Ik ben Kitty
Ik ben een vrouw en woon in Meerdonk (Oost-Vlaanderen) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 06/11/1943 en ben nu dus 80 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: huisdieren, vooral mijn3 cavaliertjes,.
andere hobby's zijn : koken met de lekkere recepten van seniorennet, pc maar vooral er op uit trekken met onze wandelclub. Zin om eens mee te gaan??? geef mij een seintje.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
ons Axelletje vond het toch zo plezant om altijd maar met schelpen rond te sleuren
onze Yanni, Syrah en Axelle houden ervan om te poseren, maakt niet uit waar, maar de fotograaf is altijd welkom
Week-end WALLENDORF
mijn cavaliertjes
cavalier king charles spaniels
22-08-2006
onze beschermers
"Honden, zegen hen, werk vanuit de aanname dat menselijke wezens teer zijn en onophoudelijke bewijzen van affectie en geruststelling nodig hebben. De lieve lik over de hand en de zachte kin gedrapeerd over de voet zijn bedoeld om de onzekere eigenaar te laten weten dat er een vriend bij hem is"
Als ik op een bank ga zitten, is hij onmiddellijk aan mijn zijde en neemt zijn positie in op een van mijn voeten. Want het is een wet van zijn bestaan, dat hij alleen rondrent wanneer ik ook beweeg, en dat hij volgt wanneer ik ga zitten.
"Je komt thuis. De hond vliegt op je af. Waar ben je geweest. Je was zoooo lang weg. Ik heb je gemist, gemist, gemist. Ik hou van je, ik hou van je. Wat zit er in die tas? Iets voor mij? Oh, laat me je oor likken. Laat me je handschoenen opknauwen. Je ben THUIS!"
Ja, vorige week was het zoooo warm dat zelfs mijn verstand niet helder genoeg kon denken om iets op mijn blog te zetten. Schandalig eigenlijk!!!!! Allé, een week te laat ben ik hier dan eindelijk. Wij zijn met Krista en Wilfried , een bevriend koppel naar Wallendorf (D) geweest, naar Hotel Forellenhof, natuurlijk ook met hun 3 hondjes. Eerst en vooral : "een aanrader" en zeker voor mensen met honden. ze zijn daar heel hondvriendelijk. Vrijdag 21.07 zijn wij heel vroeg vertrokken zodat wij nog een zalige lange dag hadden ter plaatse. 's middags lekker gegeten en dan in de namiddag onze eerste wandeling, in de bossen natuurlijk om voor onze 5 cavjes wat beschutting te hebben. 's avonds na een lekker diner en ettelijke pinten enz....een goede nachtrust en zaterdag met de hondjes 's morgens weer gaan wandelen aan een bergriviertje en leute dat onze beestjes hadden, in en uit dat water , ze waren lekker afgekoeld en in de namiddag zijn zowel de hondjes als de bazinnetjes in de Sure gaan zwemmen. Was dat een lekkere verfrissing voor ons!!!!!!!! We hadden een auto vol natte honden (zie foto) De zondag met een treurig gezicht ons laatste ontbijt (neen hoor geen laatste avondmaal!!)en daarna de Zigeunervallei gaan afwandelen . Heerlijk was het zo eens met vrienden gezellig samen van enkele dagen profiteren en je helemaal niks te moeten aantrekken van wat hoort en niet hoort. Herhalingen komen er zeker en vast nog. Foto's van one geweldige uitstap vind je hiernaast rechts onderaan
zijn we naar Béatrice geweest, das mijn vriendin waar onze Syrah vandaan komt. En je gelooft het of niet, maar Syrah is nu 5 1/2 jaar oud en toch nog kennen moedertje en dochter mekaar nog goed. Béatrice heeft 5 cavjes en onze Syrah gaat altijd eerst naar haar ruby moedertje en gaat daar even bij staan om mekaar te besnuffelen en dat doet ze niet bij de anderen. Nu is Xhursi een fantastisch moedertje, want zelfs onze kleine Axelle kreeg de nodige aandacht van haar, terwijl de anderen gewoon met elkaar speelden. Wat is dierenliefde toch mooi. Was het bij ons tussen de volwassen ook maar zo, er zou veel minder miserie zijn!
Nadat mijn hart al urenlang bezwaard was geweest, maakte ik gebruik van een vroeg moment van eenzaamheid om daarin bitter te huilen over mijn verlies. Plotseling werd van achter mijn kussen een kleine bruine harige kop in mijn gezicht geduwd. Oren en neus wreven zich tegen me aan en droogden mijn tranen terwijl ze kwamen.
"De hond is een heilige. Hij is van nature eerlijk en oprecht. Hij weet instinctief wanneer hij niet gewenst is en ligt urenlang rustig te wachten wanneer zijn meester aan het werk is. Maar als zijn meester bedroefd en bezorgd is, legt hij zijn kop in diens schoot. "Maak je geen zorgen, al laten ze je allemaal in de steek. Laten we samen gaan wandelen en de rest vergeten".
Vandaag ben ik jarig. Ik word 1 jaar en nu voel ik mij ooh zoo groot! Toen ik in frankrijk op verlof was, vroeg iedereen aan mijn vrouwke of ik nog ""un petit bébé" was en mijn vrouwtje zei dan ja. Maar nu ga ik gauw volwassen worden denk ik, alhoewel ik liever klein blijf, want dan mag ik meer deugenieten streken uithalen dan als ik groot ben. das met kindjes toch ook zo. Allé vandaag wordt er gefeest, dwz dat ik en ons Syrah natuurlijk ook een serieuze biefstuk te eten krijg en das nogal wa luxueuser dan mijn hondebrokken met cesar. Ik hoop dat ik heel veel kan verjaren !!!!!
"Het is niet eenvoudig voor mensen om wat geluk in hun leven te vinden. Ze zitten meestal te vast in hun eigen kleine wereld. Mensen raken in de war omdat ze niet weten wat ze nodig hebben of willen, en raken dan gedeprimeerd. Honden hebben dit probleem niet. Ze weten precies wat ze gelukkig maakt, namelijk iets doen voor een ander. Ze doen alles wat ze kunnen om hun menselijke metgezel een genoegen te doen, en elk teken dat ze daarin geslaagd zijn, maakt ze gelukkig"
Wat is er mooier dan vrienschap? zowel vriendschap tussen mens en dier, als tussen mensen onderling. Maar, om een vriend te vinden, dient U één oog te sluiten, om hem te behouden : twee.
gisteren zijn we gaan wandelen in Hingene, via het domein van de comte d'Ursel. Mooi kasteel en goed bos erbij met daarin verschillende kunstwerken, waar er echt mooie bij waren. Voor we aan het domein kwamen zijn we onze clubwandeling gaan voorbereiden, de eerste helft hebben we gedaan en na een lekker tussenstopje, zijn we volledig uitgeregend, nat tot op ons zachte velletje. Ook ons Syrah en Axelle wisten ervan, eerst goed kletsnat en daarna doodmoe, maar we hebben er allemaal van genoten. Een buitje moet kunnen he hier in ons belgenlandje. Maar volgens onze VTM weervrouw, krijgen we as. zondag lekker wandelweer met een zalig zonnetje, dus iedereen van de partij aub.
hier zijn we weer! ik moet eerlijk zeggen dat we al bijna 2 weken terug thuis zijn, maar ik had niet veel zin om op de blog te komen. Ons verlof was gezellig, maar aan de winderige kant. de Mistral heeft een beetje te hard gewaaid, zelfs de planten in grote steinen potten vlogen weg! maar de laatste week hebben wij gelukkig kunnen buiten zitten en buiten eten. Ge kunt u niet voorstellen hoe frustrerend dat is, een prachtige blauwe hemel zonder wolkje, maar niet op het terras kunnen zitten. Zetels om te luieren genoeg, maar wind te veel. En verder is het geweest zoals elk jaar , want wij gaan al voor de 17e keer naar hetzelfde huisje dat wij in Nyons huren. Wij profiteren daar van de zeer goede restaurantjes, van de heerlijke wijn (daar goedkoper dan hier een fles water uit de aldi) en van de lekkere olijven. En we zijn voor de ????, keer naar de Mont Ventoux geweest. Mijn ventje heeft daar zijn hartje verloren denk ik, enfin ik wil het daar dan ook met hem delen. En natuurlijk hebben we gewandeld. We hebben zo onze voorkeurswandelingen : zeker en vast die aan de abdij van Aiguebelle, want op het einde kom je bij de paters hun winkeltje terecht, waar ze heel lekkere dingen verkopen.En de andere voorkeurswandeling is halverwege de top van de Mont Ventoux, niet al te zwaar, maar toch leuk om te doen. En we kijken nu al uit naar volgend jaar, wabnt we gaan weer terug, maar naar een ander huisje met een tuin van 2000 m2, speciaal voor onze hondjes!!!!
Ja, wij vertrekken vandaag op verlof, naar Frankrijk,naar Nyons in de Drôme. Het zal wel vol herinneringen zijn aan ons Yannike, maar we moeten er toch door he. Daarom hier nog eens een foto van hem met zijn lievelingsdruiven. Wij gaan hopelijk 16 dagen kunnen genieten van zon en zalige rust. Daarna ben ik er weer met enkele foto's. Tot dan. Groetjes van Kitty, Marcel en de 2 knuffels Syrah en Axelle.
gisteren zijn we met ons achten, Peter, Sylvie, Luc en Veronique, Tina, Marcel, Nick en ikzelf een clubwandeling gaan doen. Het moest een verrassingswandeling zijn. Awel het was zo !!!!!! eerst overtocht met veerboot en daarna rottige natte, wreed natte regen. Maar we hadden "the spirit" en de moed en we hebben die regen getrotseerd. Allé ik mag niet overdrijven, want we hebben lekker staan drinken in onze "schuilhut" en daarna nog een klein uurtje droog gewandeld langs de schelde en door de bossen. We hebben er toch allemaal van genoten !! Links vind je nog wat fotos van die wandeling.
Ik ben Kitty
"Je komt thuis. De hond vliegt op je af. Waar ben je geweest.
