Als ik zeggen kon wat ik voelde. Met woorden schilderen kon . Dan schilderde ik,zoals Zij het bedoelden. In stralend licht zoals de zon .
Het leven zou vloeien uit mijn penselen Zoals het is : donker en soms licht. En de kleuren die we delen vormden samen Hun gezicht.
De liefde zou het doek kleuren, van lachen,door tranen heen. Van vriendschap en wat op kan beuren. En het gevoel....ik ben niet alleen.
Zo zal de gever van het leven in alles naast mij staan. Hij heeft mij jullie als vrienden gegeven. Die in liefde samen mee zullen gaan.
Op mijn doek krijgen alle kleuren krachten. Krijgt licht en donker, elk zijn doel. Gaan contrasten zich verzachten en vervloeien in een diep gevoel.
Ik weet vrienden dat ook jullie zoeken naar woorden. Ik voel hetzelfde , ik ben dichtbij. Zoals mijn doek zich toont in kleur-akkoorden. Donker, licht ...dat zijn wij...
