Maandag 14 oktober   Dag 10

Na het ontbijt stipt om 8u30 vertrokken voor een lange rit naar camp Bedouine bij Luc en Hafida.   Overal zijn ze hier aan de weg aan het werken.  Tegen de volgende Challenge ligt er hier een goede baan.  Nu : putten , bulten.

Carlientje is in form, maar haar schokdempers vooraan beginnen toch wat af te zien.  Volhouden meisje , in Laäyoun kunnen we indien nodig naar  garage Ali.  Het lijkt dat alle garagisten hun naar Ali is , ha ha  !

Het landschap was bij vertrek mooi, nu al lange tijd wat saai en eentonig.  We rijden richting Atlantische oceaan.  We hebben net onderweg , samen met de mannen, casserolleke water gekookt voor onze Knorr bolgonaise. De mannen aten noedels.

Aan een paar kleine gasten hebben we wat spulletjes uitgedeeld. 

13 uur   Tan Tan over 13 km.

Camp Bedouine, nog 290 km en 6 uur rijden volgens Maps.

De laatste 4,5 km naar het camp moeten we over zandpiste naar de camping.  Deze avond tentje zetten en koken.   

De bergen worden heuveltjes. 

13u45 nog 255 km, schiet niet op.

We denken in de verte de oceaan gezien te hebben ???? Een fata morgana ????

Gisterenavond stonden er 4297 km op de teller.

15 uur  Westelijke Sahara binnengereden.  We rijden nu langs de oceaan , een ééntonige weg.   

17 uur aangekomen aan de witte steenblok waar we moeten afslaan naat het Camp Bedouine.  Na 4,5 km gravel ( amai ons Carlientje)  kwamen we aan midden in de duinen en de zoutvlakte , super afgelegen.    Een aantal deelnemers van de groep hadden op voorhand een bedouinen tent geboekt. Wij hadden er op de briefing in Poppel geen nota van genomen dat je deze best wel reserveerde : gevolg geen tent voor ons beschikbaar.  Op zich geen probleem want we hebben als bij.   Door de sterke wind leek het ons haast onmogelijk om onze tent recht te zetten.   Uiteindelijk  “ omdat we het ook ik het Frans konden uitleggen” stelde de man van het camp ons voor om in de grote tent te slapen (  genre hun salon ).   Er stonden 3 banken die we met onze slaapmatjes en  slaapzakken hebben omgetoverd tot bedden.  We hadden een diner besteld :

Groentensoep ( linzen ) ,  stoofvlees van dromedaris , choco mousse.

Het was een moeilijke rit geweest en op zulke momenten komt ge uw eigen wel een tegen , veel emoties. Met moeilijk bedoel ik veel kilometers op slechte , smalle, drukke wegen.

Daar we zoveel mogelijk alle putten willen vermijden , rij je minder snel en kan je niet meer aanklampen bij de voorgaande challengers.  Op zich ook geen probleem,  maar geeft toch stress.   Dan doet een schouderklopje en een knuffel wel deugd. Dank aan Regina en Richard hiervoor.   Uiteindelijk mogen we fier zijn op onze prestatie !!!!  Regina is ook een kanjer , zij rijden om beurt met de vrachtwagen .!!!!  Francis en Ludwig gingen spaghetti maken en wilden voor ons wat extra maken.  Maar wij ze zijn ook koppig en gingen dromedaris eten.  We hebben ons een Bacardi cola gemaakt met een chipske erbij.   Even rusten apéro time !   Toen kwam Richard vragen of we al gegeten hadden.  Ze hadden nog een hele grote portie spaghetti over.  Zo zijn we deze dan bij hen gaan opeten.   Ik heb nog het groentensoepje van het diner  opgegeten maar de dromedaris hebben we aan aan ons laten voorbij gaan.   We hoorden van anderen dat het lekker was ( stoofvlees ) .

Rond 21 uur zijn we in onze slaapzakken gekropen.