BLUE CONNEXXION IN MUZIEKKAFFEE STRAWBERRY FIELDSÂ….
De netwerk-aderen van grootstad Antwerpen leiden soms tot grillige resultaten. Via Redgy die Rudy kent en ook weer banden had met iemand anders werd via Blues En Fun een lijntje gelegd naar Blue Connexxion.
Hèhè, wat een lange aanloop om te zeggen dat Blue Connexxion werd geboekt om op zondag 22 juli voor vertier te zorgen in het midden van de Koekestad, meer bepaald op de Suikkerrui. Dat is wel DE straat van ’t stad. Ze loopt recht van ’t Scheld naar de Grote Markt.
De Patron van Café Strawberry Fields is van nature een bluesman. Daar is nu verandering in gekomen, zo vertelde hij ons na afloop zelf.
Antwerpen op zondagmiddag in de (kwakkel)zomer: zelden zoveel volk gezien als op de Grote Markt en vooral in het voetgangerstraatje ter rechter zijde van Brabo en Antigoon. Je kon er gewoon over de koppen lopen.
Optreden in ’t stad? Leuk dus, maar waar gaan we parkeren. Met de Hollandse slag? Dat durfden we niet, gezien onze beroepseer, en meer nog de recente krantenartikels over het Nederlandse -hoe kan het anders - wangedrag. Maar de parkeergoden waren de meeste van ons goed gezind. Leon prikte zijn voituur in een gaatje dat vrij kwam toen hij arriveerde. Eddy had nog meer geluk: hij kon nog voor hij één gitaar gelost had parkeren vlak voor de ingang van het café. Drummers hebben altijd pech. Antoine moest enkele kilometer verder zijn transportmiddel kwijt raken. Gelukkig had hij wel vooraf gelost.
PA aanwezig, zo stond in het contract. Voor mij mag dat iedere keer het geval zijn. Het bespaart enorm op sjouwen en we hebben een aangeboren afkeer van werken. De PA-man van dienst hielp ons binnen de korte keren aan een soundcheck en zou perfect de klanken van Blue Connexxion vertalen naar de front.
Zo bestond Blue Connexxion er in om Antwerpen en vooral de gasten van Strawberry Fields een hele leuke namiddag te bezorgen. Van 16.00 uur tot een stuk over 19.00 uur hielden wij het volk aan de praat. Toen het buiten regende werd het publiek zelfs zienderogen groterÂ…Â…Â…..
De Mon lanceerde onbewust een nieuwe versie van Kansas City. Het begon met een onuitgegeven intro en Toine heeft maar twee noten nodig om er een – lichtjes andere – mep op te geven.
Op algemeen verzoek – en ook kwestie van het laatste uur vol te maken: Massachussets en Mercedes-Benz passeerden de revue. Ze zijn nog niet echt top, maar de leute is er niet minder om.
Het was erg leuk spelen en luisteren in Strawberry Fields. En dat vonden ook de klanten. En dat vond ook de patron. En dat belooft!
Copyright: Stingray
|