Firenze dé stad waar je nooit op uitgekeken bent. Als je het Uffizimuseum, de beroemde kathedraal en de Galleria delle Academia gezien hebt, is het de tijd om iets anders, mischien minder bekend, te zien.In het centrum of in de omgeving, overal is er iets merkwaardigs te ontdekken. De lieftallige juffrouw aan de receptie van het hotel maakte ons attent op een wandeling naar de Piazza Michelangelo. Deze ongeveer drie kilometer lange wandeling langs de oever van de Arno is beslist de moeite waard. Eens boven geniet je vanaf een of ander terras van een indrukwekkend panorama. In de verte, recht voor U zie je de heuvels van Fiesole. Tussenin, in het dal, ligt Firenze. Dit panorama geldt als één van de mooiste ter wereld. Vanaf dit plein, met een monument ter ere van Michelangelo, klimt men verder tussen een dubbele rij platanen en her en der een villa en wat cypressen. In deze buurt vindt men de kerk van San Miniato al Monte rijkelijk met marmer versierd. Hoe kan het anders met Carara in de buurt. Men zou het niet meteen verwachten maar Firenze heeft ook zijn groene boorden. Als men aan giardino zegt, denkt men meteen aan de Bobolituinen, een wondermooie uitgestrekte Italiaanse siertuin en als hetware het verlengstuk van het Palazzo Pitti. De tuin dateert uit de 16de eeuw en strekt zich uit op de hellingen van San Giorgio tot aan de Porta Romana. Hier kan men uitblazen onder eeuwenoude cypressen, tussen fonteinen en beelden. Nog een minder bekende plaats in Firenze is de volkswijk Oltrarno, aan de andere kant van de rivier de Arno. Voor Oltrarno moet je Ponte Vecchio oversteken, Firenzes beroemdste brug. Dit is geen openluchtmuseum, maar een wijk waar toeristen enkel maar per ongeluk terechtkomen. De echte Florentijnen wonen er en het wasgoed hangt er boven je hoofd te drogen. Het Palazzo Pitti met zijn diverse musea, fewijd aan de moderne kunst en anderzijds aan oude meesters, is de belangrijkste blikvanger op deze oever, maar verder komen de toeristen niet. In de steegjes errond krioelt het van de antiekwinkels en de ambachtsateliers.In de portieken van de huizen werken schilders en beeldhouwers, houtbewerkers, pottenbakkers en edelsmeden. Ieder jaar heeft er ook een straatmuziekfestival plaats in de wijk. Het 16de eeuwse Santo Spiritoplein met fontein in het midden is dé ontmoetingsplaats van Oltrarno. Om de twee weken heeft er 's zondags een biologische markt plaats.Het terras van Caffé Ricchi nodigt uit voor een sterke koffie of bestel een bistecca fiorentina in de familie-trattoria Casalinga in de Via del Michellozzo. De huiswijn staat er schenkensklaar op de toog. Overnachten in Oltrarno kan ook, onderandere in Convitto della Calza, een voormalig 14de eeuws klooster. Als je in onze contreien de een of het ander muziekgezelschap de beroemde Florentiner-mars hoort spelen, sluit dan Uw ogen en denk aan deze prachtige Italiaanse stad.
RobVDB1 Een romige cappuccino in het rococopaviljoen met zicht op de Arno, fleurt werkelijk op.De Florentijnen zelf verkiezen het gazon en de bossen van het Cascine als rustplaats. Nog op de linkeroever van de Arno liggen de Torrigianituinen verborgen, onbekend bij het grote publiek tussen de Piazza Tasso en de Via dei Serraglia. Een waar paradijs.In de bijhorende villa woont 's zomers de markies van Torrigiani, afstammeling van een bescheiden boerenfamilie die fortuinen maakte en een adelijke titel verwierf meer dan 500 jaar geleden.
