Voorzitter James Beggs woorden 'Please be seated' klonken bijzonder ironisch tijdens de plechtigheid van Memorial Day, wanneer wij totaal uitgeregend alleen maar een kletsnatte stoel onder ons edel zitvlak konden schuiven. Liever rechtstaan dan maar.
En laat ons eerlijk wezen: die arme militairen stonden permanent gedurende heel de plechtigheid zonder paraplu en zonder verpinken in de stralende zon en dan in de gietende regen. En hun collega's hadden 90 jaar geleden wel wat anders te verdragen ... en de herinnering daaraan stond nu tenslotte centraal!
Na de regen kwam de spreekwoordelijke zonneschijn echter vlug terug en tijdens de receptie was het heel aangenaam praten met de ambassadeur en andere afgevaardigden van de Verenigde Staten. De ambassadeur had veel respect voor mij, al is het dan maar enkel voor mijn moed en zelfopoffering bij de dagelijkse scheerbeurt :)
Eindelijk is het zover. Zaterdagmorgen zijn we om 06u30 begonnen met de verhuis en 's avonds stond ons bed voor het eerst op een meter of 15 van de Kortrijkseweg.
Onze nieuwe stek: Kortrijkseweg 68 in - hoe kan het ook anders - het Waregemse Beveren-Leie! Altijd welkom ... als ik er ben en niet weg moet tenminste :)
Het zal wel een eeuwigheid duren vooraleer alle dozen definitief uitgeladen zijn en een eindbestemming krijgen en veel spullen zullen waarschijnlijk ook wel verdwijnen naar het containerpark, want wij hebben nu eenmaal veel verzameld op onze vroegere zolder.
Wedden dat ik zeker zal nodig hebben wat ik de week voordien met pijn in het hart (en ook wel armen gezien de zwaarte van sommige dingen) heb weggegooid?
Dwars door Desselgem: veel te warm maar redelijk resultaat
Nog maar net een zeer zware verkoudheid achter de rug en amper tweemaal getraind op bijna vier maanden. 'So what?' denken velen dan. Tja, voor mij zeker niet evident om dan de vijf te lopen.
Maar ik ben zeer tevreden. Ik werd 71ste met een tijd van beneden de 25 minuten. In die hitte zeker zeer goed vind ik van mezelf.
Gelukkig is de foto klein, want met betere resolutie zou je misschien een zeer verbeten grimas te zien gekregen hebben.
In het kader van ons project boezemvrienden (project van de cultuurdienst i.s.m. de sociale dienst) was er een prachtige tentoonstelling in het weekend van 25 april in het Ware Heem.
Tijdens de veiling haalde mijn beha 25,00 EUR, waarmee ik toch zeer tevreden ben. In totaal werd bijna 2.200,00 EUR opgehaald ten voordele van de Dominique Mahieustichting.
Op vrijdag 21 maart 2008 huwde jongste schepen Pietro Iacopucci (30) te Beveren-Leie met Ilse Dupont (25). Het huwelijk werd voltrokken door burgemeester Kurt Vanryckeghem in aanwezigheid van familie, vrienden en diverse collegas uit het college en gemeenteraad.
Pietro en Ilse vormen al ruim zeven jaar een koppel en wonen al drie jaar samen in Beveren-Leie. Het koppel leerde elkaar twaalf jaar geleden kennen in het vroegere Jeugdkoor van Beveren-Leie.
Ilse studeerde kleuteronderwijs en lager onderwijs te Gent en geeft nu les in de stedelijke basisschool te Sint-Eloois-Vijve. Pietro is advocaat en werd na een jaar gemeenteraadslid vorige legislatuur vanaf januari 2007 jongste schepen, bevoegd voor cultuur, bibliotheek, communicatie en informatica.
Ze blijven nog even wonen op hun huidig adres maar verhuizen nog voor de zomer naar een gekochte woning in Beveren-Leie aan de Kortrijkseweg.
29ste Feest van de Cultuurraad staat in het teken van beeld
Het Feest is zeer goed verlopen volgens een heel strikte timing. Proficiat aan alle jubilarissen en laureaten! Zeker ook proficiat aan Laidos voor de prachtige zang. Hieronder mijn slotwoord, met daarin hulde aan voorzitter Nico Vandenberghe.
Geachte genodigden, Geachte jubilarissen,
Ik ben blij dat ik namens het stadsbestuur een slotwoord tot u allen mag richten tot besluit van dit 29ste Feest van de Cultuurraad.Het is ons een genoegen dat we bij deze huldiging telkens opnieuw mogen vaststellen hoeveel inzet er is van onze Waregemse socioculturele verenigingen en vrijwilligers op cultureel vlak.
Naast de jubilerende verenigingen en de beklijvende poëzie van Diewertje Castelein, stond dit jaar vooral in het teken van de beeldende kunst, via film, grafische kunst en fotokunst. Het toont aan dat we in onze stad heel wat creativiteit hebben en een bloeiend verenigingsleven.Niet voor niets kreeg onze stad in de enquête van het Nieuwsblad de afgelopen week nog 9 op 10 voor het gevarieerd verenigingsleven in Waregem.Enkel de afwezigheid van een holebi-vereniging kost ons blijkbaar dat laatste punt.Ongetwijfeld hebben de betrokken onderzoekers uit het oog verloren dat ons beleid juist gericht is op participatie en alle kansengroepen voldoende aan bod wil laten komen binnen het reguliere aanbod.
De huldigingen van vanavond zijn het bewijs dat ook ons onderwijs, zowel het gewoon onderwijs als deeltijds kunstonderwijs, de culturele interesse bij de jongeren aanwakkert en stimulansen biedt om het te maken in Vlaanderen en daarbuiten.Dank voor die mooie samenwerking die duidelijk vruchten afwerpt.
Ik houd er aan alle jubilarissen en verdienstelijke personen namens het stadsbestuur nogmaals van harte te feliciteren.
Maar naast de jubilea en verdienstelijke personen die op het programma vermeld staan, moet er vandaag eigenlijk ook nog een jubilerende persoon gehuldigd worden die al 25 jaar lang uitzonderlijke prestaties levert voor de cultuur in Waregem.
Inderdaad dames en heren, onze voorzitter van de cultuurraad, Nico Vandenberghe, is dit jaar maar liefst 25 jaar voorzitter, en dit konden we niet onopgemerkt laten voorbij gaan. Nicos eerste vergadering als voorzitter vond plaats op 21 november 1983 in de Witte Zaal van het Cultuurcentrum.Sindsdien is hij nu al een kwarteeuw voorzitter van dit adviesorgaan waarbij hij de cultuurraad in die periode heeft zien evolueren van een 50 tal verenigingen naar maar liefst drie keer zoveel.
Nico is als geen ander steeds pleitbezorger geweest van een verbetering van de subsidiestelsels, waarbij verenigingen beter betoelaagd worden volgens hun creatieve werking, eerder dan volgens hun creatief invullen van activiteitenverslagen. De laatste ingrijpende wijziging aan het subsidiestelsel met invoering van basissubsidie en werkingssubsidie getuigt dan ook van een blijvend dynamisme in hoofde van de voorzitter om nog betere betoelaging te kunnen voorzien.De hoofdbekommernis blijft altijd: hoe moeten we de beschikbare middelen zo eerlijk mogelijk verdelen om culturele initiatieven aan te moedigen?Gelet op de toenemende mobiliteit en internationale kwaliteit van sommige culturele verenigingen, dient zich nu een nieuwe uitdaging aan, met name een bijkomend subsidiëringssysteem uitwerken voor de culturele ambassadeurs die Waregem nationaal en internationaal op de kaart zetten.
Nico maakt ook al jarenlang deel uit van de jury van de Gaverprijs, hij was de drijvende kracht achter de uitgebreide 11 juli viering in de vier deelgemeenten nav 700 jaar Gulden Sporen Viering, hij ijverde voor de uitbouw van een stedelijke cultuurdienst - waar ik hem dankbaar voor ben- en aanstelling van een cultuurbeleidscoördinator.Als voorzitter maakt hij ook deel uit van de raad van bestuur van ons cultuurcentrum, waar hij een gewaardeerde inbreng heeft dank zij zijn jarenlange ervaring met het verenigingsleven.
Met de hem gekende degelijkheid en vleugje ironie leidt hij telkens op voortreffelijke wijze de vergaderingen, waarbij iedereen aan bod kan komen. [attentie voor voorzitter op het podium]
Tot slot wens ik de voorzitter en bestuursleden van de Cultuurraad te bedanken voor de mooie organisatie van deze avond, en dit voor de 29ste keer.Onze dank gaat natuurlijk ook uit naar de cultuurdienst die alles perfect heeft voorbereid.En uiteraard danken we ook heel speciaal Tom en Riet die instonden voor de presentatie.
Mij rest nu in elk geval ook nog de aangename taak u uit te nodigen tot de receptie aangeboden door de cultuurrad zometeen in de hall.Zo krijgt u allemaal de gelegenheid om de jubilarissen nog eens persoonlijk te feliciteren.De jubilarissen worden wel nog even vooraan gevraagd voor een groepsfoto.
<%%%FOTO1%%%>V A C ... Die 'VA' staat waarschijnlijk voor 'Veel Afzien' ... De 34ste Veldloop van VAC Beveren-Leie zal ik niet snel vergeten.
'Voor vrije sporters en niet - aangeslotenen' las ik op de ondertitel van hun folder. Omdat ik mezelf vrij noem en ook niet aangesloten dacht ik dus dat dit wel geen probleem kon zijn. Een volkscross van amper 1.400 meter is helemaal geen uitdaging en aangezien de grootste afstanden nog niet eens 5 km. bedroegen, dacht ik: piece of cake. Ik schreef me dus in voor de 4.000 meter.
Wist ik veel dat er aan die 4.000 meter uitsluitend van die keigoeie lopers meedoen die even vaak gaan lopen zoals ik ga vergaderen. Maar goed, amper getraind kwam ik aan de start en ik begon al af te zien na een eerste halve ronde. Dat ik dan al aan de staart hing van de groep wist ik op voorhand maar geleidelijk aan kreeg je die snelle mannen zelfs niet meer in zicht. Helemaal erg wordt het wanneer die snelle gasten mij in mijn voorlaatste ronde inhalen waardoor ik moederziel alleen nog die laatste ronde moest lopen.
Maar mijn tijd was redelijk ok en bij de aankomst bleek dat ik ook nog iemand achter mij liet, terwijl ik dacht de allerlaatste te zijn. Nu begreep ik de woorden van een klein meisje dat mij tijdens de laatste ronde toebeet: 'jij bent awoe want mijn papa zit achter u'. Ik was kapot maar toch tevreden met het resultaat. Alleen weet ik: volgende keer zal het al heel goed zijn als ik met de volkscross meedoe. En als ik dan weer awoe moet zijn, dan is 't maar zo ...
Gelukkig 2008 toegewenst. Hopelijk heb je al je goede voornemens van 2007 omgezet in realisaties en ben je nu opnieuw iets soortgelijks van plan het komende jaar! Succes in al wat je onderneemt!
De ijspiste deed haar naam alle eer aan: het was er inderdaad ijzig koud. Eén en ander werd goedgemaakt door hartverwarmende gesprekken en dito drankjes en hapjes. De kroks van à propos waren mega van formaat én van smaak (maar niet van prijs). Bij de damesvolley proefde ik iets cappuccino-achtigs met irisch coffee-achtige smaak. Het sneeuwwitje van markant tot slot had onder de ingrediënten ook ergens wat advocaat zitten en dat gaat er altijd lekker in, niet? Heel wat West-Waregems volk aangezien drie van de vier tuinhuisjes bevrouwd en bemand werden door West-Waregemse verenigingen. Maar onder de aanwezigen toch ook veel sympathisanten die van heinde en verre de sterre gezien hadden.
Op het laatste nippertje beslist dat ik dan toch zou meelopen. Zonder noemenswaardige training. En het is mij gelukt zonder al te grote problemen: ik haalde een officiële tijd van 27:51 of een gemiddelde snelheid van 10,776. Op zich ben ik daar al keitevreden mee, maar bovendien startte ik maar achteraan waardoor er ook al ruim een minuut verstreek vooraleer ik mijn slenteren kon laten overgaan in snelwandelen en vervolgens in werkelijk lopen. Dus voor mij persoonlijk zeker een goeie tijd. In Desselgem liep ik een betere tijd, zelfs rekening houdend met de ruime minuut correctie die ik mezelf gun op basis van eigen chrono. Maar ik was veel 'minder dood' nu dan in mei. Wellicht heeft het weer er ook iets mee te maken.
Op het einde haalde ik nog net burgemeester Claude Croes in. Toch wel leuk om hem dan toch één keer te snel af te zijn!
Proficiat aan de puike organisatie en zeker ook aan die beren en berinnen die de vijftien deden. Respect!
Ik heb altijd een dubbel gevoel bij blogs. Enerzijds vind ik het getuigen van nogal wat ijdelheid om ervan uit te gaan dat uw diepste zieleroerselen de brede (internet)gemeenschap interesseren. Bovendien vraag ik mij af of al die blogtijd soms niet nuttiger kan besteed worden. Maar anderzijds is het een realiteit geworden waar we niet meer omheen kunnen. Ik zie mijn blog als een soort experiment om mijn eigen vooroordelen wat te relativeren. Maar ik pretendeer zeker geen blogparel af te leveren. Ik raad u aan mijn blog gewoon over te slaan en een ander blog te lezen. Want veel wijzer wordt u er niet van. Zeg niet dat ik u niet verwittigd heb. En mocht u zich dan toch niet kunnen houden en de smaak te pakken krijgen, dan geldt geleidelijk ongetwijfeld: begin elke dag met cappuccino!
