Mezelf even voorstellen: ik ben Josee geboren in 1935, ben nu dus 77 jr. Hasselt is mijn stad, ben dus een echte ' Hesselos ' Mijn nickname kreeg ik van mijn kleinkinderen die me ' bomi ' noemen. Hobby's gaan van lekker koken, lezen, bloemschikken, handwerken en nog zoveel méér. Als laatste kwam de PC. Beeldbewerking en een beetje schrijven heb ik hier ontdekt. Mijn eigen gevoelens durven uiten in woord en beeld geven me een heel grote voldoening. Door Seniorennet weet ik van mezelf dat ik een heel stuk mondiger geworden ben.
Mijn echtgenoot Jos; overleden op 13/8/07
Weet je lieve liefste van mij
hoe zonder jou het leven verder gaat
eenzaam, zo triest verglijdt de tijd
*
Weet dat je diep in mijn hart
geborgen, op een plekje heel speciaal
veilig in mij, verder leven zal,
zo blijft onze liefde voorgoed bestaan
zuinig gekoesterd teder en zacht.
Mijn troost is de gedachte dat je me zien en horen kan
Watermunt, een zo te zien mooie bloem, ik weet van de plant niets af behalve de naam. Het achterste laagje is een stukje sterk vergroot plaatje en vormt zo de schaduw. Het middenste laagje werd helemaal licht transparant gemaakt. Het middenstuk bestaat enkel uit de bloem zelf.
Een plaatje om U tegen te zeggen, ik bedoel dan het model. De schaduwen zijn door transparantie zo geplaatst dat het gelaat er als het ware uitspringt.
De achtergrond van dit plaatje is bewerkt met doorschijnende schaduw die zo een klein grijs laagje vormt, net sneeuw. Het middenstuk is er dubbel over geplakt en laat de originele kleuren zien.
De achtergrond van dit plaatje is volledig transparant gemaakt. Uit een kopie werd het figuur geknipt, daarna bewerkt met 3D en een licht schaduwrandje. Door de houding van de vrouw dacht ik aan ' gejaagd door de wind '
Ragfijn de vleugel van een libel. De foto is genomen bij zonsondergang. Het is weer een afb. met laagjes. De schaduw van de vleugel wordt telkens herhaald.
Een dame getooid in de stijl van het bekende carnaval van Venetië. Plaatje met laagjes bewerkt, de linkerboven- en rechtsonderhoek zijn verlicht door transparantie.
Dit effect wordt verkregen door ontelbare draaïngen van het beeld, dit is een voorgevormd deel van het programma. Je kan zoiets niet gebruiken bij personen ik heb er een natuurplaatje voor gekozen en het belangrijkste deel van het plaatje ( de bessen ) met transparante randen overheen geplakt. Lijkt ingewikkeld maar eigenlijk doet de PC het werk voor jou.
Het figuur van de engel uitgeknipt, de rand bewerkt met schaduw en licht. De achtergrond ietsje transparant gemaakt en er mijn verlichtte engel over geplakt.
Twee simpele vlindertjes op een doornen struik. De plant is bijna uitgebloeid toch hebben ze nog een kleurrijk plekje gevonden op de overgebleven distel.
Dankbaarheid een apart gevoel met één grote zwaai wil je de wereld omarmen. op wolkjes lopen, zonder doel, simpel blij zijn en tevreden met zóveel ontelbaar kleine dingen
Korenbloemenblauw zijn de ogen die jou . . . enz. Een heel oud liedje waarvan de woorden mij ontsnappen.
Daar zijn vrienden voor, Amor Fati wist het gat in mijn oude geheugen te dichten, héél hartelijk dank en een dikke kus van mij. Hieronder de tekst;
Meisjelief, luister 'ns even Wat ik je nu zeggen moet Je bent 't schoonst in m'n leven 't Doet toch m'n hart zo goed Je figuurtje, zo slank en zo prachtig Reusachtig je lijn Maar van alles bij jou 't Meeste ik hou Dat zing ik in dit refrein
refr.: Korenbloemblauw, zijn jou ogen die mij aan jouw binden Korenbloemblauw, is de hemel waar wij ons bevinden Daarom, m'n liefste, zweer ik je trouw 't Komt door die kijkers van jou, Korenbloemblauw
Ik wil je mijn liefde schenken Met jou steeds gelukkig zijn Bij alles wil 'k aan je denken Regen, 't zij zonneschijn En gebeurt 't soms 'ns dat er nare Gevaren ons dreigt Dan kijk ik in je toet 't Wordt dan weer goed Als mijn blik de jouwe krijgt
refr.
Daarom, m'n liefste, zweer ik je trouw 't Komt door die kijkers van jou, Korenbloemblauw
Zo fijn en kunstig als Brugse kant hing het daar. De dag voordien was het er, absoluut zeker, nog niet. Bij t openschuiven van de overgordijnen zag ik het ineens, in de rechter bovenhoek achter het gordijn. Een kunstig geweven spinnenweb. De morgenzon gaf er met haar speciale licht een aparte glans aan. De ragfijne draadjes leken wel van zilver.
Stomverbaasd stond ik het te bekijken met, eerlijk gezegd, gemengde gevoelens. In ons huis word elke week gepoetst, onmogelijk dan van de bewoners te zeggen dat ze vuil zijn. Van de andere kant stond ik toch met een beetje verwondering, bijna bewondering, te kijken naar dit kleine kunstwerk. Vakkundig geplaatst, op zo een manier dat de rechte hoek netjes en precies afgesneden was. Iedereen weet dat ,,de kortste weg tussen twee punten een rechte is,, ookde ontwerpster van deze snelweg.
Waar was dat harige beest overigens, dit kleine meetkundige genie? Waar ze zich de voorbije nacht mee bezig gehouden had wist ik zeker. Onuitgenodigd, onaangekondigd had ze duidelijk haar visitekaartje achter gelaten. Stel je voor je ligt samen met je schat nietsvermoedend in dat bed, wie weet hoe lang dat beest je in de gaten heeft zitten houden?. Dat lijkt een beetje op voyeurisme, een piepshow in t klein. Zeggen dat er in elk huis, volgens kenners, zoveel onzichtbare spinnen zitten. Hoeveel paar ogen zijn er s nachts op je gericht? Van uit elke hoek van de kamer wordt je begluurd en aangestaard, je mag er niet aan denken, de lust om te gaan slapen zou voor minder over zijn.
Daar bovenop zat ik nu met nog een bijkomend probleem, zou ik nu dat kantwerkje verwijderen of niet? Het beestje zelf was nergens te bespeuren, had zich in veiligheid gebracht. Misschien verwachtte het zich wel aan zo een reactie. Ik weet dat het niet netjes is iemands arbeid en thuis te vernielen, ik heb het wel gedaan! Met de flipper was de klus in een wip geklaard. Zo ons huis was weer netjes, mijn ziel vertoonde wél een vlekje. Ik had gezondigd tegen de natuur. Op welke wijze zou ik daar boete kunnen voor doen? Het is toch onmogelijk alle spinnen in huis aan mijn boezem te drukken? Spaar me daarvan ik mag er niet aan denken.
Een combinatie van de twee is pure elegantie, in lijn, in kleur en in stijl. De boord rond het plaatje is geknipt uit een kopie en bewerkt met een lichtblauwe schaduwrand. Het geheel is licht transparant.
Herfstig grijs overheerst in het verlaten bos, dat zich opmaakt voor de komende winterdagen. In deze periode zie je opvallend veel paddenstoelen. Daarom een mooi plaatje, een omgehakte boomstam waar de zwammen zich hebben aan vastgehecht. Plaatje met laagjes en schaduw verwerkt.
Dit vond ik een knappe herfstafbeelding, de achtergrond is eerst transparant gemaakt, uit een kopie is de vorm van de bladeren geknipt en bewerkt met reliëf en een schaduwrandje. Het knipsel is nog eens gekopiëerd en over de eerste laag geschikt.
De Langeman is één van de stadsreuzen. Tot voor kort stond hij onder de hoede van het genootschap " De Rode Roos " nu heeft de stad zich daar over hem ontfermd. Het rare aan de reus is dat hij maar eens om de zeven jaren naar buiten treedt. Om de zeven jaren gaat er in Hasselt drie maal na elkaar een processie uit ter ere van de " Virga Jesse ". De langeman staat dan op 't plein aan het stadhuis en deelt daar erwtensoep uit. Vele vrijwilligers steken een handje toe want er wordt massaal op gereageerd. Het is een mooie en folkloristische gebeurtenis.
E-mail mij
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
De twee bovenstaande uiltjes in kantwerk heb ik gekregen van Gisela een vrouw met een groot hart en gouden handen. Haar blog heeft de titel;
' Terug naar 't kantkussen. '
Gisela bedankt !!!
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen. Een antwoord ontvang je altijd.
Deze twee hier boven afgebeelde wenskaartjes zijn gemaakt door Tineke. Een vrouw met een grote creatieve geest. Titel van haar blog is; " Mijn Hobby "
Mijn echtgenoot Jos; overleden op 13/8/07
Pluizenbollen
