Met Pinksteren is het feest van de dorpsheilige San Zopito. Er was ooit eens een beschermheilige van het dorp,maar de dorpelingen waren in het geheel niet tevreden. Hij deed te weinig voor ze. Dus werd er besloten om in Rome te zoeken  naar een andere heilige. En jawel hoor, die was er: San Zopito ,een jonge martelaar die beschermt tegen stormen en demonen. In 1711 werden de overblijfselen van San Zopito ingepakt en meegenomen naar Loreto Aprutino. In de buurt van Loreto aangekomen,was er op het land een boer,Carlo Parlione, met zijn witte os aan het werk.De man stopte niet met werken,toen de stoet met de nieuwe dorpsheilige voorbijkwam. De reuzachtige witte os echter zakte onmiddellijk door z'n knieën .Dit inspireerde de familie om hun os mee te geven.Eens Loreto bereikt,werd een lid van zijn familie miraculeus genezen.  En dat nu wordt ieder jaar gevierd met Pinksteren. 's Morgens vertrekt een hele stoet. De stoet,met de os en een de zilveren buste van de heilige, trekt van de piazza naar boven naar de kerk .Op zijn rug zit een jong in het wit gekleed meisje.Zij draagt een parasol.Dan geven de boeren uit de omgeving iedereen wijn en brood met olijfolie. Een geweldig feest wat ieder jaar weer heel veel bezoekers van verre trekt. Een echte aanrader!

16-02-2008 om 13:18 geschreven door rolson  

De economie van Loreto was steeds gebaseerd op landbouw,en meer specifiek olijfolie.Door een eeuwenlange ervaring,de autochtone soort “Dritta”  en het eigen microklimaat ,werd de olijfolie van Loreto wereldberoemd.Eeuwenoude plantages,afgewisseld met nieuwe aanplantingen,sieren de heuvels van Loreto.

De oogst gebeurt manueel.De olijfolie van de eerste persing uit deze streek is typisch fruitig met een bitter en kruidig accent,goudkleurig met een tintje groen,en direct klaar voor gebruik.In het olie-museum  kan men de verschillende stadia van productie en ontwikkeling volgen.

Op de foto’s:oogsten van de olijven en binnenzicht van een lokale persinrichting.

16-02-2008 om 12:35 geschreven door rolson  

Loreto heeft haar naam te danken aan “lauro”.Aan de zijde waar oorsponkelijk de stad werd gebouwd ,stond op de top een ‘laurier’bos dat de indruk gaf van een amphitheater…2 heuvels waarop de monniken hun kloosters bouwden.

Ontdekkingen tonen aan de streek reeds bewoond werd in het laag-midden palaeolithicum

De geschiedenis van Loreto Aprutino begint in de 7-8 eeuw VC,zoals blijkt uit opgravingen.Verschillende sporen werden achtergelaten door de Vestijnse troepen en de Romeinen..

Historische documenten tonen aan dat de stad werd verwoest door babaarse troepen  en dat de overlevenden Loreto hebben opgebouwd .

Aan de Poggio Ragone (naar Raone di Puliano,12^e eeuw) zijn middeleeuwse overblijfselen te zien.Rond de eeuwwisseling komt Loreto binnen de invloed van de grote Benedictijner orde.

De cutuur van de stadspatroon San Michele Arcangelo dateert uit de laatmiddeleeuwse periode.Na de overheersing door van de Noormannen,vanaf 1330,werd de streek beheerd door adellijke families uit Aquino,tot het einde van het feodaal tijdperk,in 1806.

14-02-2008 om 00:00 geschreven door rolson  

13-02-2008 om 18:19 geschreven door rolson  

13-02-2008 om 17:59 geschreven door rolson  

Tijdens ons verblijf in Loreto hebben we een oude vriend,na vele jaren,terug ontmoet.Hij heet Maurizio Ruzzi.Hij is l'artista,de kunstenaar.
Hij heeft vele kunstwerken geschilderd,maar werkt ook met hout en andere materialen.Binnenkort heeft hij een expositie in Firenze en Milaan.
Wat je altijd terugvind in zijn werken,is het torentje met twee verticale streepjes.Een inspiratie uit Maastricht,vertelde hij.
Zijn website:http://www.myspace.com/maurizioruzzi.
De moeite om eens te gaan kijken.

12-02-2008 om 22:28 geschreven door rolson  

Huidige staatskundige indeling Italie is opgedeeld in 21 regio's, deze regio's zijn verdeeld in provincies en de provincies zijn opgedeeld in verschillende "comuni". Een comune is de regio die bij de kleinere steden en dorpen, die een stadhuis hebben, hoort. Abruzzo is een van de 21 regio's. Er wonen ongeveer 1,5 miljoen mensen. De kuststreek is dichterbevolkt dan het westelijke deel, waar nog altijd volkomen verlaten, maar prachtige plaatsen te vinden zijn. Maar ook de kuststreek is nog bijzonder rustig vergeleken met andere kuststreken. Hier kun je je auto nog parkeren als je een dag naar het strand wilt. Abruzzo is onderverdeeld in 4 provincies. De provincies zijn genoemd naar hun hoofdsteden: L’Aquila is de hoofdstad van Abruzzo. De stad ligt 700 m boven de zeespiegel, aan de voet van de Gran Sasso (2.914 m) en heeft ongeveer 50.000 inwoners. Deze provincie is de grootste van Abruzzo en  grenst aan Lazio. De stad Chieti is ouder dan Rome en ligt karakteristiek boven op een heuvel (330 m). Chieti ligt tussen de Adriatische Zee (ca 15 km) en de imposante berg de Maiella. De provincie grenst aan Molise.  Teramo is een kleine stad en ligt 265 m boven de zeespiegel. De provincie is de meest noordelijke, grenzend aan Marche. Aan de kust van de Adriatische Zee, aan de rivier met dezelfde naam, vinden we de grootste en belangrijkste stad van Abruzzo: Pescara. Het is de jongste en modernste stad in Abruzzo en heeft ongeveer 200.000 inwoners. Er is een grote vissershaven en een grote jachthaven voor de pleziervaart.

11-02-2008 om 00:00 geschreven door rolson