons Ruffyke zijn pullover, wel hier is er een fotoke van. Goed hé! Rudy heeft hem vandaag een speeltje meegebracht. Hij is nog zotter dan ik van dat hondje! Ge moet da zien, die Samson is groter dan onze Ruffy!
Mooi weekend gehad. Zaterdag was het souper van Rudy zijn wielertoeristenclub "d'Einse Trappers" en het was weer formidabel goed. Het is altijd in recreatieoord "Het Kluisbos". Het is een buffet waar je niet kan over kijken. Eerst aperitiefhapjes, dan koud en warm buffet met vis en vlees. Echt enorm veel keuze en alles superlekker! Daarna volgt nog een dessertbuffet met alles, maar dan ook alles wat je kan denken. Kaas, fruit, taartjes, ijsjes, puddingskes....allez, veel te veel om van alles te kunnen proeven. Daarna is er ambiance met dans en muziek. Dit jaar was het met dj Selly en die mens kent er wat van om de sfeer er in te brengen hoor! Spijtig dat het maar één keer in het jaar is! Ik heb mijn best gedaan op de dansvloer dit jaar en dat werd ik gisteren gewaar! Maar een dagske platte rust en we kunnen er weer invliegen hé!
Het gaat kouder worden zeggen ze. We zullen het dan gezellig maken in huis hé. Ik heb ons Ruffyke een pullover gekocht. Ik heb op de radio gehoord dat sommige rassen van kleine hondjes wel een vestje of zo kunnen gebruiken als het koud is. Ook maltezerkes. Die hebben namelijk geen ondervacht zoals veel honden en dus voelen ze de kou ook. Zeker als ze veel in huis zitten zoals de onze. Het is dus niet belachelijk om hem te beschermen tegen gure en bijtende kou. Ik doe het enkel als het echt slecht is buiten hoor, want anders worden ze té teer hé. Dat wil ik nu ook niet. Maar ik draag er zo veel mogelijk zorg voor zoals ik gedaan heb met mijn yorkshirke en die is toch 17 jaar geworden!
Dit zijn ze dan, ons nieuwe schorten. Ik moet eerlijk zeggen, toen ik ze moest passen vond ik ze niet zo mooi maar ze vallen echt goed mee. Het zijn sportieve modellen en ik heb nog niemand gezien die er niet mee staat. Ik heb ook al een mailtje gekregen van een klant die regelmatig naar mijn blogske komt en ze vond ze ook mooi. ( hierbij groetjes aan haar als ze dit leest! ) Zo wordt het leven niet saai hé als je zo nu en dan eens iets anders hebt. Eerst nieuwe kassa's, nu nieuwe schorten, nu en dan eens een nieuwe colléga. Maar laat de oude maar blijven ze, 't zijn toffe! ( allez de meeste toch, hahahaha ). Op de foto zit ik aan mijn lievelingkassa, kassa één. Dit is de snelkassa en er is daar bijna altijd volk. De tijd gaat daar dan ook snel voorbij en voor je het weet is het tijd om naar huis te gaan.
Graag op je werk en graag naar huis gaan! Dat is toch gelukkig zijn hé! Meer moet dat niet zijn ze. Wat is een mens met een pak geld als je je werk niet graag doet en niet graag thuis bent???? En gezond zijn! Dat is het voornaamste! We beseffen het niet altijd, maar het is zo. We hebben een colléga die weer heel veel geluk gehad heeft en ik hoorde van ons Emmily van een ex-collégaatje van haar die MS heeft en ze is pas getrouwd en nog maar 24 jaar denk ik. Dat is erg, dan moet je toch wel eens gaan beseffen dat er hier veel mensen lopen te "neuten" voor echt onnozele dingen hé! Dan denk ik altijd bij mezelf, Jenny, gij zijt een gelukzak!
Terug een nieuwe week. Maandag is wasdag, daarna pc en tv kijken, dus een leuke dag!
Morgen naar de gynaecoloog. Het is weeral zes maand geleden zeg. Wat vliegt de tijd toch snel! Ik hoop dat het weeral maar een gewone controle is en dat er geen telefoontje volgt, want dat is een teken dat er iets niet in orde is. Het is telkens weer een klein beetje bang afwachten, maar daarna ben ik weer gerust voor een tijdje. Je kan niet voorzichtig genoeg zijn. Want tegenwoordig hoor je toch zo veel van vrouwen met borstkanker en aan de baarmoeder. Toch niet meer normaal hoor. Dus die controle is echt wel nodig!
Gisteren is ons Emmily en Koen op bezoek geweest. Ze zijn een paar dagen op reis geweest naar Portugal, samen met mijn zus en schoonbroer. Ze hebben zich allemaal goed geamuseerd en het weer dat was ook prachtig. Wij gaan binnen een paar weken eens bowlen, maar zij hebben al getraind ze, niet serieus hé! Hahahaha! Ik ben echt benieuwd of wij het nog kunnen! Maar nu is het in de eerste plaats om eens samen weg te gaan en ons eens te amuseren ze! Niks competitie, alleen leute maken! Ik kijk er al naar uit.
Woensdag werken, en dat met ons nieuwe schorten. Ik heb vlug nog een fotoke gemaakt van ons oude, gewoon als souvenir! Ik ga er ook eentje nemen met de nieuwe. Zo zien we het verschil het best hé. Deze van nu zijn langer dan de nieuwe en ik denk dat ge erg gaat moeten opletten wat ge er onder aan doet. Met een rok zal het niet zo mooi zijn denk ik. We zien wel, houden moeten we toch!
Vrijdagavond, 20.38u. Normaal zit ik nu nog achter mijn kassa, maar vandaag moest ik niet werken. Als er een feestdag in de week valt, werk ik maar twee dagen, anders heb ik overuren! Wijs hé!
Ik heb vandaag ons huisje gekuist, boodschappen gedaan en deze middag eten gemaakt want Rudy maakte de brug! Morgen werk ik van 9 tot 15u. Ons nieuwe kassa's vallen goed mee hoor. Woensdag zat ik al direct terug op de snelkassa en daar krijgt ge van de eerst keer een snelcursus ook ze. Het ging echt goed en morgen zal het nog beter gaan hé. We moeten ze wat gewoon worden, maar dat zal geen probleem zijn. Het is weeral eens wat nieuws en plezant om te gaan werken. Morgen is het ook mijn laatste dag met ons oude schorten want volgende week zitten we allemaal in het nieuw! Als ze maar hun personeel niet vernieuwen!!! Hahahaha!
Dus, we zitten terug in het normale uur, het winteruur! Vele mensen hebben daar last van, maar ik heb daar nog nooit problemen mee gehad. Ik begrijp wel dat kleine kindjes hun bioritme gestoord wordt, maar volwassen mensen passen zich toch goed aan denk ik. Gisterenmorgen heb ik geslapen tot 8.15u en toen ik beneden kwam heb ik de uurwerken een uurtje terug gedraaid en het was nog maar 7.20u, dus één uur gewonnen! Voor de rest hebben wij heel gewoon gedaan en nu is alles terug "normaal", behalve dat het vandaag vroeg donker was hé!
Deze morgen ging ik expres naar een winkel achter flanellen hoeslakens. Het zagen er goede uit en de prijs viel zeker mee. De reclamefolder vertelde dat deze enkel op maandag 29 oktober te verkrijgen waren. Ik was daar om twintig na negen ( die zaak gaat open om negen uur!!!!) en wat dacht je? Niets meer te vinden! Ik vraag daar aan een kassierster waar ze lagen en nu komt het...ze waren niet binnen gekomen en ze zouden niet meer geleverd worden! Erg hé. Ik weet dat dat meisje daar niet kan aan doen, maar mij zal je daar nooit meer zien ze! Dat noemen ze "lokvinken" bij ons. Als wij een artikel in promotie hebben en het is niet in voorraad, of vlug uitverkocht, moeten wij er voor zorgen dat de mensen toch nog aan hun gerief geraken. Daar staat zelfs een wet op. Zulke praktijken vind je alleen in die "bollenwinkels" hé. Ik zal liever wat meer betalen en naar een deftige winkel gaan.
Vandaag zijn ze bij ons in de winkel gestart met de nieuwe kassa's. Ik ben al benieuwd voor woensdag, als ik moet gaan werken. Bang ben ik er niet van, we zullen het wel moeten gewoon worden en in het begin zal alles een beetje trager gaan, maar het gezaag van de klanten nemen we er wel bij. Dat zijn we toch al gewoon. Weet ge, de mensen zijn allemaal héél, maar dan ook héél erg gehaast hoor. Ik moet soms mensen terug roepen omdat ze hun wisselgeld nog niet gehad hebben, of iets vergeten, zelfs hun bankkaart laten ze soms zitten. Ik vind dat zo erg. Wij doen ons best om iedereen vlug te bedienen, maar het gaat nooit rap genoeg hoor! Ik zit aan de "snelkassa", dat is een kassa waar ze met kleine hoeveelheden aankopen mogen komen, dus geen grote karren. Ja mensen, ge zoudt dat eens moeten zien als ik dat beleefd zeg! Als ogen konden schieten, ik was elke week wel tien keer dood! Soms kan ik mij daar zo aan ergeren, maar meestal trek ik mij er niet te veel van aan. Ik doe mijn job heel graag en probeer het zo goed mogelijk te doen. Ik heb mij niets te verwijten en die paar lastige mensen, die maken het zichzelf alleen maar moeilijker! Mij niet ze!
Ik had zo een mooi album van ons familiefeest gemaakt en ineens was alles van de site. Ik zal beginnen bij het begin. Ik had een site gevonden waarop je zo van alles kan opslaan. Adressen, facturen, verjaardagen, een agenda, je kan er mailen enzovoort. Dus daar was ook een deel bij om albums te maken. Dus, ik dat gedaan. Nu gisteren wilde ik er nog wat fotokes aan toevoegen en ineens, lap, ieder fotoke of afbeelding die ik er op gezet had was vervangen door een melding: "opslagruimte overschreden"! Jawadde. Al dat werk, pfffft! Ik zou elke maand moeten bij betalen en dan krijg ik 2GB opslagruimte. Van "coleire" heb ik alles verwijdert, behalve mijn adressen en agenda met de verjaardagen. Ik ben nu bij "Telenet Fotos" en daar heb ik onbeperkte opslagruimte. Ik betaal daar ook voor, maar nu weet ik tenminste dat ik niet op een fotoke moet kijken. Het is vooral wijs als ik een foto of een album op mijn blog wil zetten. Ik kan ze ook per mail versturen via deze site. Echt wijs! Het enige wat ik een minpunt vind is dat ge er geen geluid kan aan toevoegen en dat was in dat ander album wel het geval. Maar ja, je kan niet alles hebben hé!
Morgen is het weeral vrijdag zeg, niet te geloven! De week is weeral voorbij gevlogen.
Verleden week was het beter, dan mochten we nog naar ons familiefeest gaan, nu is het voorbij. Ik ben wel nog altijd aan het "nagenieten". Nu op naar het volgende feest. Op 17 november geeft mijn maatje, samen met nog twee koppels, een fuif voor hun huwelijksverjaardag. Wij gaan er niet naar toe, maar in gedachten zal ik bij haar zijn ze. En we gaan dat zeker overdoen op een andere keer, dat beloof ik haar!
Onze volgende uitstap is de souper van Rudy zijn wielerclub. Dat is ook plezant, maar mijne maat is er niet hé! Het is altijd heel lekker eten en dat is een troost! Twee weken daarna gaan we bowlingen met mijn zus, schoonbroer en Emmily en Koen. Daar kijk ik ook naar uit, dat is altijd plezant. We eten eerst steengrill en daarna twee spelletjes spelen. Het zijn de mannen tegen de vrouwen!!! Ik heb al plezier op voorhand. We gaan ons zeker niet laten doen ze. Ik hoop dat ik het nog een beetje kan want het is heel lang geleden dat ik nog gespeeld heb. Vroeger hebben we nog competitie gedaan en toen trainden we zeker 2 a 3 keer per week. Ik ben benieuwd!
Zaterdag was het weer zo ver! Ons familiefeest! En feest is het telkens weer. We waren deze keer met 41! Bijna iedereen was er. Het was weer heel tof zoals altijd! Dat is echt een feest waar wij ieder jaar naar uitkijken. Ge ziet iedereen nog eens terug en dat is altijd plezant. We hebben al datums voor volgend jaar afgesproken om toch nog eens samen te komen want één keer in een jaar is al lang niet genoeg. Wij gaan nog eens ribbekes eten en in juli barbecue-en! Dan komen ze niet allemaal, maar degene die komen zijn ook altijd heel tevreden. Er is sinds een maand of drie weer een kleine Impens bij, want dit feest is voornamelijk van de Impens familie, de familie van mijn schoonmoeder. Ons ma is nu de oudste van het feest met haar 75 jaar en kleine Wolf is de jongste. Dat is het zoontje van Serge, de neef van Rudy. Wij hopen allemaal dat deze traditie mag blijven duren want het is Diane, het nichtje van Rudy die er mee begonnen is en dit al 13 jaar lang. Zij zorgt voor alles en wij moeten ons juist inschrijven en ons amuseren. Zij is een echte schat. Spijtig dat ze ook zo ver woont! Rudy had wel al om 2 uur goesting om naar huis te gaan en dat was vroeger niet zo hoor. Wij waren elke keer de sluiters van elk feest. Daaraan ziet ge dat we een jaartje ouder worden hé. Maar om daar nu ruzie over te maken vind ik ook zo stom, moest ik goesting hebben om naar huis te gaan ik zou ook graag hebben dat hij mee komt met mij, dus...
Bezinning voor 50 plussers Als wij, al een tijdje vijftigplussers (zoals ze ons nu noemen, niet meer senioren of ouderlingen), de leeftijd van 100 jaar willen bereiken, moeten wij sterker in ons schoenen staan dan ooit, want: Als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe. Als wij moe zijn, zegt men "ze takelen af". Als de jeugd bezwaren maakt, heeft zij een uitgesproken mening. Als wij bezwaren maken, hebben we het niet begrepen. Als de jeugd iets vergeet, hoor je hen zeggen "ik heb het waanzinnig druk" gehad. Als wij iets vergeten, zegt men "dat is de ouderdom, of Alzheimer". Maar wij ouderen zijn overlevers, kijk maar naar de veranderingen die wij hebben meegemaakt, meebeleefd én overleefd: Wij werden geboren vóór dat er sprake was van televisie, diepvries, flitscamera's, creditcards, computers, afwasmachines, microgolfovens, inductieplaten, droogkasten en stoomstrijkijzers. Wij trouwden eerst en woonden dàn samen zonder kennis van zaken en zonder ondervinding (allez, dat was bij mij toch het geval). Wij werden geboren vóór er huismannen waren of deeltijdse banen, kinderdagverblijven, groepstherapieën, samenlevingscontracten of generatiepacten. Wij hadden nooit gehoord van jongens met piercings, van bom-moeders en van H5N1. Wij waren er al vóór de E40, de B747 jumbo, de shuttle en de TGV. Wij gebruikten alleen ons geheugen met hersencellen; nu hebben ze daarvoor nog RAM en ROM en geheugens met Harde Schijven vol Mega- en Gigabytes. Toen betekende "Made in Japan" rommel. Een i-POT(D) was bij ons een stoofpotje om een ei in te koken. Wij dansten op 45 en 33 toeren platen, nu heeft men Cd's, DVD's en MP3's. Konijnen en ook andere zoogdieren aten nog selder, nu beschikken zij voor hetzelfde effect over Viagra en Vibrators. Aids was het Engels woord voor helpers. Een relatie met iemand hebben, had te doen met zaken, en niet met een bed. Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten, nu gebruiken ze E-mail om elkaar iets te vertellen, zo mogelijk met een webcamera. Wij hadden nog een kodakske met zwart-wit film, nu nemen ze kleurenfoto's met een GSM die ze dan versturen met Bluetooth of ze gebruiken al een Blackberry Pda. Het galènepostje met koptelefoon is een homestudio met surround klank geworden. De facteur bracht nog te voet de krant op zondag, en de gratis gazet met de uitslag van de Ronde van Vlaanderen werd uit een vliegtuig van Het Volk naar beneden gesmeten, nu krijgt men 's zondags de uitslag op de PC van uit de website van de kranten. Wij wisten niet wat geld uit de muur halen was of brood uit de automaat. Wij hadden een afspraak met ons lief, nu is dat een "dating" met een "babe". Als ge nu iemand naar de maan wenst, kan het zijn dat hij er echt naar toe gaat. Wij noemden het nieuws op de radio nog "het gesproken dagblad", nu slaat men ons om de oren met digitale radio DAB en hoogdefinitie televisie HDTV. De kleur "roze" had met baby's te maken en "homo" betekende 'mens'. Wij waren nog bij de scouts of bij de Chiro, en jongens moesten bij den troep, nu moet de jeugd zich afreageren als hooligan op de voetbal of door een joint op te steken. Wij zijn de laatste generatie waarbij men een man moest hebben om baby's te krijgen. Wij keken vroeger op een landkaart, of zelfs op een kompas om de weg te zoeken, nu gebruiken ze een GPS. Maar vrienden, wij zijn ook al die toer op gegaan , wij sturen ook nog weinig brieven met de post, maar gaan e-mailen en met onze GSM luisteren we naar muziek, nemen we foto's, en we kunnen er zelfs met telefoneren. Wij zullen ons nog maar eens aanpassen, en meedoen met de moderne tijd zeker. Zo slecht is dat toch niet.
Sociale Bijstand Een gepensioneerd man gaat naar het OCMW om een uitkering te vragen. Na lange tijd gewacht te hebben is hij aan de beurt. De vrouw aan het loket vraag zijn identiteitskaart om zijn ouderdom te controleren. Hij vind ze niet en realiseert zich dat hij zijn brieventas thuis heeft laten liggen. Hij zegt tegen de vrouw dat hij zal naar huis gaan en met zijn identiteitskaart terug zal keren. Waarop de vrouw zegt : "Doe de knoopjes van je hemd eens open." Hij opent zijn hemd en de vrouw ziet veel grijs borsthaar. Oké zegt ze. "Dat zegt genoeg, je bent oud genoeg voor de uitkering". Nadat de papieren ingevuld zijn gaat de man tevreden naar huis en thuis gekomen verteld aan zijn vrouw hij wat hij heeft meegemaakt. Zij zegt daarop: "Je had je broek moeten uitdoen, dan kreeg je wellicht nog een invaliditeitstoelage ook".
Truukje Ik heb een mooi middeltje uitgevonden tegen ongewenst bezoek. Als er wordt gebeld, trek ik mijn jas aan en doe de deur open. En als het iemand is die ik niet binnen wil hebben zeg: "Dat is nou ook jammer, ik sta net op het punt om uit te gaan." "Maar als het nu iemand is die je wel wilt ontvangen?" Dan zeg ik: "Je boft, ik kom net thuis."
Einde Niet te geloven wat is het leven toch keihard Gisterenavond zaten mijn vrouw en ik aan tafel zo over een en ander te praten tot het gesprek op euthanasie kwam. Bij dit delicate onderwerp over de keuze tussen leven en dood, zei ik tegen haar: "Laat mij nooit leven als een plant waarbij ik afhankelijk ben van een machine en gevoed wordt met een vloeistof uit een fles. Als je mij in die toestand ziet, koppel dan die toestellen die mij in leven houden maar onmiddellijk af." Zij is toen opgestaan heeft de stekker van de TV en van mijn computer eruit getrokken en al mijn bier weggegoten. Die stomme trut!!!!
Weeral bijna een week geleden dat ik op mijn blogske geweest ben, of beter gezegd op gewerkt heb want mijn blog is ook mijn startpagina natuurlijk!
Ik heb een prettige week gehad. Verleden week eens naar de winkels gegaan, op het werk was het ook aangenaam, behalve dat de klanten meer en meer gehaast zijn, en zaterdag zijn we naar een ribbetjesfestijn geweest met mijn familie en ik zat bij ons Emmily en Koen en we hebben "ons goed gehad", op zijn Oudenaards gezegd! Mijn ouders waren er ook bij en ik ben altijd blij dat ze nog mee kunnen met ons, dat het nog geen twee sukkelaars zijn. De gezondheid van een mens is toch zijn grootste rijkdom hé, al beseffen we dat niet altijd als we niet ziek zijn!
Morgen is het weer tijd voor mijn gezichtsverzorging en ik kijk er al naar uit. Elke keer weer een echt ontspannende voormiddag en ik voel me dan ook super als ik buiten kom. Juist gepast voor "het grote onderhoud" want zaterdag is het familiefeest en daar wil ik er toch altijd wat goed voorkomen hoor. Heel de familie bij elkaar, heel gezellig en iets waar we elk jaar naar uitkijken. Vooral mijn maatje, Anneke is er ook en ge weet, dat is feest hé!
Vandaag ben ik eens gaan winkelen. Zo op mijn eentje en in de voormiddag. Ik wist wat ik moest hebben en dan duurt dat niet lang bij mij hoor. Ik heb een hele mooie ceintuur gevonden, toiletartikelen en mooie lingerie. Ik heb mij nu al genoeg laten vangen aan goedkope "brol". Ik denk elke keer, toch een koopje, maar het duurt niet lang of ik ondervind dat het toch niet zo comfortabel zit als dat ik gedacht had en bam, ze vliegen daar ze. Vanaf nu koop ik alleen nog mooie dingen. Hetzelfde met kleren. Als je goed kijkt naar de afwerking en hoe alles mooi valt, weet je dat ge iets goed aan hebt waar je overal mee mag komen hé. Mijn dag kan niet meer stuk ook. Ik ging een "large" ceintuur passen en ik mocht een "medium" nemen, dus, ik ben niet vervet. Ik heb ook besloten om mij zo veel niet meer te wegen. Ik voel me heel goed nu en zo wil ik blijven. Ik voel aan mijn kleren of ze nog gemakkelijk zitten of niet en dat is het. Als ge zo elke dag puntjes moet tellen en opletten, dat is ook geen leven hé. En ik voel me er ook niet goed bij hoor. Als ik zo eens rond mij kijk, zijn er slechtere van mijn leeftijd ze, amaai! Er zijn ook fijnere poppetjes bij, dat is waar, maar dat zijn van die vrouwtjes die heel hun leven al mager zijn. En daarbij, ik vind dat ge op een bepaalde leeftijd niet te mager moogt zijn, anders zie je er veel ouder uit ook. Ik las laatst ergens: liever een mooi gezichtje dan maatje 36....Er is iets van....
Ik dacht zo, ik ga nog maar eens naar mijn blogske op het seniorennet. En kijk, het bestaat nog. Het is lang geleden ze, ik heb nu een blogske op www.ponnetsen.bloggen.be Dus als jullie nog willen kijken hoe het met mij is, surf dan eens naar daar. Ik zal regelmatig eens naar hier komen en misschien kan ik mijn berichtjes kopieren, dat was eens een goed gedacht hé. Hier is dat van vandaag:
Vandaag ging ik eens van alles doen. Bellen naar mijn collega, boodschappen doen, eens bij mijn ouders.. enzovoort. Maar ons Ruffyke kwam in huis met een teek in zijn bil. Ik heb moeite gehad om hem te verwijderen, maar het is mij toch gelukt. Ik heb alles goed ontsmet en zalf aan gedaan. En da beestje liet alles maar gebeuren hoor. Eerst spartelde hij wat tegen, maar daarna kon ik "opereren" terwijl hij stillekes lag. Ik zou niet graag naar de dierenarts gegaan zijn, want die zou zo voorzichtig niet zijn als ik denk ik. Maar kijk, eind goed al goed. Ge kunt u voorstellen dat hij daarna op mijn schootje gezeten heeft. Hij wist niet goed wat er gebeurde, maar liet mij toch doen alsof hij wist dat het voor zijn goed was. Teken zijn heel gevaarlijk. Ik ben gaan kijken op het internet en als hij er nog geen 12 uur in zit is er eigenlijk geen gevaar. Dat zal wel niet want ik borstel ons Ruffyke elke dag en zou het zeker gezien hebben. Hij moet het opgedaan hebben deze morgen. Gelukkig ben ik er zo veel mee bezig want als er besmetting is is er ook levensgevaar. Ik spuit hem in met een product tegen vlooien en teken, maar ge ziet maar, zo juist onder zijn staartje zal ik vergeten zijn hé. Ik ga nu nog meer controleren en "biestses" zoeken!
Het weer zat ook niet mee zenne, jawadde, echt herfstweer is het. Regenen en koud er bij. We hebben gisteren onze tuinmeubelen binnen gezet want om buiten te eten zal het wel gedaan zijn voor dit jaar. We maken er toch het beste van hoor. Het is dan wel gezellig in huis vind ik, de verwarming aan, een goede film of boek als het werk gedaan is en we zijn weeral content! Dat en dat alleen, tevreden zijn met kleine dingen, maakt een mens gelukkig!
Dit is mijn laatste berichtje op het seniorennet. Ik ga mijn blog nog niet verwijderen, maar vandaag heb ik weer gesukkeld om op mijn blog te geraken en een bericht toe te voegen. Het is niet meer normaal. Voor wie het interesseert, ik ben nu op bloggen.be gegaan! http://bloggen.be/ponnetsen
Ik zou zeggen, breng mij daar een bezoekje, ik ga daar verder bloggen!
Ik ga onze Ruffy eens laten kappen in een hondentoilletsalon. Ik vind hem nu ook mooi (mijn kind, schoon kind natuurlijk) maar ik denk dat proffesionele mensen zullen dat toch wel beter kunnen dan ik hé. Maar nu een salon vinden waar ik nog binnen geraak, dat is wat anders. Zaterdag ben ik naar ene geweest en ik moest al wachten tot oktober. Stel u voor. Ge ziet dat de mensen van hun dieren houden hé. Ik ga vandaag of morgen nog eens ergens anders proberen en hopen dat het nog kan voor we naar Vielsalm gaan. Het is gemakkelijk voor ons Ruffyke en ook voor mij want als zijn haar wat lang wordt, krijgt hij vlug knopen en dan moet ik dat wegknippen om hem geen pijn te doen.
Ik hoop dat mijn maatje komt, zondag. Alles hangt af van haar Ellake. Ze is loops geweest (Ellake hé) en om dan bij onze Ruffy te komen, dat zou eens gevaarlijk kunnen worden. Ik kan hem altijd een condoomke aandoen of Ella een broekske, maar dat is geen zicht hé! We zien wel!
Ik ben Jenny, geboren in Wetteren op 6 september 1954 en gehuwd in 1975 met Rudy.
Wij zijn in 1981 naar Oudenaarde gekomen, en in '82 ben ik in Delhaize Supermarkt beginnen werken.
3 jaar beenhouwerij, 20 jaar in de visafdeling als verantwoordelijke en sinds september 2005 werkte ik part-time als kassierster. Sedert augustus 2005 is ons gezinnetje vergroot met ons Maltezerke, Ruffy.
In december 2008 is onze lieveling, Joséphientje geboren! (dochtertje van mijn metekind, Emmily en Koen)
In maart 2013 kwam er een zusje en een tweede lieveling bij, ons Célestientje!
Nu ben ik op brugpensioen en ben ik aan het genieten van al de kleine dingen in het leven!
Prachtig gedicht over een hond!
De vriendschap van een hond is vriendschap voor het leven. Voor een ander niet te zien hoeveel een hond kan geven want ben je eens verdrietig dan kijkt hij je aan alsof hij zeggen wil Ik zal altijd naast je staan en al je dan weer vrolijk bent dan slaat hij met zijn staart en blaft alsof hij zeggen wil dat hebben we weer geklaard zo'n vriendschap is een wonder een wonder om te beleven zo'n vriendschap kan geen mens geen mens kan zoiets geven......
Nog een mooi gedicht!
Alles wat je vraagt is een aai over je bol Wat brokken en een beetje lol Samen wandelen in een bos Soms aan de riem maar het liefst lekker los. Als ik weg ben lig je op mijn jas op mij te wachten. Om het gemis van je baasje te verzachten. Je bent mijn aller trouwste vriend Die een lang en gelukkig leven verdiend. Ik hou van jou mijn lieve schat Wat zou ik moeten als ik jou niet had.
Een knuffel is zo fijn, een knuffel voelt zo goed. Een knuffel omdat het mag en niet omdat het moet. Een knuffel geeft je warmte, van twee armen om je heen, even met z'n tweetjes, even niet alleen.
Waarom honden beter zijn dan mannen! 1. Honden hebben er geen probleem mee, om hun gevoelens in het openbaar te tonen. 2. Honden missen je, als je weg bent. 3. Je vraagt je nooit af, of een hond wel goed genoeg voor je is. 4. Honden voelen zich schuldig, als ze iets verkeerds hebben gedaan. 5. Honden hebben geen kritiek op je vrienden. 6. Honden geven het toe, als ze jaloers zijn. 7. Honden zijn er duidelijk in, als ze uit willen. 8. Honden spelen geen spelletjes, behalve apporteren. (En ze lachen nooit als je gooit.) 9. Honden maakt het niet uit, welke videofilm je gaat kijken; het gaat erom, dat ze samen kunnen zijn met je. 10. Honden voelen zich niet bedreigt door jouw intelligentie. 11. Een hond kun je dingen aanleren. 12. Honden kunnen goed met kinderen overweg. 13. Je bent nooit achterdochtig naar de dromen van je hond. 14. Geweldige honden weten niet, dat ze geweldig zijn. 15. Honden weten wat "NEE" betekent. 16. Honden hebben geen therapie nodig, om hun gedrag te verbeteren. 17. Honden begrijpen het, als sommige van hun vrienden niet binnen mogen komen. 18. Honden lezen niet aan tafel. 19. Honden denken, dat jij een culinair genie bent. 20. Je kunt een hond huisregels bijbrengen. 21. Je kunt een hond dwingen, in bad te gaan. 22. Honden corrigeren je niet als je praat. 23. Middelbare honden voelen niet de drang je te verlaten voor een jongere eigenaar. 24. Honden vinden het geen probleem, als je je haar af laat knippen. 25. Honden vinden het prima, als je degelijke schoenen draagt. 26. Honden vinden het niet erg, dat jij de auto altijd bestuurd. 27. Honden trappen niet op een denkbeeldige rem. 28. Honden geven het gewoon toe, als ze de weg kwijt zijn. 29. Honden vullen jouw handtas niet met hun spullen. 30. Honden kijken naar je ogen. 31. Honden vinden je figuur prima. 32. Honden maakt het niet uit, of je je benen scheert. 33. Honden zorgen voor zichzelf. 34. Honden vinden het geen probleem dat jij meer hebt dan zij. 35. Honden menen het, als ze je een "kus" geven. 36. Honden zijn vriendelijk tegen je familie. 37. Honden zijn net zo geobsedeerd door jou, als jij door hen.
Zoeken in blog
Een heel mooi gedichtje!!!!
Ik heb thuis een potje
Op het potje staat 'verdriet'.
Ik doe er vaak verdrietjes in,
want als ze klein zijn, huil ik niet.
Steeds als er iets tegenzit, er iets gebeurt wat ik niet wil, open ik het potje, gooi het er in heel stil.
Maar gisteren was de laatste druppel iets te veel
Van al die stukjes klein verdriet kreeg ik een brok in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen
Verdriet vloog met golven uit de pot
Een traan begon te rollen,
Ik voelde mij erg rot.
Een onbedaarlijk snikken
deed me trillen overal,
Ik zat echt tot mijn haren
In het diepste diepe dal
Het was met rood omrande ogen
Toen ik mijzelf weer rustig kreeg,
Opgelucht keek ik naar mijn potje
Het potje, dat was leeg.
Dus zie je iemand lopen, rode ogen en heel bedeesd
Dan vraag je niets meer, dan weet je,
haar potje is pas vol geweest.
Dit gecicht is van
Arinka Linders
Enkele mooie gedachten en gezegden
"Maak eens een zelfportret in plaats van een ander slecht af te schilderen."
"Degenen die dansten werden voor gek versleten door degenen die de muziek niet konden horen."
"Je kunt het verleden zo stijf tegen je aandrukken dat je armen te vol zijn om het heden te omvatten."
"Geluk is het gevoel niet alleen te zijn."
"Koester elkaars onvolkomenheden; juist die maken elk van ons uniek."
"Je ziet wel wat een ander heeft, maar je ziet niet wat hij mist."
"Beleef het samen dan blijf je dichtbij elkaar."
"Voor een ware dialoog moet je ervan uitgaan dat de ander wel eens gelijk zou kunnen hebben."
"Wie veel lacht, krijgt later de rimpels op de juiste plaats."
"De mensen die het meest klagen, kijken het minst om zich heen."
"Kon ik af en toe de stilte maar wat harder zetten..."
"Wacht niet tot morgen om de mensen die je liefhebt, te zeggen dat je ze graag ziet."
"Je kunt niets verkeerd doen als je jezelf bent, want niemand doet jou zo goed als jij."
"Vriendelijkheid is moeilijk weg te geven. Ze wordt bijna altijd teruggegeven."
Dit gedichtje heb ik ooit op school geleerd. Ik zet het nu op mijn blogske omdat ik het nog altijd heel mooi vind!
Avondliedeke
't Is goed in 't eigen hert te kijken Nog even vóór het slapen gaan Of ik van dageraad tot avond Geen enkel hert heb zeer gedaan;
Of ik geen ogen heb doen schreien, Geen weemoed op een wezen lei; Of ik aan liefdeloze mensen Een woordeke van liefde zei.
En vind ik in het huis mijns herten, Dat ik één droefenis genas, Dat ik mijn armen heb gewonden Rondom één hoofd dat eenzaam was,
Dan voel ik, op mijn jonge lippen, Die goedheid lijk een avond-zoen. 't Is goed in 't eigen hert te kijken En zó z'n ogen toe te doen.
Alice Nahon (1896 - 1933)
AFSCHEID
Eig'lijk ben ik wel tevreden 'k Heb me niet zo vaak vergist Huil dus om geen and're reden Dan dat je me mist
Als de ster die valt je toewenkt Ben ik bij je in je hoofd Elke keer dat je aan mij denkt Dat heb ik toen beloofd
Mag ik die paar laatste dagen Daar zijn, waar ook jullie zijn Samen zal de grens vervagen Tussen waar en schijn
Laat de kinderen erbij zijn Echt bij alles wat gebeurt Dan is het of wij weer wij zijn En niet zo verscheurd
Kom gerust met alle honden, Schilder bloemen op m'n kist Deel je tranen en je wonden Niets wordt uitgewist
Doe alsof 'k er zelf nog bij was Zeg me wat 'k het liefste hoor Denk aan hoe je steeds bij mij was Ga zo met me door
Draag me zelf, al kan het zwaar zijn Laat me dan ook niet alleen Doe gewoon, dan zal het waar zijn Ik blijf om je heen
Ga maar veel en lekker eten Maak geen heilige van mij Je hoeft geen dingen te vergeten 'k Blijf er altijd bij
Zing mijn liedjes, denk aan dagen Dat de zon over ons scheen Dan is alles te verdragen Ik blijf om je heen
Eig'lijk ben ik heel tevreden Als ik alles samenvat Alles had een echte reden 'k Heb jullie toch gehad 'k Heb jullie toch gehad
en op de trilplaat, en voor de rest wat op de voeding letten en dat zal wel voldoende zijn. Ik heb toch al lang besloten om nog juist te doen wat ik graag doe en daar voel ik mij heel tevreden mee. 
.gif)
Het gaat kouder worden zeggen ze. We zullen het dan gezellig maken in huis hé. Ik heb ons Ruffyke een pullover gekocht. Ik heb op de radio gehoord dat sommige rassen van kleine hondjes wel een vestje of zo kunnen gebruiken als het koud is. Ook maltezerkes. Die hebben namelijk geen ondervacht zoals veel honden en dus voelen ze de kou ook. Zeker als ze veel in huis zitten zoals de onze. Het is dus niet belachelijk om hem te beschermen tegen gure en bijtende kou. Ik doe het enkel als het echt slecht is buiten hoor, want anders worden ze té teer hé. Dat wil ik nu ook niet. Maar ik draag er zo veel mogelijk zorg voor zoals ik gedaan heb met mijn yorkshirke en die is toch 17 jaar geworden! .gif)
.gif){kind=small}
.gif)
Terug een nieuwe week. Maandag is wasdag, daarna pc 
en tv kijken, dus een leuke dag! 
Vrijdagavond, 20.38u. Normaal zit ik nu nog achter mijn kassa, maar vandaag moest ik niet werken. Als er een feestdag in de week valt, werk ik maar twee dagen, anders heb ik overuren! Wijs hé!
Dus, we zitten terug in het normale uur, het winteruur! Vele mensen hebben daar last van, maar ik heb daar nog nooit problemen mee gehad. 
Morgen is het weeral vrijdag zeg, niet te geloven! De week is weeral voorbij gevlogen.
Morgen is het weer tijd voor mijn gezichtsverzorging en ik kijk er al naar uit. Elke keer weer een echt ontspannende voormiddag en ik voel me dan ook super als ik buiten kom. Juist gepast voor "het grote onderhoud" want zaterdag is het familiefeest en daar wil ik er toch altijd wat goed voorkomen hoor. Heel de familie bij elkaar, heel gezellig en iets waar we elk jaar naar uitkijken. Vooral mijn maatje, Anneke is er ook en ge weet, dat is feest hé!
Vandaag ging ik eens van alles doen. Bellen naar mijn collega, boodschappen doen, eens bij mijn ouders.. enzovoort. Maar ons Ruffyke kwam in huis met een teek in zijn bil. Ik heb moeite gehad om hem te verwijderen, maar het is mij toch gelukt.
Teken zijn heel gevaarlijk. Ik ben gaan kijken op het internet en als hij er nog geen 12 uur in zit is er eigenlijk geen gevaar. Dat zal wel niet want ik borstel ons Ruffyke elke dag en zou het zeker gezien hebben. Hij moet het opgedaan hebben deze morgen. Gelukkig ben ik er zo veel mee bezig want als er besmetting is is er ook levensgevaar. Ik spuit hem in met een product tegen vlooien en teken, maar ge ziet maar, zo juist onder zijn staartje zal ik vergeten zijn hé. Ik ga nu nog meer controleren en "biestses" zoeken! 
