Dat alles niet zou blijven zo als het was,
is me inmiddels wel duidelijk geworden.
Ik zie in dat ik niet alleen erg dankbaar mag zijn voor het heden
"al heb ik ook mijn deel gehad"
, maar zonder het verleden zou ik mijn levenslessen niet geleerd hebben
en zijn wie ik vandaag de dag ben.
Ik accepteer het verleden, het mag er absoluut zijn.
Het kan niet de bedoeling zijn om krampachtig aan situaties vast te houden,
bang om ze te verliezen of om de zogenaamde onzekerheid tegemoet te treden.
Dat zou een pijnlijke levenshouding worden,
omdat niets op deze wereld hetzelfde blijft.
Mandy
27-07-2015 om 15:43
geschreven door mandy
|