IN MEMORIAM MAURICE ROTSAERT
Op vrijdag 18 januari 2008 overleed, na een slepende ziekte, Maurice Rotsaert. Maurice was één van de stichtende leden van Blue Connexxion. Omdat zonder Maurice, Blue Connexxion nooit had bestaan, willen we via deze in memoriam passende hulde brengen aan één van onze beste vrienden.......!
Alles is begonnen in 2002, toen een persoon een gevonden gitaar binnen bracht in het Politiebureel Paleisstraat te Antwerpen. Eén van de agenten, Willy Coens begon het instrument te bespelen. Zijn collega Maurice Rotsaert, zelf een redelijk muzikant zag dit gebeuren en kaartte de idee aan, om iets muzikaals voor te bereiden voor het jaarlijks feest van de vriendenkring bij de Politie. Eddy Tirry, ook politieman, had dit vernomen en zegde dat hij 30 jaar geleden ook in een band had gespeeld. Zij besloten samen er iets van te maken.
Maurice die steeds muziek was blijven spelen was lid van de mandolineclub De Krikskes, op Schilde-strand. Hij zorgde daar voor een repetitieruimte. Er werden instrumenten aangekocht en zo begonnen de eerste repetities. Maurice speelde bas en Willy en Eddy hanteerden de gitaar en zang. Bij de Krikskes vonden zij een drummer René, en zo was de band compleet.
Kortom, Blue Connexxion zat in een embryonale fase….
Er werden vooral nummers uit de Sixties gecoverd.
Maurice speelde vlot alle baslijnen die nodig waren. Met zijn ervaring was dit kinderspel. Hij speelde zelfs een niet onaardig stukje solo. Meestal waren dat nummers van The Shadows. Shadoogie, Apache, Sleepwalk, The Rise and fall of flingel bunt enz... klonken als de originele nummers. Op een avond kwam Maurice met het nummer Albatros van Fleedwood Mac aanzetten op de repetitie. Hij zette zijn vrienden sprakeloos, met een versie die niet van het origineel te onderscheiden was. De andere bandleden stonden letterlijk stomverbaasd te luisteren hoe hij de dubbele noten uit zijn Fender Stratocaster toverde. De sound was er en niets stond de doorbraak van Blue Connexxion nog in de weg.
Maurice na één jaar missen we je nog steeds ! We kunnen nog niet geloven dat we Maurice niet meer zullen zien. We staan machteloos bij het heengaan van één van onze stichters. Maar dankzij de vele nummers die we samen met Maurice speelden, blijft hij bij elk optreden in onze gedachten. Vaarwel beste makker....!
Blue Connexxion !
|