Zie hoe de zon uitbundig schijnt,
hoe blauw de lucht een dag me zendt
waaruit het grauw voorgoed verdwijnt
en 'tvoorjaar me verwent.

Zie hoe ik loop op mijn gemak
in slobberbroek,een waaiend hemd.
't is al wat mij gelukkig stemt.
met beide handen inm'n zak.

'tIs een moment waarop ik vraag.
terwijl ik zachtjes voor me uit
een evergreen als deuntje fluit.
wat toch het wonder is vandaag.

Het pril azuur van hemelsblauw,
de zon die kwam na ochtenddauw
is al wat me te binnen schiet ,
maar meer ,meer hoeft ook niet.

Porter

13-07-2008 om 17:27 geschreven door Patricia