Lieve Daisy
Aan familie en vrienden, die van Daisy houden, weet dat er heel wat mensen aan jullie denken in deze moeilijke tijd. Daisy heeft voor altijd een plaats in vele harten en zal zo altijd dicht bij ons blijven en met ons meereizen. Vind veel steun en warmte bij elkaar. Heel veel sterkte. Ria
15-09-2005 om 10:26 geschreven door ria

Een jaar geleden
Daisy,
Het is bijna een jaar geleden, dat ik je toevallig tegenkwam in het U.Z. Gent.
Je vertelde me toen het slechte nieuws over jouw toekomst.
Het was alsof een reuzegrote vuist me een slag op mijn lichaam gaf.
Dit nieuws vond ik niet kunnen, en ik brak vanbinnen.
Ik kon er nachten niet van slapen. Ik was er helemaal kapot van.
Ik heb boeken, internet geraadpleegd, mensen gesproken om toch nog te kunnen helpen.
Je had immers nog weinig tijd.

Je was altijd omringd door een prachtige, liefdevolle, hechte, open familie.
Je zag je familie zo graag.
Er stonden altijd wel bloemen en foto's op de tafel.
Je kon je intens verwend voelen met een kopje thee van je ma en iemand die langs kwam om met jou wat bij te praten.
Je was zo gastvrij.
Ik hoop dat je nog genoten hebt van al die mensen die je zo graag zagen.
Ik hoop dat je soms weleens lag te mijmeren: wat ben ik een rijk mens, wat zijn er  dierbare mensen om me heen, wat hebben we het goed samen.

Het proces van ziekte en sterven was uitermate pijnlijk, letterlijk en figuurlijk, ook om het te zien.
Je geest wou wel, maar je lichaam niet meer.
Ik heb veel respect voor jou.
Ik heb veel van je geleerd.
Je was bezig met het sterven en de dood, met het afscheid van al het dierbare in dit leven, met het afscheid van het leven zelf, met loslaten.
Je kwam tot het besef dat de dood een deel van je leven was.
Je hebt je intens met de dood beziggehouden.
Je hebt erover nagedacht, gelezen, gepraat, opnieuw gedacht en gepraat.
Je bent geen enkele gedachte, hoe pijnlijk ook, uit de weg gegaan.
Je hebt geregeld wat er te regelen viel.
Je hebt gezegd wat gezegd moest worden.
Je maakte af wat af kon en moest.
Het drama was niet de dood, het drama was dat de dood zo vroeg kwam.
Tegelijkertijd was je bezig met wat er nog wel was en wat er nog wel kon.
Veel mensen hebben nog zoveel dingen samen gewild. En dat kan niet meer, nooit meer. Dat doet pijn voor zovele mensen.
Iedereen die je kent heeft veel verloren en dat verlies doet pijn.
Iedereen die je kent is woedend, machteloos, wrokkig, en verdrietig geweest.

Wat er blijft is liefde. Heel veel liefde.
Je bent thuis in het hart van zoveel mensen.
Er zijn heel veel mensen die nog dagelijks aan je denken.
Je was een sterke vrouw, die op een héél bijzondere en eigen manier vorm heeft gegeven aan zo'n moelijke periode in het bestaan.
Ik denk nog heel veel aan je kracht, je aanvaarding van wat er met je gebeurde, je gastvrijheid, je liefde voor je familie.
Ik denk aan je,
Ria
18-11-2OO5 om 11:29 geschreven door ria

Kerst"gemis"
Lieve Daisy,
Ik hoop dat Kerstmis voor jouw familie en vrienden, die je zo erg missen, een feest van licht, vrede, ontmoeting en verbinding mag zijn.
Dat elke dag van het nieuwe jaar hen mensen brengen die hen omringen met liefde, vriendschap, warmte en oprechte genegenheid.
Dat droefheid draaglijk is, en dat hun hart en ziel mag gevuld worden met mooie herinneringen en beelden van hoop,...
Ik wens het je geliefden, je vrienden met gans mijn hart.
Ik denk aan je.
Liefs,
Ria
25-12-2005 om 09:33 geschreven door ria

Kostbare schat
Daisy,
Morgen is het een bijzonder moeilijke dag voor al je geliefden.
We missen je dan een jaar.
ik weet het duidelijk in mijn hoofd
en toch snap ik het nog altijd niet
ik doe maar voort
"flink zijn"
"het leven gaat door"
"dat is het leven"
"je moet het allemaal vlug vergeten"
maar ik kan soms niet anders dan denken en praten over jou
wel duizend maal en nog een keer
opstandigheid over zoveel onrechtvaardigheid
de weg die jij moest gaan hatend

Herinneringen aan jou doen pijn en tegelijkertijd kunnen herinneringen aan jou me vreugde geven.
Vreugde en verdriet smelt soms samen en dekt elkaar toe.
Daisy, je bent afwezig, wordt gemist, maar er is ook is de onredelijke zekerheid dat je zo nabij bent.

in stille ruimtes ervaar ik vrede en je aanwezigheid
daar kan ik ganse dagen zitten
ik heb er behoefte aan;
zwijgend, luisterend
zonder pijn, zomaar

muziek dat is ook een godsgeschenk en pure schoonheid
ik buig mijn hoofd en mijn hart zingt mee
hier raak jij mij in de diepte

ik vond je een vrouw met veel kracht.
jouw woorden blijven door mijn hoofd gaan
een heel bijzondere vrouw was je
gedragen door vele handen 
jij kon geven
jij kon vergeven
jij hebt het beste in mensen wakker geschud

jij bent samen met je familie door zoveel ellende en verdriet gekropen
jij bent door alle mogelijke menselijke emoties gegaan
Door zoveel lijden en pijn
maar jij was altijd de sterkste
jij kon aanvaarden
jij durfde jezelf over te geven en de sprong te wagen naar de armen van god
het is alsof jij voor honderden mensen een signaal moest zijn van vriendelijkheid, hartelijkheid, van warmte, van respect voor iedereen en alles.
jouw ziekte en dood zijn niet tevergeefs geweest.
je hebt een stroom van menselijkheid op gang gebracht.
je deed ons zoveel betere mensen worden: zachter,milder, rustiger

ik probeer nu verder te  kijken dan de pijn
opnieuw denken aan mensen, trouwe mensen, milde mensen
ik bewaar je als een kostbare schat.
12-04-2006 om 08:49 geschreven door ria


SAMEN STILSTAAN BIJ JOU
Daisy,
Vorig jaar op 23 april kwamen héél véél mensen afscheid
van jou nemen in de kerk,
omdat ze van je gehouden hebben
en nog één keer allemaal samen dicht bij jou wilden zijn.
Er was eerst een oorverdovende stilte,
een héél aangrijpend moment. 
Er was ook een grote kring van verbondenheid,
samenhorigheid en grote liefde voor jou en je familie
waar te nemen in de kerk.
Jij in je mooie beschilderde kist,
de mooie bloemen overal, 
heel wat prachtige getuigenissen,
de muziek, de teksten,
in de kerk raakten ons diep van binnen.
Ik denk nog samen met héél wat mensen telkens weer aan jou terug.
Wat gaat de tijd toch snel,
maar we zijn je nog helemaal niet vergeten. 
Ik hoop dat je nog dicht bij ons bent.

Ria
24-04-2006 om 00:00 geschreven door ria

VERBINDING
Een dikke proficiat voor jou Claudine,
je familie, vrienden en vrijwilligers, voor het organiseren van het concert ten voordele van de VERBINDING.
Het was een groot succes, dankzij jullie grote inzet.
Het concert was prachtig en zal héél wat harten verwarmd en getroost hebben.
Daisy zal fier zijn op jullie.
Het zal waarschijnlijk héél veel moeite, tijd, energie, en zenuwen gekost hebben, maar dankzij jullie bijzondere inzet en teamwerk is dit concert een héél speciale avond geworden voor veel mensen.
Bedankt en op naar het volgende concert??????
ria
08-05-2006 om 00:00 geschreven door ria