Zoals ik al eerder op mijn blog schreef; ik kan totaal niet naaien.

Niemand heeft mij dat ooit geleerd. Ik mocht ooit een keer de naaimachine lenen van een vriend.

Ik heb 3 naalden gebroken en uiteindelijk was het een grote kluwen aan garen vast in de naald en in het spoelhuis.....ik durfde niks te zeggen(dacht die heb ik stuk gemaakt).

Ik heb de hoes er weer overheen getrokken en dat ding met enige schaamte terug gegeven.

Heel lang geleden heb ik ooit de naaimachine van mijn lieve stiefmoeder gekregen.

Een Singer Merrit uit de jaren 80, heb hier 1 keer mee genaaid tot het draad op was en ik had geen idee hoe ik dat draad op moest zetten.

Dit is zo op mijn zolder blijven staan tot nu toe.

Ik was al een beetje bezig met de hand naaien en dat ging mij al steeds beter af.

Ik heb met pasen dan ook aardig wat paaseieren gemaakt van vilt.

Ben zelfs aan een groter project begonnen en heb een gordijntje gemaakt.

Helemaal met de hand gezoomd...wetende dat ik toch die naaimachine op zolder heb staan....

Dacht wel met de machine was het allang gepiept.

Ik heb het gisteren van zolder gehaald en mij nu eens echt serieus verdiept in het opzetten van de draad.

Eindelijk het is gelukt!

Het is nog steeds een top machine.

Ik ben al trots op mijn eerste proeflapje Stelt niks voor natuurlijk...maar voor mij was het een hele uitdaging.

Het lijkt mij zo leuk om je huis leuk aan te kleden met eigen creaties.

Ik droom al van een bank vol met zelfgemaakte kussens.

Vriendelijke groet van Brocantelientje.