|
11 juli 2003
lange nacht,laatste nacht.
ik draag dezelfde kleding als toen dit alles begon,cynisch he!
mijn buik is vlak als ik verlangend in de spiegel kijk,niet dat had ik gehoopt te zien.
ik heb even naar kris gebeld,en vroeg hem om andere kledij mee te brengen,want ik ruik ons jana bij elke beweging de geur van de bevallingsruimte zat erin..
hij klonk zo leeg,zonder gevoel.
ik heb hem gezegt dat als hij moe is,ik wel alleen naar fuis ga.
ik heb hem niet nodig en vrees of ik hem ooit terugecht nodig zal hebben
morgen,ik ben zo bang!
de wereld lijkt zo gelukkig,de klok gaat verder,maar ik voel me alleen,leeg....verdrietig,moe alsof alles me zwaar valt,leef van dag tot dag met de nachten als monsters die me verscheuren.
enkel kijk ik vandaag uit op het moment dat ik ellen en gino zal terug zien,dat moet vandaag nog.
morgen,dit overleef ik niet,kleine jana,mama geef me kracht net zoals je me gegeven hebt tijdens de bevalling,bescherm me,sla je vleugels om me heen.
|
