Ikke, als 12-jarige Vrouwe Lisette Ikzelf nu Dochter Daisy Echtgenoot Sigi en de kleinzonen Kane en Lloyd Kiki onze lieve Yorkshire die reeds overleden is
De tijd van toen...
herinneringen !
In de oude doos heb ik nog enkele foto's gevonden van toen. Mijn ouders Daarna mijn vader zijn moeder en zijn vader
Wetteren gemeentehuis en kerk
Herken je deze steden ?
Kennen we onze plaats in de ruimte ?
Ruzie in het huishouden ?
Is er toch nog een tiende ?
Vacantie in het Zuiden langs het Viaduct van Millau
Over de Brug van Millau naar Ensérune
Het Oppidum van Ensérune
Het land van de Catharen en het Kasteel van Quéribus
De streek van Cucugnan
Idillisch plekje langs het Canal du Midi
Het mooie Collioure
Lekkere olijven van Loulibo
Het fiere Carcassonne
En nu een robbertje vechten
Carpe Diem
Pluk de dag zoals hij komt, het kan de laatste zijn !
W.O. 2 - Korea - Viëtnam - Midden-Oosten - Iran/Irak - Afghanisten - Irak - Afrika - en er zijn nog tientallen oorlogen niet vermeld. Hopelijk is bovenstaand beeld alleen maar "recent verleden" en niet "nabije toekomst".
Sedert 1945 zijn we de evolutietheorie van onze vriend Darwin toch anders gaan bekijken zoals je hiervoor kunt vaststellen. De reden/oorzaak ? Zie maar naar "Evolutheorie 4" !
Hier heb je ook een voorbeeld van wat onze (?) voorouders, met zéér beperkte middelen, konden realiseren. Zoals de megalieten te Carnac in Bretagne (Frankrijk). Om nog meer prachtige kunstwerken te zien, surf eens naar de website van Lascaux, bekend om zijn fantastische grotschilderingen. www.perigord.tm.fr/ prehistoire/lascaux/
Spreekwoorden en gezegden uit het grote boek der wijsheden.
- Prijs de dag niet voordat het avond is. - Morgen is er weer een dag. - Van liefde rookt de schoorsteen niet. - De kastanjes uit het vuur halen. - Een zuinige huisvrouw is de beste spaarpot. - Een uitvaart is een zuipvaart. - Er verdrinken er meer in een glas dan in de zee. - Iemand droge bokking geven. - Wie de bramen vreest, moet uit het bos blijven. - Men moet om één ei geen omelet verpesten.
- Wie een dikke kont heeft, moet een wijde broek dragen. - Men kent de boom aan zijn schors, maar de man niet aan zijn vel. - Waar hersens zijn, kan geen haar groeien. - Als de vos de passie preekt, boer pas op je ganzen ! - Een boterbriefje halen. - Wie tegen de wind in spuwt, maakt zijn baard vies. - Als er één schaap over de dam is, volgen er meer. - Wie zijn lichaam bewaart, bewaart geen rotte appel. - Wie met de dochter trouwen wil, moet met de moeder vrijen. - Als oude honden blaffen, is het tijd om op te letten. - Koud bier maakt warm bloed. - Afgaan als een reiger.
Mijn nicht Mariëtte heeft, niet voor de eerste keer trouwens, een viergeslacht in de familie. Haar kleindochter Cindy en echtgenoot Kurt zijn de gelukkig ouders van een dochtertje Emma. Onze beste wensen begeleiden haar voor de rest van haar leven. Stuur eens een emailtje met gelukwensen naar mijneerstewebsite@ikbenemma.be het zal hen plezieren.
Voor wie geïnteresseerd is in lekkere Wetterse vlaaien volgen hierna drie recepten.
Probeer ze uit, het is zeker de moeite !
Wetterse vlaai, eerste recept
Breng aan de kook, een liter melk, 250 gr. witte suiker, een beetje zout, gedroogde sinaasappelschillen (naar eigen smaak), 10 beschuiten en 125 gr. in wat melk opgeloste bloem.
Voeg bij 250 gr. in melk geweekte peperkoek en laat enkele minuten doorkoken.
Doe de sinaasappelschillen uit de pap, voeg telkens een koffielepel foelie en kaneel toe, gemengd met 4 eidooiers en drie tot vier eetlepels kandijsiroop.
Minstens 45 minuten en misschien wel een uur laten bakken in de oven op 200° in een vuurvaste schotel. Daarna de oven afzetten en de vlaai er nog wat in laten staan (maximum 15 minuten).
Wetterse vlaai, tweede recept
Een liter melk, 175 gr. paneermeel, telkens 150 gr. speculaas, macarons en honingkoek, telkens een koffielepel foelie en kaneel, suiker naar smaak (toch wel 250 gr.). In de oven bakken op 180°, zeker 45 minuten.
Wetterse vlaai, derde recept
Je hebt nodig: 4 harde mastellen, 1 halve peperkoek, 350 gram klontjessuiker, 250 gram bruine suiker, 25 gram gekonfijte sinaasappelstukjes, een snuifje zout, een weinig kaneel, 3 eetlepels kandijsiroop, een koffielepel foelie, 125 gram maïzena en 2 liter verse melk.
De mastellen en de peperkoek fijn snijden. Suiker, kaneel en de gekonfijte sinaasappelstukjes bijvoegen. Alles onder elkaar mengen. Melk bijvoegen (een weinig melk overhouden om de maïzena in op te lossen). Laten koken, maar net voor het koken kandijsiroop en foelie toevoegen en laten meekoken. Op gewenste dikte brengen met de in melk opgeloste maïzena. In een vuurvaste schotel doen en één nacht laten afkoelen. Gedurende 45 minuten tot 1 uur laten bakken in een warme oven op 180° à 200°.
Hiernaast is een foto van begin jaren 1900 van wat men pleegde te noemen een "cité".
Nogal dikwijls hoor ik mensen beweren : "vroeger was het beter" !
Maar is dit wel zo ?
Laat ons misschien eens goed nadenken en tesamen vergelijken.
Wonen & Comfort De fameuze "belgische baksteen in de maag". Wie had die in de jaren voor de tweede wereldoorlog ? Praktisch niemand. Mensen huurden huisjes (soms van hun werkgever) voor een 15 à 20 franken per week. Maar ze verdienden soms maar 150 tot 200 franken per maand. Zich wassen gebeurde in een wasteil, emmer of "bassintje". 's Zomers lekker fris en 's winters nóg frisser ! Verwarmen achter de stoof en liefst zo dichtbij kruipen als mogelijk. Wie heeft er als kleine niet de koolkit moeten opvullen voor 's anderendaags morgen ? Wie heeft de asbak niet moeten leegmaken en de nog brandbare kolenresten eruit halen ? Wie herinnert er zich niet dat de schouw niet trok en je méér rook binnenkreeg dan van 2 pakjes (ongezonde) sigaretten ? En nu ? Maak het maar voor jezelf uit want ik kan dit echt niet meer vergelijken met nu. Laat ons anderzijds ook niet de stakkers vergeten die nu nog elke maand een hoge huur moeten betalen en die misschien met moeite de eindjes aan elkaar knopen. Die bestaan spijtig nu ook nog, maar ik denk in de goede oude tijd waren er wel een stuk méér.
Naar school gaan Mijn overgrootvader zaliger (29/7/1874°) is beginnen werken op fabriek toen hij 8 jaar oud was. Nu gaan ze nog maar pas naar school.
Reizen Er was natuurlijk de na-oorlogse periode maar ik was toch een jaar of 10 toen ik voor de eerste keer met mijn ouders naar zee mocht gaan. Oostende, de koningin der badsteden. Nu gaan de kinderen mee met het vliegtuig als ze 10 maanden oud zijn. En dan toch wel een beetje verder dan de zee of zelfs de Spaanse Costa's.
Telefoon Als er vroeger al eens moest getelefoneerd worden dan gingen we naar de bakker, beenhouwer of iemand van die zeldzame mensen die een telefoon hadden. Nu heeft iedereen er één + GSM.
Restaurant Was dit niet een plaats waar je voor (veel) geld kon eten ? Alleen voor rijke mensen ? Nu zijn er mensen die vijf keer in de week een dagschotel of een lunch gaan eten. Omdat het praktisch is, toch niet zo duur (?) en je moet zelf niets meer klaarmaken.
Auto Mijn zelfde grootvader van hierboven is nog te voet gaan werken. Héél gezond natuurlijk maar het was wel 15 km enkel en beginnen om 5 uur in de morgen. In die tijd speelden we zelfs op de kasseien met een oude velg en een staafje ijzer waarmee we de velg voort duwden. En als er een auto kwam aangereden dan riepen de verderop spelende kinderen om te verwittigen. Dit was niet echt nodig want je hóórde die auto aankomen. Ja, kan je dit nog wel vergelijken met nu ??? Duizenden en duizenden auto's op de weg. Dit was misschien vroeger toch beter ?
Medische verzorging De dokter bellen (dus een gebuur lastig vallen), dat moest als iets serieus zijn ! En nog duur ook ! En dan duurde het soms nog een tijdje voor ie kwam, want sommige dokters moesten het nog met de fiets doen. Nu... ja, kan je dit nog wel vergelijken ? We zijn de laatste jaren meer een comsumptiemaatschappij geworden van medikamenten en pillen dan een verzorgingsmaatschappij. Maar als ik moet kiezen dan zou ik niet graag terugkeren naar de tijd dat men nog kon dood gaan aan "vuur in de buik" of "een gezwel in de kop".
Als er nog van die voorbeelden zijn, laat ze maar komen.
Carpe Diem. Waarom zullen sommige mensen zich afvragen ? Wel eigenlijk is de volledige tekst : Carpe diem, quam minimum credula postero, wat in het mooi Vlaams zoveel wil zeggen als : Pluk de dag, zo min mogelijk rekenend op de volgende. Dit leek mij zo een zodanige goede raad te zijn dat ik maar besloten heb om deze zoveel mogelijk na te leven.
Een paar maanden terug ben ik per toeval verzeild geraakt op de website van Seniorennet. Mijn eerste gedacht was dit is een website voor oude mensen en niet voor 63-jarigen. Maar eerlijk gezegd moest ik, na meerdere bezoeken, toch vaststellen dat er enorm veel informatie op te vinden is en dat het voor heel veel oudere mensen een zeer nuttig instrument is of kan zijn. De enige voorwaarde is een computer hebben en wat basiskennis.
Een tijdje terug, waarschijnlijk na een bezoekje aan Seniorennet, had ik het idee opgevat om een eigen Website te maken. Ik ben daar nu al een tijdje zoet mee door het opstellen van teksten maar ook door het vele opzoek- en copieerwerk van (oude) foto's, boeken e.a. Mede door al dit (verzamel)werk kreeg ik het idee om ook een Weblog aan te maken op Seniorennet.
Welke rubrieken mogen julie verwachten de eerstvolgende dagen ?
Wel iets over :
- vroeger... - verzamelen van stripverhalen; - koken en lekker eten; - op reis gaan; - lezen in het algemeen; - lezen over "Mysteries" volgens von Däniken, Kolosimo, Charroux, Velikovsky e.a.