Ik ben Kitty
Ik ben een vrouw en woon in Meerdonk (Oost-Vlaanderen) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 06/11/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: huisdieren, vooral mijn3 cavaliertjes,.
andere hobby's zijn : koken met de lekkere recepten van seniorennet, pc maar vooral er op uit trekken met onze wandelclub. Zin om eens mee te gaan??? geef mij een seintje.
Zoeken in blog
Beoordeel dit blog
ons Axelletje vond het toch zo plezant om altijd maar met schelpen rond te sleuren
onze Yanni, Syrah en Axelle houden ervan om te poseren, maakt niet uit waar, maar de fotograaf is altijd welkom
Week-end WALLENDORF
mijn cavaliertjes
cavalier king charles spaniels
10-08-2007
alle vormen en maten
" Een hond is een glimlach en een kwispelende staart. Wat ertussen zit is niet zo belangrijk" sic. Clara Ortega
ah ja, ik zou het bijna vergeten, vorige zaterdag (4.08) zijn we naar Leuven geweest met onze Axelle voor de hondenshow. We hebben vrij lang moeten wachten , want het was een duise keurder die het heel grondig deed. Maar dit moet eigenlijk ook wel. Ons Axelleke kwam er deze keer niet zo goed uit : ze kreeg maar een"goed". Ik had wel een ZG verwacht, maar ja, iedere keurder keurt anders ! Maar voor ons is Axelle de mooiste ruby die er is en ze heeft toch zo'n lief karaktertje. Ze is altijd goed gezind, aanhankelijk, rustig, maar toch speels. Wat wil je nog meer? Voor mij mag ze zo blijven, ik wil niets aan haar veranderen. Nu gaan we even weer niet showen, maar in 2008 doen we het wel eens weer.
We hadden weer eern wandeling ingericht en weer werkten de weergoden ons iets tegen, want het was veel te warm voor onze 4-voetertjes. Maar met de nodige verwittigingen per e-mail, tel en sms, waren er toch nog 36 clubleden aangetreden met in totaal 21 hondjes. We konnen dus werkelijk van een groot sukses spreken. Eerst kwamen de leden van linkeroever samen aan het veer in Kruibeke, om over te zetten naar Hoboken, waar de anderen on zaten op te wachten in het café. We hebben een mooie wandeling gehad met een kennismaking met de galloway runderen en paarden, en enkele hondjes gingen in het vennetje wat afkoelen. Om 10.30 vertrokken hebben we toch nog gewandeld tot 13,00 en dan waren we echt blij dat we konnen pauzeren. Alle deelnemrs vonden het zeer geslagd. Dus doen we nog maar een wandeling op 19 augustus in St. Janssteen (bij Hulst).
We hadden vandaag een clubwandeling gepland om 14.00 uur, maar met het oh zo warme weer was die verzet naar 10.30. Soijtig genoeg waren er te weinig clubleden verwittigd en waren we met een kleine bezetting. Maar dit was ook geweldig leuk. Hingene ligt in een prachtige streek en de hondjes konden los rondlopen, geen gevaar van auto's of fietsen, en lekker veel slijk om door te stappen. Genoten dat zij hebben en wij natuurlijk ook. Eventjes was het wel wat moeilijk toen wij naar boven naar een wei moesten klimmen, vol met koeienplaveien. De hondepootjes waren direct stinkend vuil, maar dat deerde hun natuurlijk niet. Wij hebben daarna lekker een stukje notentaart verorberd en onze mannen een zalig verfrissend pintje gedronken. Wat is het leven toch heerlijk !!!
zoals altijd profiteren wij van onze weekends. en vorige keer zijn we een ritje gaan maken naar de westerschelde, wat voor onze hondjes even leuk was als de zee. Zij hebben daar uitgelaten tot aan het water gelopen, zo eens eventjes hun pootjes natgemaakt en terug heen en weer crossen tot.... een gerommel in de lucht onze Syrah deed stilstaan en 't was gedaan met de pret. Wij hebben dan nog verder kleine dorpjes bezocht en in Walsoorden hebben wij een cavjes kennel gezien waar we weldra eens gaan kennismaken. Op naar het volgende weekend natuurlijk.
Wij zijn vandaag met onze buren hun nieuw cavaliertje gaan halen. Zoals jullie kunnen zien, een echt eersteklas schatje.Er was bij de fokker nog een blenheimpje dat nog niet verkocht was, maar spijtig genoeg was het een reutje, anders had het ook een nieuw baasje gehad vandaag denk ik. Maar mijn man denkt verder na en vermits we in september op verlof gaan, wil hij nu nog geen pupje.maar later komt er zeker een blenheimpje bij mijn 2 schavuiten.
Gisteren was ik, zoals gewoonlijk, een wandeling door de akkers gaan maken met onze 2 bengels. Uitgelaten zoals altijd liep Syrah achter een vogeltje aan, en Axelle natuurlijk mee he. Uiteindelijk kwamen ze terug, maar voor onze akkers ligt overal een sloot, en je kunt het jezelf al wel voorstellen natuurlijk : Syrah goed bij mij geraakt, maar Axelle .... blub, blub, blub en recht in de sloot!!!! Toen het probleem om ze er uit te krijgen... Ik ben zelf dan maar in de sloot gaan staan , schoenen en jeans lekkend nat, maar de hond op het droge,JOEPIE .Maar ze is nog niet geleerd denk ik, want vanmorgend liep ze weer naar het riet op gevaar van er weer in te duiken. Gelukkig is ze droog gebleven.
Axelleke heeft weer eens de mooie dame mogen spelen zondag . Maar het ging haar niet zo goed af. Zaterdag hadden wij een feestje van onze cavalierclub waar Syrah en zij natuurlijk bij waren, en zondag moesten we naar Brussel om nog eens te gaan showen! Maar ze was nog moe denk ik, en rusten op de bench als Marcel haar mooi ging kammen deed ze heel graag, maar mee showen, dat was niet met volle goesting. Enfin ze heeft toch een 4e plaats behaald en een Zeer Goed. Dus we zijn weeral heel blij met haar goeie uitslag!!!!!! En nu op naar Leuven.....
" De deuren gaan open en haar gezicht licht op in een ongelooflijke vreugde.; "Ach rare hond! ben je geen rare hond?Ik zei dat ik niet lang weg zou zijn" . Dit tegen een kronkelende rug, een flits van poten, een zwiepende staart, een slingerende romp, een sprong, gedraai en een likkende tong. De wereld is weer goed" PAM BROWN
Ik kreeg vandaag een mooi pps-je waar dit als tekst in kwam : Je kunt iets ontzettend doms zeggen tegen een hond en toch zal hij u bekijken met een blik die zegt : "Daar zou ik nu nooit aan gedacht hebben"
Een hond is zeer onachtzaam, wordt er gezegd. Hij vraagt zich nooit af of je het goed of fout hebt, vraagt zich nooit af of je omhoog of omlaag gaat op de levensladder, vraagt nooit of je rijk of arm, dwaas of wijs, zondaar of heilige bent. Of je geluk hebt of pech, een goede of slechte naam, met eer of schande overladen wordt, "hij blijft bij je, troost je, bewaakt je en geeft zijn leven voor je..." JEROME K. JEROME
Yanni is sinds gisteren 1 jaar uit ons leven verdwenen. Zijn hartje wou niet mee mee. Maar 9 jaar is toch veel te jong. Hij is onvergetelijk. Hij was mijn eerste cavaliertje en kwam uit een asiel waar wij hem als sukkelaartje hebben opgehaald, maar is uieindelijk opengebloeid tot een superlieve hond. Yannike, ik mis je nog iedere dag.
dit weekend was mijn papa jarig. 88 jaar is hij geworden!! maar je zou het hem nooit aangeven. Wij zijn hem zondag gaan ophalen en hebben geprofi teerd van de laatste zonnedag om een wandeling met hem te maken. Zaterdag is onze zandbak achteer het huis omgetoverd tot een echte tuin. Tot vrijdag was het heel stoffig (droogte uiteraard) en zaterdag is de tuinman graszoden komen leggen. Zalig is dat voor de hondjes. terug een groen tapijt om op te lopen. Eigenlijk waren we van plan om met de club mee te gaan wandelen, maar onze Axelle is loops geworden, dus dat zat er niet in en de volgende wandeling weer niet!! We kunnen de reutjes toch niet gaan opwinden he, dat vind niemand leuk.Je ziet het aan Axelleke, ze is oh zo flauw en komt erg veel flodderen, maar ja, dat doen we uiteraard met plezier.
zondag zijn wij, Marie-Christine, Krista en ikzelf, een nieuwe wandeling gaan uitproberen om in augustus te gaan wandelen met de cavaliertjes club. Wij zijn vertrokken in Stekene en zijn regelmatig de grens België-Nederland overgestoken in het waterwinninggebied aan Sint-Janssteen. Het was warm en daarom waren we al om 10.00 uur op pad. onze 6 hondjes vonden het heel leuk en Charon, Jitske en Axelle waren haantje vooruit en die liepen dat het een lieve lust was. Wicky, Syrah en Funny deden het rustiger aan, maar de eerste 2 gingen toch regelmatig samen met de andere het verfrissende water in. Ik zou zelf mee gaan pootje baden zijn, was het niet dat ik een beetje schrik had om uit te glijden en met kleren en al in het water te donderen. Wij zijn dan maar iets gaan drinken op hat vochtverlies op te lossen. Na een kleine 3 uur waren we terug aan ons vertrekpunt. Conclusie : wandeling goedgekeurd.
onze vrienden Daisy en Hendrik kwamen ons eventjes bezoeken in onze nieuwe woonst. Omdat het zulk prachtig weer was trokken we samen met Krista en Wilfried naar de mooie haventjes over de hollandse grens. Wij hadden Lisa meegenomen, Daisy's cavaliertje; die van ons en Krista waren thuis gebleven omdat die gisteren al een grote wandeling op de hollandse dijken gedaan hadden en morgen staat er hun nog een mooie te wachten in de Vlaamse Ardennen. Na een fluks wandelingetje, kregen niet alleen de volwassen, maar ook Lisa dorst en ze poseerde gewillig bij het glas bier van haar baasje.We eindigden onze tocht in het gezellig bistrootje van "pastoor Walter" (uit Familie) in Graauw.
Gisteren zijn we, Marcel en ik, zoals velen onder ons, nog eens gaan profiteren van het zalige weer. Wij zijn naar het Stropersbos in De Klinge gereden.De hondjes waren echt uitgelaten en van zodra ze uit de auto konden, gingen ze snuffelen (Syrah) en rondcrossen (Axelle). Je ziet toch goed het leeftijdsverschil tussen die 2, maar ze zijn even gelukkig vermoed ik. Syrah ging onmiddellijk op zoek naar water om pootjes en buik eens lekker te verfrissen, want water op die zandige gronden zorgt goed voor afkoeling. Axelle stond aan de rand van de plassen te kijken, zo van : "moet ik mijn tere pootjes ook gaan nat maken", maar dat heeft ze dan toch niet gedaan. Na onze wandeling zijn we dan gaan genieten van een lekkere Klingse Kalsei (couleur locale ) en dan huiswaarts en dromen van as. zondag (met een lekker lentezonnetje), want dan gaan we met de vrienden naar het Muziekbos in Ronse. Dat belooft een mooie dag te worden.
Vandaag zijn we voor de eerste keer met ons axelle gaan showen. En ze heeft het goed gedaan : ze kreeg een uitmuntend en dat was goed voor een 5e plaats op 15 deelnemers in haar klasse. Ze wandelde met mij rond alsof ze het al zo dikwijls gedaan had, niks speciaals voor haar, wel voor mij zene. Zij geen zenuwen, ik des te meer. Nu ligt ze uitgeput op haar kussen , echt moe van alle gebeurtenissen en van die vele vele kleine en grote vriendjes die ze vandaag gezien heeft. Volgende week gaan we wandelen in de vlaamse ardennen en op 29 mei gaan we terug showen. Hopelijk doet ze het dan even goed (of is de keurster haar even goed gezind ).
Ik ben Kitty
" Een hond is een glimlach en een kwispelende staart. Wat ertussen zit is niet zo belangrijk" sic. Clara Ortega
