Wij hebben de afgelopen jaren veel in Italië vertoefd en waren erg onder de indruk van de omgeving, Le March, Umbrië, Toscane. Drie streken die geografisch bij elkaar aansluiten, maar qua natuur een totaal ander gevoel en uitzicht hebben.
Men heeft het altijd over de pracht van Toscane, maar toen we voor het eerst in Abruzzo kwamen, was de natuur nog zoveel mooier en intenser dan we ooit gezien hebben.

Loreto Aprutino, dicht bij Pescara, een heel oud stadje waar je je echt waant in lang vervlogen tijden...en waar je verrast wordt door de piazza's, kerken en een kasteel..wat een sfeer, kleinere steden en dorpen spreken ons veel meer aan dan steden als Rome of Venetië..

Geef ons maar van die zakdoekgrote dorpjes. Wij hadden alvast een terug-in-de-tijdgevoel toen we in Loreto Aprutino terechtkwamen, een ingeslapen juweeltje van toch zo'n 7.800 inwoners en op 200 km.van Rome.
Het leek alsof we in een filmdecor beland waren.
De mensen die wij er tegen komen, leken zo uit de film "Novecento" .
Eén beeld vergeten we niet snel, de bars op het dorpsplein met achter de toog
een vurige maar vriendelijke italiaanse padrona die de beste caffè latte zette die we ooit gedronken hebben.
"Wat ons telkens opvalt, is de Italiaanse keuken zoals wij die kennen, toch voor een groot stuk afwijkt van de gerechten die je in Italië op je bord krijgt. Lasagne bijvoorbeeld :wij maken die doorgaans met heel wat tomatensaus, maar in Italië is die heel droog, waardoor de smaak erg verandert".