WEET JE WAT ME HET MEESTE BOEIT?
EEN KIND DAT STOEIT.
IK KAN ER UREN NAAR KIJKEN.
EN DAN MOET ALLES WIJKEN.
ZO ECHT SPELEN ONDER ELKAAR.
WAS DAT MAAR ALTIJD WAAR.
EN ALS ER DAN EENS RUZIE IS.
EN GAAT ER AL EENS IETS MIS.
EEN KIND KAN VLUG VERGEVEN.
EN DE WAAROM...DAN OOK VERGETEN.
DE VOLWASSEN MENSEN.
ZOUDEN BETER WENSEN.
DAT HET VOOR HUN OOK ZO ZOU ZIJN.
DAN WAS HET LEVEN WONDERFIJN.

MIA

 Mooi Gedicht Mia ! een vraagje , mag ik dit gedicht ook eens gebreuken b.v. op mijn blog ? (Nog niet voor direckt) maar dan kan ik als dank,een link maken naar andere mensen toe voor jouw blog ! Groetjes Johan    Rijmen en dichten het is je geven   
PS
Ieder kind is een wonder op zichzelf , het moeilijke is er een te blijven als je groot bent he ?   

15-09-2010 om 20:23 geschreven door Eagel