Dit blog is een vrije interpretatie van de boeken die ik dagelijks lees of gelezen heb.De foto's zijn meestal door mij gemaakt en mogen niet zonder mijn toestemming gebruikt worden.
15-01-2009
Tropische Trajecten
HERMAN PORTOCARERO (Sint Katelijne-Waver 6 januari 1952)
Portocarero is schrijver-diplomaat en schrijft helemaal niet vanuit dit standpunt, maar gebruikt waarschijnlijk wel zijn kennis van de landen waar hij al verbleef... Hij kent ook de geschiedenis en de cultuur en kan vlekkeloos documenteren. Hij vertelt ook met zowel cynische als warme stem!
TITEL:Tropische Trajecten (2002-214 blz)
GENRE : Reisroman/verhaal/beschrijving/document.
NAAR MIJN MENING :
Een heel apart reisverhaal. Je wordt meegenomen naar duistere en minder gekende situaties in een bepaald land, meestal tropische. Ze beginnen waar een normale reisgids ophoudt. Het ontbreekt hier echt aan niets, emoties, gevaar, politiek, geschiedenis, seks, het is er allemaal!!!
Het mystieke einde, nergens te situeren roept gedachten aan een soort voodoo-achtige gebeurtenis die evenwel uitmondt in een lyrische apotheose van woorden.
Dit boek dient te worden gelezen met alle zintuigen open, het hart uitgaande naar vreemde mensen, naar de zo interessante wezens die wij mensen zijn...
Debuteerde in 1990 met de roman " Sevillana", ze reisde in 1991 naar Roemenië om onder de Romi te leven en schreef in 1992 "Stilte voor het vuur". "Bokkezang", geschreven in 1992, getuigt evenals de andere verhalen van een grote drang naar het nomadenbestaan. In 1997 speelde haar volgende roman zich af in de justitiekolonie Veenhuizen waar ze zelf opgroeide...Ze schreef sindsdien nog vele andere boeken...
TITEL :De verdwaalde nomade (2000,206 blz)
GENRE :Reisverhalen
NAAR MIJN MENING :
De schrijfster voert voortdurend een innerlijke strijd en zet zichzelf totaal in voor de zigeuners die zij eerbiedig nomaden noemt, wat ze feitelijk ook zijn! In zowel Roemenië, Afrika als India probeert zij hun leefwijze te begrijpen en tracht ze zo goed mogelijk te helpen. Daardoor komt ze soms in penibele situaties maar telkens vindt ze een weg om hun vertrouwen te winnen. Dat geeft haar een grote innerlijke voldoening. Ze neemt maar moeilijk afscheid van ze om een min of meer normaal schrijversbestaan op te bouwen in haar eigen land
Het boek leest zeer vlot en bevat een schat aan informatie.
Bereisde vaak en langdurig alle continenten, is journalist bij "Het Nieuwsblad", publiceerde vele reisverhalenbundels en realiseerde voor National Geographic een filmdocumentaire over Alaska, waarvan hij een groot kenner blijkt te zijn!
Titel :De GroOte Trek (2001-429 blz)
Genre :Reisverslag
Naar mijn mening :
Heerlijk om met een trotter mee op reis te gaan en dan nog wel de hele wereld rond. Ik had wel de indruk dat hij overal al een keer geweest was. In elk land, in elke kleine plaats kende hij wel iemand. Liefst nog de plaatselijke kroegbaas, want hij lustte er wel eentje en zelfs meer dan één... Zodoende was hij meestal ook op de hoogte van de lokale gewoontes en was hij door geen enkele snode afrikaan of chinees voor een gat te vangen! Hij logeerde zonder schroom, waarom zou hij ook, in de sjiekste hotels maar evengoed nam hij zijn intrek in een klein hutje aan het strand of in zijn tent in een moeras, waar hij door allerhande klein grut gestoken en gebeten werd en ettelijke malen letterlijk moest gaan lopen! Ik vond het mooi dat hij ook de kleine voorvalletjes beschreef en hierbij niet onder stoelen of banken stak dat het koud zweet hem wel eens uitbrak... Aanneembare verhalen van veel verschillende volkeren, culturen en leefwijzen, het was hem allemaal niet vreemd. Zijn omgang met de mensen was loyaal en eerlijk, heel soms werd hij nog wel eens bedrogen maar dat won hij royaal terug bij de volgende ontmoeting. Ieder heeft wel een voorkeur voor land of continent, maar hij maakte van elke staat en natie een interessant onderwerp. In zijn eentje reisde hij op zijn manier en in zijn tempo doodleuk deze aardbol rond. Hij deed er weliswaar 14 maanden over maar het was zo te zien de moeite waard ! Lees een verrassend boek en een hilarisch verhaal over de staat van deze wereld rond de eeuwwisseling. Daarvoor moet je wel mee in zijn tentje kruipen of in een bed vol vlooien...Veel plezier
De schrijver woont nu in de omgeving van Nancy en geeft daar les aan de universiteit. Hij kreeg in 2003 de Prix Goncourt de la nouvelle voor"Les petites Mécaniques" en de Prix Renaudot voor "Les Ames grises". Hij heeft in 2007 zijn eerste film geregisseerd !
Titel : Grijze Zielen ( 2003-236 blz.)
Genre: Roman
Naar mijn mening :
Toen ik het boek begon te lezen had ik een dubbel gevoel. Waar wilde de schrijver (de ik-persoon) naartoe? Beschrijvingen van diverse personen volgde elkaar op, ik had het gevoel dat we dit allemaal eerst moesten weten voor hij zou ontvouwen waar het écht om ging. En dat was ook zo!
De bloemrijke stijl beviel me wel, dit was een schrijver met een aparte noot, hij had een heel verschillende manier om iets of iemand tot zijn recht te doen komen met al dan niet bijvoeglijke naam-of andere woorden, zinnen en klanken.
Citaat: "Mijn gedachtensprongen lijken allemaal erg ingewikkeld en verward, maar zij vormen het evenbeeld van mijn leven dat uitsluitend bestaat uit vlijmscherpe scherven, die niet gelijmd kunnen worden."
Freelance journalist, publiceerde in Elsevier,Trouwen en Vrij Nederland. Zijn "NOVEMBERNOVELLE" werd bestempeld als "Het beste literaire proza over de eerste wereldoorlog sinds "Im Westen nichts Neues" van E.M.Remarque.
Titel: GELUK voor gevorderden (2002 - 316 blz)
Genre: Roman
Naar mijn mening:
Komisch boek, dat de draak steekt met hoe, waar, wanneer, waarom of waarmee je geluk hebt, kan hebben of schijnt te hebben. Hoe je het geluk een handje kan helpen en hoe je uit de buurt van ongeluk, onheil of pech kan blijven. Wanneer je moet afhaken of juist inpikken om van je leven één gelukzalig verhaal te maken.
Een oppepper van jewelste die op tijd en stond een lach of zelfs een schaterlach uitlokt. Leuke anekdotes, griezelig/ernstige situaties en vrolijke plots volgen elkaar op. Ze brengen U desalniettemin naar een dramatisch einde. Het boek leest zo vlot dat je het moeilijk kan wegleggen.
De schrijver beschrijft in de ik-vorm en in verstaanbare taal maar op een komische manier het leven van een man die dwarsgezeten wordt door de aloude religie van zijn land...(de USA...! )
Je kan eruit leren en "meenemen" wat je wilt...Voor mij was het een vrolijke, gevoelige en tegelijkertijd "sprekende" bekentenis van een zoektocht naar het grote GELUK.
Zij was tussen 1991 en 1999 chef van "Traject", de reisbijlage van de Volkskrant. Tussen '94 en '96 reisde ze maanden door Ethiopië...
Titel : De oude kleren van de keizer (1997-203 blz)
Genre : Reisbeschrijving
Naar mijn mening :
Het plaatje klopt: Ethiopië wás ééns een keizerrijk,én keizer Haili Sellasie heeft zijn oude kleren in zijn land achtergelaten. ...Het land kent nóg steeds honger en ellende, en ook de duizenden jaren oude authentieke stammenculturen zijn geenszins uitgeroeid door de Italiaanse missionering of door het communisme! De "Rastafaris" die later het land overspoelden vanuit Jamaïca, droegen de megalomane keizer zelfs op handen en nu nóg wordt hij bezongen in de reggaeliedjes die de ze meebrachten uit hun land.
Het hedendaagse alledaagse leven bevindt zich tussen uitersten als cultuurrijkdom en economische armoede. Na de ontworsteling aan het communistische regime opende het land zich langzaam voor de nieuwsgierige en avontuurlijke reiziger...Want het land herbergt naast de cultuurschatten ook een overweldigende natuur!
Verhalen en legenden te over in dit land: "Sint Joris met de draak " is in elke kerk terug te vinden, de saga van de bouw van het nieuwe Jerusalem en "Lucy" de oudste mens op aarde werd in 1974 wereldberoemd toen haar restanten in Ethiopië gevonden werden.
Ethiopië is een land dat ligt te wachten op toeristen om prentjes te schieten en er ook centjes voor te betalen, om zó een beetje van hun eigen rijkdom af te staan aan deze mensen die jarenlang geteisterd werden door oorlogen en onderdrukking, droogte en hongersnood.
Woont momenteel in de Verenigde Staten. Voor haar verhalen kreeg ze de Caine Prize for African Writing, The PEN/David T.Wong Award en The O'Henry Prize !
Titel :Paarse Hibiscus (2003-310 blz)
Genre : Roman
Naar mijn mening :
Het verhaal speelt zich af in de laatste jaren van de vorige eeuw. Een rijke Nigeriaan houdt zijn onderdanen en zelfs zijn gezin zodanig in de ban (van de kerk) dat hij voor de minste fout alle rede verliest. Zijn beoordelingsvermogen wordt door de kerk en de bijbel bepaald op een bijna ongelooflijke wijze. Als de oudste, een zoon zich van hem afkeert en na mishandeling ook zijn vrouw en dochter de ogen opengaan is het zijn beurt...
Een verbijsterend en choquerend boek, dat niettemin van ontroerende en menselijke situaties vertelt en waarin de hoop op vrijheid een grote plaats inneemt.
Jacob Van Duijn is zowel schrijver als ondernemer van het succesvolle internetbedrijf "Netlinq"
Titel : HYPER (2005-320 blz)
Genre :Roman
Naar mijn mening :
"Hyper" is een nieuwerwets boek maar evenzeer een ouderwetse roman. Hij leest als een trein voor wie een hyperkinetische, een hypernerveuze en hypergevoelige man aan het woord wil horen. Iemand die hyperbegaafd is maar ook hyperfantast... Een op moderne wijze geschreven boek doorspekt met internettaal. Al even amusant als leerrijk dus !
Na een lang triest levensverhaal valt de sympathieke Hollandse Diederik terug op een normaal, alledaags bestaan en voelt zich hierbij duizendmaal beter.
"HYPER" of hoe je na een kort leven als topinformaticus ook met de kleine dingen des levens tevreden en gelukkig kan zijn.
De schrijfster woont en werkt thans in Groot-Brittanië
Titel : Zoutpilaren (1996- 240 blz)
Genre : Roman
Naar mijn mening :
Een vriendschap tussen twee vrouwen die uiteenlopende maar toch enigszins dezelfde ervaringen hebben. De Moslimwereld, die een mannenwereld is, en waar ze in grootgebracht en ook gehuwd zijn draait voor hen niet rooskleurig uit. Ze vertellen elkaar hun gedachten en vooral hun lijden. Het is een soms romantisch maar vooral een realistisch beeld van beider leven. Een verteller vertelt ook zíjn verhaal, dat al een legende is van het leven van één van hen. Ze komen alledrie om beurten aan het woord. Het verhaal speelt zich af tijdens en na het Britse mandaat in Jordanië.
Goed geschreven, bloemrijke beschrijvingen met een mooie dichterlijke stijl.
Voorbeelden : Mijn geluk is als verstrooid meel.... Mijn zoon wordt door de stadslichten verleid.... Hij vaart op valse sterren...Mijn ribben kregen vleugels en namen een hoge vlucht...
Een moeizaam begin en een nog ééns zo moeilijk en ingewikkeld leven, zeg maar seksleven, wordt hier op een eerlijke en open manier op tafel geworpen.
Wie in de jaren zestig en zeventig een jong gezin had, kan de feministische beweging van toenniet ontgaan zijn. Maar niet alleen betogingen en progressieve gedachten doen een volksmentaliteit veranderen. Soms te veel, soms te weinig geëngageerd ondergingen de meeste vrouwen hetzelfde lot. Ze moesten én trouwe echtgenote op de achtergrond, moeder aan de haard, goede minnares in bed, zuinige huisvrouw én medekostwinner zijn.
Anja Meulenbelt vond dit alles maar denigrerend en voerde een strijd in hart en ziel met deze tot eer en glorie van de mannen uitgevonden eigenschappen. Ze viel dan ook soms in het diepste dal maar raakte door zelfmeditatie en praatgroepen telkens weer op het goede pad.
Tijdens bijeenkomsten in rustgevende vrouwenkampen herkent en erkent ze haar eigen bi-seksualiteit.
Mooie laatste paragraaf
Wie denkt dat dit alles was, één vrouw die zich aan haar schaamte heeft ontworsteld, één unieke geschiedenis los van alle andere, die heeft het niet goed begrepen.
Als vriendschap zo eenvoudig is dan heb ik te weinig gezegd.
De in Groot-Brittanië geboren dertiger van Wit-Russische afkomst, Alexandra Tolstoy, indirect verwant aan de schrijver van “Oorlog en Vrede" woont en werkt in Moskou en trouwde na de reis haar geliefde Shamil, één van de Oezbeekse gidsen
Titel : De laatste geheimen van de Zijderoute (2006 – 320 blz)
Genre : Reisverhaal
Naar mijn mening :
Vier jonge, engelse vrouwen maken een maandenlange reis door Noordelijk en Centraal Azië. De tocht start in Merv, Turkmenistan, gaat over Oezbekistan naar Kirgizië en verder via de Taklamakanwoestijn naarXian, China. Buiten deze immense woestijn zijn dit bijna allemaal berg- of hooglanden.
Men moet lef en moed hebben om aan zo’n avontuur te beginnen
en ook om het nadien vol te houden tot het einde. Deze route is één van de moeilijkste te volgen op de wereld. Temeer daar ze langs de meest afgelegen gebieden en meest vereenzaamde plekken loopt. Deze vier vrouwen waren nochtans goed geëquipeerd maar elk van hen wilde meermaals om binnen één uur terug thuis te zijn.... Ze hadden bekwame en minder bekwame gidsen en slaagden er in te paard en later per kameel de 8000 kilometer lange weg af te leggen. Ze werden in triomf onthaald in Xian bij het standbeeld van “Middeleeuwse kooplieden op kamelen”, dat als officieel eindpunt van de Zijderoute wordt beschouwd.
Lees het boek met nieuwsgierigheid naar het leven van mensen die leven in “joerten”, die zeer gastvrij zijn en er een totaal andere levenswijze op na houden dan wij westerlingen. Met interesse in
het Chinese plattelandsleven, de schoonheid van de natuur in een land, dat heden ten dage een toppunt van belangstelling vormt wegens de op til zijnde Olympische Spelen .
Doorheen het hele verhaal wordt een spel met een vlieger en een vriendschap de rode draad... Alles komt weer goed als de vlieger tenslotte opgaat...
Dit boek, dat een open biecht is van de zoon van een welgestelde Afghaanse diplomaat, vertelt over een vriendschap tussen twee jongens in Kabul. Onder het juk van de Russische inval en later de Taliban speelt zich een ontroerende geschiedenis af. Gevaarlijke situaties zijn dagelijkse kost voor de gehele Afghaanse bevolking. Ook de hoofdpersonages ontkomen hier niet aan en kunnen, met verdriet in het hart en met veel moeite het land verlaten. Niet zonder heimwee naar de goeie tijden die ze er nog mochten kennen, maar ook met gewetenswroeging wijken ze uit. Diezelfde gewetenswroeging leidt ook naar een prachtige ontknoping, die niettemin op een gruwelijke wijze verkregen wordt. De zon schijnt weer een beetje door de wolken wanneer de laatste vlieger zijn weg vindt ...
MOHAMMED MOULLESEHOUL alias YASMINA KHADRA (ALGERIJE-1956)
Mohammed Moullesehoul schrijft, als eerbetoon aan zijn vrouw, onder het alias Yasmina Khadra,haar twee voornamen.
Titel : De zwaluwen van Kabul (2002- 158blz.)
Genre : Roman
Naar mijn mening :
Deze roman is een ode aan de vrouw. De schrijver geeft op heldere manier het leven van de gewone mens weer in de door oorlog verscheurde en door de Taliban getiranniseerde stad Kabul . Een waanzinnige zoektocht naar de menselijke waardigheid in een complexe islamitische wereld die voortleeft tussen een eeuwigdurende strijd en de honger naar rust en vrede.
De waanzinnige oorlog in dit land is een aantijging voor de ganse wereld !
Persoonlijk verhaal van Mukhtaran Bibi alias Mukhtar Mai. Ze schreef het boek samen met Marie-Thérèse Cuny die eerder ook al samen met Sabine Dardenne het boek "Ik was twaalf en ik fietste naar school" schreef.
Titel : Onteerd (2008-192blz)
Genre : Memoires
Naar mijn mening :
Iedereen die geïnteresseerd is in de Arabische wereld en in het soms ondraaglijke lot van Islamitische vrouwen vindt hier een aangrijpend relaas. De slechte maar uitzonderlijk ook de goede gevolgen van een oneervolle (mis)daad worden hier breeduit verteld. Een wreed maar tevens een ontroerend boek over angst, durf en moed, maar vooral wilskracht om door haar eigenaardige lot haar land maar vooral de vrouwen in haar land te helpen. Dit sterke karakter en nog andere middelen lieten haar toe om op een simpele eerlijke manier dit boekte schrijven
Mukhtar Mai
Betekent "Gerespecteerde grote zus" (Pakistaanse kranten)
Jannie Regnerus vertelt het verhaal van haar tweejarig verblijf in Mongolië
Titel : De volle maan als beste vriend (2005-159 blz)
Genre: Reisindrukken
Naar mijn mening :
Een gevoelig reisverhaal dat de hedendaagse en vroegere gebruiken en rituelen, de problemen en het niet makkelijke dagelijkse leven van de nomadische Mongolen beschrijft. Men merkt een zeer grote betrokkenheid van de schrijfster bij de mensen van een land dat pas met één been in de moderne tijd staat. Ze vertelt over het gastvrije onthaal en de wonderlijkste ontmoetingen…En er is vooral die diepe vriendschap tussen haar en haar gids die spijtig genoeg vroegtijdig eindigt !
Is in zekere zin ook een roman en kan dus door iedereen gesmaakt worden.
Benoîte Groult is een van de belangrijkste hedendaagse schrijfters van Franse afkomst. Ze schreef ettelijke succesboeken, zelfs enkele samen met haar zus Flora Groult.
Titel : Uit liefde voor het leven (2006-252 blz)
Genre : Roman
Naar mijn mening :
Groult schrijft met een gevoel dat we allemaal herkennen en erkennen als we een dagje ouder worden. Wat niet wil zeggen dat dit boek saai of vervelend is. Ze weet op een humoristische en sprankelende wijze haar gevoel van uitsluiting uit de jongere samenleving neer te pennen.
Haar boek speelt zich grotendeels af in Bretagne en Ierland waar ze meestal op vakantie ging…Een ontroerende eerlijkheid en een passie voor het leven van het hoofdpersonage is de rode draad in het verhaal.
Hilarisch, nogal komisch, soms zelfs ironischreisverhaal van een Nederlander die door België rijdt/reist.
Dit is écht een boek om als start te gebruiken… Gezien we hier toch allemaal Vlamingen, Nederlanders of op zijn minst Belgen zijn !
Vanuit een neutraal oogpunt bekijkt Van Eijkeren eerst Wallonië, daarna het Brusselse, Vlaanderen en als laatste Limburg en de Voerstreek.
Conclusie is dat met alle problemen in de politiek, de grote verschillen in levenswijze én taal, dit land tóch op hem overkomt als een tweede thuis, waar hij zonder meer zou kunnen wonen, zij het dan liefst ergens in het Noorden, in Antwerpen bijvoorbeeld…
Ik ben Suzy
Ik ben een vrouw en woon in Edegem (België) en mijn beroep is Gepensioneerde kleuteronderwijzeres.
Ik ben geboren op 20/02/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen,scrabbelen,kruiswoordpuzzelen,quizzen enz....
Zo leer ik alle dagen wat bij en blijft mijn geheugen in tact.
! 
