’s Morgens speel ik met mijn grote broer Iwan.  We hebben dan de hele tuin voor ons.  Sinds Viento er niet meer is speelt Luna ’s morgens niet meer in de beeldentuin.  Baas zegt dat Luna Viento nog altijd een beetje mist.  Ik heb Viento nooit gekend maar Chica zegt dat het een hele lieve grompot was.  Samen met mijn grote broer gaat het er soms een beetje wild aan toe.  Ik jaag hem soms op stang door heel hard weg te rennen en mij verdekt op te stellen achter het hok of een boompje.  Leuk hoor maar als het echt te hard gaat komt baasje er wel tussen hoor.  Mijn haren beginnen aardig te groeien en mijn staart wordt vast een echte barsoipluim zoals bij Iwan.  Aardig likje van mij Katinka.

04-01-2012 om 16:35 geschreven door jef deklerck

Vanavond iets heel vreemds meegemaakt.  Uit de lucht vielen dikke natte witte vlokken.  Baas zegt dat dat sneeuw is.  Ik vind sneeuw enig hoor.  Misschien blijft dat witte koude spul morgen liggen in de tuin.  Broer Iwan zegt dat ik nog veel sneeuw zal zien.  Straks is het Kerstmis zegt baasje en dan ben is baasje  thuis.  Heerlijk is dat met de baasjes in de tuin spelen.  De baasjes hebben een kaartje gemaakt en ik mag midden op het kaartje staan.  Toen was ik nog een kleine barsoi.  Een dikke knuffel van mij Katinka.

18-12-2011 om 18:49 geschreven door jef deklerck

Het wordt nu echt herfst.  De tuin ligt vol blaadjes en kleine takjes.  Soms piept het zonnetje nog eens door de wolken.  Ik speel graag met mijn grote broer Iwan in de tuin.  Iwan zorgt heel goed voor mij.  We wonen  samen in het barsoi-huis.  Maar het liefst ren ik mij rot in de groene tuin.  Ik ken er al elk plekje en dan ren ik als een rasechte barsoi.  Iwan en Luna hebben mij geleerd hoe ik kan rennen in de groene tuin.  Tof hoor!  Later word ik ook zo groot als mijn broer met een wapperende staart en gevederde voorpoten.  Stevige winderige knuffel van Katinka.

01-12-2011 om 11:36 geschreven door jef deklerck

Hallo folks, ik ben Chica.  Straks ben ik 4 jaar in de roedel van Luna.  Ik kwam als een onbeholpen blind pupje in het grote huis.  Ik heb alles moeten leren.  In het begin knalde ik wel ergens tegenaan.  Maar heel snel vond ik mijn weg in de tuin en in het huis. Mijn vrienden in de roedel hebben mij aardig geholpen hoor.  Ik leerde zelfs rennen op het gras.  Ik weet het wel: het is niet aan dezelfde snelheid als mijn zussen maar ik doe het toch hé.  Ik ken elk verborgen plekje in de tuin.  Nu ben ik een echte galga-dame geworden.  Ik speel dolgraag met het kleine barsoi kind Katinka.  Ja, ik weet het wel barsois worden groot.  Maar daar trek ik me nu nog niets van aan.  In huis ben ik een beetje eigenzinnig en wil wel eens het beste plekje in de zon of voor de kachel.  Baas zegt dat ik blink als een opgepoetste kan.  Met Marietje en Chaska kan ik het goed vinden hoor.  Wij zijn de zwartjes van de roedel hé.  Dikke poot, een stevige grom en grote lebber van mij Chica.

25-11-2011 om 22:16 geschreven door jef deklerck

Op 22 november was ik 3 jaar thuis tussen al mijn viendjes.  Wat gaat de tijd snel hé.  Ik was een pupje van enkele weken oud en de baasjes kwamen mij ophalen op een koude novembermorgen.  ’s Anderdaags zag ik voor de eerste keer sneeuwvlokjes en baasje maakte er zelfs een filmpje over.  Luna en Belleke hebben mij heel goed opgevangen.  Nu ben ik een ferme jonge dame die mij laat kennen hoor.  Zelfs Iwan en dat is geen kleintje hé gaat een stapje opzij voor mij.  Samen met Marietje, Chica, Iwan en Katinka zijn wij de jonge garde in de roedel.  Samen gaan we er voor en dan moet Luna en haar vriendinnen ons een beetje intomen.  Je bent jong en je wilt iets hé.  Stevige poot en een dikke lebber van mij Loes.

Bijlagen:
http://video.zita.be/video-galerij/chica2008/loesje231108_wmv.aspx   

Een prachtige middag vandaag.  Na het eten gaan we met z’n allen lekker rollebollen.  Luna en Belleke dragen vandaag hun winterjasje.  Broer Iwan en ik hebben geen last van een beetje koude hoor.  Ik heb tijdens het spelen een nieuwe vriendin leren kennen.  Chica is bijna 4 jaar maar een beetje anders dan de anderen.  Chica ziet mij niet en toch weet ze haarfijn waar ik ben.  Gelukkig ben ik heel snel want Chica is een echte doorbijter en dat mag je soms wel eens voor echt nemen.  We amuseren ons rot met de kwasten en de ballen op het plein.  De grote galga-meiden houden het een beetje in de gaten en mijn grote broer komt wel eens tussenbeide als het te hard wordt.  Ik heb me echt keitof geamuseerd.  Ook de baasjes genoten.  Werkelijk de max.  Stevig barsoi-pootje van mij, Katinka.

20-11-2011 om 20:13 geschreven door jef deklerck

Vandaag eindelijk een beetje zon in onze namiddagtuin in West-Vlaanderen.  Frisjes maar daar hebben we geen last van.  Luna draagt haar warm jasje.  Ook baas anneke heeft haar berenjas aan.  Ik bijt daar graag in.  Ik mag haar toch een beetje plagen hé.  De zusjes galga zoeken het plekje met de meeste zon op om te genieten en Luna… die hangt weer eens de grote roedelleidster uit….lekker boven op baasjes stoel.  We kregen allemaal een stevige kambeurt en voor mij en Feetje is dat echt wel nodig hoor.  Heerlijk is dat “ zon” en “koude” :daar doet een barsoi het voor hé.  Oeps, het is al donker en ik loop nog in de tuin.  Vlug naar onze barsoi-villa.  Heerlijke poot van mij, Iwan

18-11-2011 om 19:04 geschreven door jef deklerck

Katinka en ik zijn echte barsois.  Nu het een beetje kouder wordt voelen we ons in onze Russische nopjes.  Ik blijf zelf het liefst de hele dag tot het donker wordt buiten in de tuin.  Katinka is daar nog een beetje te klein voor.  Zij moet nog veel slapen.  Mijn vriendinnen de galga’s kunnen niet zo goed tegen de koude.  Als baasje de kachel aanmaakt gaan ze met hun ligkussen voor de kachel liggen soezen en genieten van de warmte.  Soms liggen ze met allen tegelijk voor de ronkende kachel.  Ha, ha dat is niets voor mij hoor.  Veel te warm met zo’n dikke pels. Koude poot van Iwan en klein pootje van Katinka.

18-11-2011 om 11:02 geschreven door jef deklerck

Baasje vindt dat ik heel snel groot wordt.  Ik ben vandaag vier maanden jong.  Ik mag verhuizen.  Tof hoor.  Het windhondenpaleis is nu een echte barsoi-villa.  Ik heb een veel groter huisje gekregen en ik woon samen met mijn grote broer Iwan.  Marietje is verhuisd met haar huisje naar de garage om te slapen te midden van haar galga-vriendinnen. Tijdens de dag mag ze gewoon tussen haar vriendinnen rondlopen en een spaans dutje doen op een zacht kussen.  Vanuit mijn nieuw huisje kan ik alles in de tuin in de gaten houden.  Tof hoor en bij grote broer voel ik me veilig.  Stevige nachtknuffel van mij, Katinka.

12-11-2011 om 17:21 geschreven door jef deklerck

Hallo, ik vind het schitterend.  Ik loop, ren tussen alle windhonden door.  Ik word een flinke barsoi en mijn staart begint aardig uiteen te rafelen. “mama” Luna probeert mij een beetje in te tomen.  Ook broer Iwan speelt dolgraag met mij.  Hij zorgt goed voor mij hoor.  Ik geef alle hondjes op het grote plein een dikke knuffel.  Feetje is een beetje speciaal, denk ik.  Je hoort Feetje bijna nooit maar als ze boos is en corrigeert is het wel menens hoor.  Ik denk dat voor Feetje nog een grote toekomst weggelegd is.  Goeie maatjes met haar blijven hé!  Het kleine beestje Ike geraakt wel een beetje in de verdrukking.  Iwan en ik gaan het kleine ukkie een beetje jennen en dan kruipt hij steevast onder baasjes stoel.  Een flinke lebber en een stevige poot van mij Katinka.

11-11-2011 om 21:06 geschreven door jef deklerck

Reeds in Spanje waren we samen.  Allebei werden we gedumpt door onze baasjes.  Toen kwamen we tussen honderden andere galgo’s terecht om te wachten…wachten …op wie ons wou adopteren.  Ja, we hadden geluk!  We mochten mee op reis naar een ver land.  Mensen  van Dieren in Nesten met grote dozen die zij camera’s noemden volgden onze reis naar het verre Vlaanderen in 2009.  We wonen nu in een echt huis met een grote tuin samen met vele vriendjes en lieve baasjes.  We vinden het er heel fijn midden in zo’n grote groep windhonden en barsois.  We kunnen mekaar dan ook helemaal niet meer missen en ’s avonds kruipen we dicht bij elkaar.  Een dikke knuffel van Feetje en mijn beste vriendin Chaska

11-11-2011 om 16:10 geschreven door jef deklerck

Ik heb mijn draai gevonden in de beeldentuin.  Na onze siësta gaan we met alle hondjes lekker ravotten in de beeldentuin.  Ik vind het reuzefijn om tussen mijn vriendinnen de galga’s te rennen en likjes uit te delen.  Zelfs het kleine beestje Ike ga ik likjes verkopen.  Maar de “moment suprème” komt pas als Iwan, mijn grote broer om het hoekje komt loeren.  Dan gaan we samen lekker touwtrekken.  Iwan leert me al de fijne kneepjes van het vak.  Na zo’n spelletje touwtrek  ben ik toch wel een beetje heel erg moe hoor.  Ook met Loesje speel ik graag.  Ze dolt een beetje met mij op de matras.  Heerlijk is dat.  Een fijn likje van mij Katinka en tot nog eens hé.

Bijlagen:
http://video.zita.be/video-galerij/chica2008/katinka_van_wisinskaja_oktober_2011_wmv.aspx   

Heb ik eventjes geluk gehad hoor.  Ik neus graag in onze wilde tuin rond.  Dan proef ik wel eens van alles.  Maar ik had serieuze pech hoor.  Er stond daar zo’n mooie groene stengel met knalrode zaden aan.  Die had ik nog nooit gezien. Net onder de struik waar ik die overheerlijke zwarte bessen opgepeuzeld had.  Ik maar proeven hé…het is me slecht bekomen.  Ik kreeg hevige maag- en buikpijn.  En diarree…. Baasje wist niet wat er gaande was.  Ik werd op dieet gezet en kreeg veel te drinken en veel van die witte korreltjes wat baas rijst noemt.  Baas keek toen in geleerde boeken en vond dat ik van de zaden van een Italiaanse aronskelk gegeten had.  Baas anneke zei dat dat zeer giftig was.  Hoe die daar komen weten de baasjes helemaal niet. Bij de dierenarts kreeg ik twee prikken in mijn bil en pillen voor drie dagen.  Hij zei dat ik wel meer dan 40 graden koorts had.  Gelukkig is het nu wel heel wat beter en zal ik al dat lekkers maar laten.  Ik heb geen zin om mijn poep elke dag drie keer te laten wassen hoor…ik heb ook een beetje mijn gevoeligheden hé.  Enfin, een slappe poot van mij Iwan en tot straks hé.

27-10-2011 om 22:39 geschreven door jef deklerck

Hela, hela, ik ben nu reeds twee weekjes in huis hoor.  Ik begin mijn weg te vinden.  Luna is de baas en belleke helpt me overal door.  Iwan, mijn broer, is een beetje jaloers,  eigenlijk een beetje veel jaloers.  De baasjes houden Iwan een beetje in de gaten.  Iwan denkt dat hij de echte baas is hé…pech voor hem hé…de vrouwtjes hebben de macht hihi.  Ik heb het echt naar mijn zin.  Ze hebben hier enorm veel plekjes waar je, je kunt verstoppen en ik hol dolgraag in dat groene spul dat baasje gras noemt.  Er is ook een heel klein beestje.  Hij is een beetje overbeweeglijk maar daar hou ik wel van hoor. Chica vind ik een beetje raar.  Ik denk dat ze niets ziet maar toch weet ze precies waar ik ben.  Een dikke knuffel van mij Katinka van Wisinskaja.

16-10-2011 om 21:14 geschreven door jef deklerck

Joepie, ik heb een zusje in huis!  Ja, een echt zusje.  Een schattig barsoi meisje.  Maar baas zegt dat ik een beetje te geweldig ben.  Ik moet opletten met mijn grote zware poten.  Elke hond in het huis heeft Katinka besnuffeld en goedgekeurd.  Leuk hé.  Katinka slaapt nu in de keuken.  Dat was ook mijn plekje toen ik klein was.  ’s Avonds mag ze met baas anneke in de zithoek.  Dan kruipt ze heel dicht bij Belleke.  Luna heeft een beetje minder zin.  Ik weet zeker dat ze haar grote beste vriend nog altijd heel veel mist.  Een stevige poot van mij Iwan en een klein likje van Katinka.

06-10-2011 om 12:34 geschreven door jef deklerck

Mijn grote vriend viento is er niet meer.  Ik weet het wel: hij was een beetje veel ziekjes.  Elke keer na het eten kwam alles er weer uit.  Viento werd heel mager.  Als we wilde spelletjes speelden lette ik een beetje op dat ik met mijn grote zware poten niet op zijn velletje mepte.  Ook luna zijn grootste vriendin week niet meer van zijn zijde.  Zelfs de grootste beer wordt ooit geveld zegt baas met water in zijn ogen.  Ik ben nog veel te jong om dat te begrijpen.  Alle honden in huis en de baasjes zullen viento missen. Een droevige poot van Iwan.

19-09-2011 om 11:26 geschreven door jef deklerck

Ik probeer een goede jager te zijn.  Maar in de tuin zitten geen wolven om op te jagen.  Wel van die kleine dingetjes met pluimen.  Die wonen in de haag.  Soms gaan ze zomaar op tuintafel zitten om mij een beetje te jennen.  Spijtig dat ik niet kan vliegen.  Soms komen er ook duiven in onze tuin wonen. Soms gaan ze op het hekje zitten en dan maken ze rare geluidjes.  Luna kan zich daar heel erg over druk maken.  Maar vanmorgen was ik er eentje te vlug af.  Duiven starten immers een beetje traag.  Met een serieuze spurt had ik hem te pakken.  De pluimpjes stoven wild in het rond.  Toen kwam baasje kijken.  Ik heb hem heel verbaasd aangekeken en mij een beetje van de domme gehouden.  Slim hé van mij.  Een dikke poot van mij Iwan.

30-08-2011 om 11:39 geschreven door jef deklerck

Man,man wat een onweer.  De regen kwam met bakken uit de lucht.  Het was pikdonker vanmorgen.  De bliksemflitsen schoten door de lucht.  Daar hou ik van.  Dan zoek ik mijn plekje in het gras en geniet.  Alleen mijn kleine vriend ike is bang van de donder.  De galgo’s kijken daar zelfs niet van op.  Ik denk dat ze in Spanje wel ergere dingen tegenkwamen.  Na de middag kwam de zon terug en gingen we op schoot bij baasje.  Ik heb ook een beetje geoefend op de stoel onder het prieeltje.  Ook feetje, belleke en ike gingen op schoot bij baasje.  Nog een natte poot van mij, Iwan.

24-08-2011 om 11:46 geschreven door jef deklerck

Help, ik vind mijn baasje niet!!! Vanmorgen bij het ontbijt was baas anneke er niet.  Vreemd!!! Na mijn brokjes opgesmuld te hebben ben ik op zoek gegaan.  Ik heb elk plekje in de tuin, elke struik, elke put grondig onderzocht.  Maar baas anneke vond ik niet.  Luna fluisterde mij in windhondentaal toe dat baas anneke terug aan het werk is.  Luna kan het weten want ze woont al bijna vijf jaar bij baas anneke.  Oef, ik was toch een beetje ongerust hoor.  Deze morgen was het schitterend weer en samen met luna, viento, marietje en baas jef hebben we genoten in de beeldentuin.  Leuk maar toch een beetje vreemd zonder baas anneke.  Ik liep een hele maand met haar mee naar elk plekje in de tuin.  Ik mocht zelfs een beetje veel in de weg lopen.  Gelukkig zie ik ze straks weer.  Goed hé, dikke knuffel van mij Iwan.

16-08-2011 om 17:22 geschreven door jef deklerck

Het was dan wel een rotzomer maar wij hebben ons kostelijk geamuseerd.  De baasjes hadden vakantie.  Elk moment dat het zonnetje buiten piepte speelden we in de tuin.  Dan lag de tuin volgezaaid met matrassen waarop we lekker zonden en een ijsje aten.  Ik at altijd de grootste hoor.  Baasje heeft ons allemaal nog eens gefotografeerd.  Je weet wel: met zo’n raar bakje.  Liggen luna en loesje daar niet schattig?  Op het kleine beestje ike ben ik soms wel een beetje boos als hij heel nerveus over en weer crosst.  We zien er allemaal heel beeldig uit zegt baasje.  Allez de groetjes van mij, iwan en een dikke poot.

15-08-2011 om 10:00 geschreven door jef deklerck