|
deel 2
rond 2u(s'nachts)begon ik echt bang te worden.
een dood kindje,jana,wat gaat er gebeuren?ik wil dit niet!!!!
de druk wordt niet te houden,de pijn ondanks de verdoving,ik mocht persen.
daar in de hoek dacht ik staat mijn mama met jana,ze lacht alsof ze trots is op mij.
de baby werkt niet mee en het was zwaar
je was er!
-wil je ze vasthouden?....stilte...ze is heel mooi zei de vroedvrouw.
-ja zei ik en zo mocht ik je vasthouden.
het is even wennen,en inderdaad jana was mooi al zag je dat ze dood was wat donker lipjes,wit rond haar mondje,ze leek op ellen.
ze was 41cm en woog 1.800g.
op dat moment had ik geen verdriet,het was mooi,jana was mooi.
zo heb ik lang gezeten,haar bekijkend.
kris,moest ik bellen.......
we hebben ons kindje,ze lijkt op ellen en gino,ze noemt jana,en plots onder het gesprek voelde ik de leegte en die was dat jij niet bij me was.
jana,ik moet je nu afgeven en dat valt me zwaar kleine meid,want ik wou je zo graag.
|
