8 juli 2003
6 uur ik mag naar mijn kamer ,ik heb het gevoel dat ik zou kunnen huilen en nooit meer op zou kunnen houden,
mijn hart breekt,het bloed,het wil ook mama zijn van jou.
8uur geen oog dicht gedaan,zoveel doorstaan.
de kamer is klein,geen wiegje,geen gehuil van jana,geen jana....
de maatschappelijke assistente komt en praat met me,het doet pijn woorden dringen niet door tot me.
kris komt,het is anders,ik doe er luchtig over er is een muur,iets dat me weg stoot.
ik voel het!
er wordt uitleg gegeven,er moet een begrafenis geregeld worden,hij gaat op pad
ik ben alleen,vriendinnen heb ik niet,niemand!
kris komt terug,mijn werk had gebeld om te zeggen dat mijn contrakt verlopen is,dat ik mijn werk kwijt ben,mijn wereld stort nog eens in.
wat nu,mijn kindjes,wat nu?
dit mag toch allemaal niet,1dag voor mijn verjaardag,de dag dat jana stierf,de dag die zo zwart ziet van ellende |