Wanneer de dag van morgen zal gestorven zijn De zon verdronken is door de maan uitgelachen Dan zal ik voort gestuwd door de herinnering Lopen zo snel ik kan naar de nieuwe morgend Om zodoende de nieuwe dag die uit het duister rijst De zon te redden uit de eindeloze diepte van de zee Lachend als de zon hoog aan de hemel starend Zijn dankende lach naar mij schenkt dan zal ik vechten tegen de duister Om steeds weer de zon hoog boven mij naar ons geluk straalt Wanneer de avond Mij in zijn mantel hult En ik eenzaam Tussen de lakens kruip Dan weet ik ook dat morgen Niet gisteren kon zijn Maar dat ik van je hou Dat ik van je hou
Er is geen duisternis Of er is een licht Die jou leid langs donkere straten Die jou leid langs eenzame dagen Er is geen droevenis Of er is een troost Iemand die jou begrijpt Iemand die voor je strijd Er is geen regen Of er is een zon Die jou helpt doorgeen een storm Die van je houd Er is geen haat Of er is een liefdes woord Iemand die naar je verlangt Iemand die naar je smacht Er is geen donkere nacht Of er is een droom En droom over jou en mij Een reden om blij te zijn Maar er is geen leven Of er is ook de dood Dan worden wij het verleden Dan zijn wij nog maar een woord Daarom mijn liefste Lach en kijk niet om En leef je dag vandaag Want gisteren keert niet weerom
