SNUFFELEND IN

OUDE ALBUMS...

DE SCHARESLIEP

ALBUMBLADEN glijden tussen

mijn nieuwsgierige vingers door.

Hier zijn weer andere taferelen,

even gemoedelijk en even schil-

derachtig.Het bekende schouwspel

doemtvoor ons op:de messen- en

scharenslijper,de,,scharesliep"zo-

als hij genoemd werd.zijn luide

stem klonk door al de straten van

de stad:,,messen en scharen...!

schare...schare...schareslie-iep...!

in die tijden,lieve bloggers,

gebruikten onze mannen nog reus-

achtige scheermessen,waarvan het

stalen lemmet steeds geslepen diende

te woorden.De broodwinning voor de

scharesliep.Men had hen nodig, zowel

in de stad als op den buiten.

en dus trokken zij langs de straat

om boeren en stedelingen hun diensten

aan te bieden.Het waren oude bekenden.

Vaak noemde men hen bij de voornaam.

Elk had zijn eigen klantenlijst van

mensen,die hij regelmatig drie of vier-

maal's jaars bediende.Ze gingen te

voet ofwel hielden ze er een wagentje

op na,dit hing af van hun welstand.

Om de slijpsteen in beweging te

brengen vonden zij vernuftige toe-

stellen uit, die vooral bij de jeugd

grote bewondering wekten.

Het vrolijke gespetter van de vonken

trok de jongens aan als een pot honing

met vliegen doet.Zij waren verrukt over

de handigheid, het vakmanschap van de

scharensliep, als deze het mes zijn

scherpe snede hergaf door het op deskundige

wijze tegen de band met amaril te houden.

Het was een echt ambacht.Niemand zou een

scharesliep ooit voor een vagebond of

zwerver durven houden.

Het beroep had zijn adelbrieven,