13 juli 2003

vandaag hebben we weer ruzie gemaakt over het feit dat kris altijd weg is.

waarheen?ik weet het niet.

ik heb hem zo nodig,maar hij zegt dat we niet met elkaar kunnen praten.

waarom niet?

ik heb het nodig zodat ik hem begrijpen kan.

we zijn ook naar het grafje geweest,ik heb er mijn lievelingsteen op gezet.ook hebben je zusje en broertje steentjes gezocht en hebben we dat rond jou gelegt.

vandaag heb ik een beetje gegeten maar de smaak is verdwenen.

ik ben zo moe,zo leeg.

soms ben ik zo boos,alles is me teveel.

ik kan het kris niet vertellen omdat hij me zegt dat ik beter met iemand anders moet gaan praten.

ik wil hem.

jana ik ben alleen jou niet kwijt,ik ben ook mijn noorden kwijt,mijn steun.

waarom denkt iedereen dat ik zo sterk ben en dat terwijl ik binnenin verscheurd wordt.

waarom moest je gaan?

ik wacht de 6 weken ongeduldig en vol angst af,dan ga ik mischien een antwoord hebben op waardoor?

ik denk dat ellen en gino de wrijving tussen mij en kris voelen,ze wenen bij het minstedat ze doen en een van ons zijn stem verheft,ik denk niet dat we strenger zijn als anders,ook willen ze vaker knuffelen en vragen ze meer aandacht.

was jij maar bij mij,mijn engel.

soms denk ik,houd dit ooit op?

zou alles nog goed komen tussen mij en kris?

hij heeft verdriet,ik ook.

soms kijk ik verlangend naar mijn buik,wrijf ik er over,zoekend naar een voetje,een beweging,maar je bent weg,de waarheid doet pijn.

elke keer ik mezelf betrap,ik wou gewoon dat ik nog gewoon zwanger kon zijn,dat dit niet gebeurd was.

elke nacht beleef ik deze nachtmerrie opnieuw en opnieuw,wetend dat dit geen boze droom is waar ik wakker uit kan worden.

het weer is me ook teveel,hoe kan de zon schijnen en lijkt alles zo vrolijk?

ik hoop dat ik je ooit weer kan zien,ik denk als ik mijn andere lievelingen niet had,ik hier ook niet meer wou zijn.

zelfs nu is het moeilijk om zonder jou door te gaan,mijn droom!

slaapzacht!