Dag 20: 21 mei Aldeanueva- La Calzada de Béjar 22 km
Geschiedenis en andere weetjes:
Het pad blijft naast de N630 en de snelweg A66 lopen. Bij Hervas zal ik een camping en een stuwmeer passeren, misschien wel de plaats om eens bij te tanken, waarna we Baños de Montemajor binnen stappen. Dit toeristisch stadje is gekend om zijn thermale baden die reeds bij de Romeinen gebruikt werdenom huid- en longziektes te bestrijden. Uit 2 bronnen welt water op met een temperatuur van 40 graden...zalig! Ook zijn er veel winkeltjes gespecialiseerd in mandwerk. Even buiten Baños moeten we steil omhoog de Puente de Béjar( bergpas) over. We lopen hier ook de provincie Salamanca binnen. Dagverslag: Ik heb gisteren moeten vaststellen dat mijn schoenen langs de binnenkant ernstige "slijtageverschijnselen" krijgen. Ik had die schoenen eind januari gekregen bij AS Adventure ter vervanging van een laattijdige reparatie van een ander paar schoenen die ik had binnengebracht. Na mijn thuiskomst zal deze winkel mij dan ook terug kunnen verwachten ... en met de nodige "bewijzen"! Een goede, duurzame stapschoen is wel wat anders. Ondertussen heb ik al enkele keren mijn gepland schema aangepast (noodgedwongen moeten aanpassen!) en dit om verschillende redenen : een gesloten albergue, een albergue met ongewenste bezoekers (vlooien!), ... Gisteren kwam ik hierdoor terecht in Baños de Montemayor, een kuuroord in de bergen. Het lijkt dan ook ongewoon als je mensen van de thermische of Romeinse baden in badjas naar hun hotel ziet stappen. Ik had geen zwembroek, dus mocht ik niet "meedoen" ! Het ontbijt nam ik in een benzinestation, na een steile klim van 2 km. Het bergdorp Calzada de Béjar ligt op een hoogte van 800 m en heeft buiten de albergue en een bar ...... NIKS! Geen wonder dat de jeugd hier wegloopt. Vandaag stapte ik ook de provincie Salamanca binnen, donderdag het eindpunt van de tocht.
Dag 21: 22 mei Calzada de Béjar- Fuenterroble de Salvatierra 20 km
Geschiedenis en andere weetjes:
Deze etappe zal ik langs 3 dorpen komen, een zeldzaamheid op de Via de la Plata.Béjar heeft heel wat historische gebouwen. Het oude stadsgedeelte is beschermd als stadsgezicht. In het moderne deel vinden we het monument voor de " Hombre de musgo" of de "Mosman". Dit verwijst naar een legende in verband met de Reconquista van Béjar. Fuenterroblegeniet bij de pelgrims bekendheid door de aanwezigheid van pastor Don Blas, groot initiator van de Via de la Plata. Naast de kerk is ook een doorsnede ven een Romeinse heirweg te bewonderen, hier kan je zien uit welke lagen de weg werd opgebouwd. Dagverslag: Niettegenstaande enkele homeopatische, minuscule pilletjes tegen de hoest van een Zwitserse dame en een keeltablet van een Ijslandse dame, heb ik vannacht toch weer enkele uren hoestend in mijn kussen doorgebracht ... kwestie van de kamergenoten niet te storen tijdens hun nachtrust. Na een korte nacht toch nog vrij monter deze morgen vertrokken naar de albergue van Don Blas, de bezieler-pastoor van de via de la plata. De albergue telt 70 bedden maar is m.i. toch wat te kitcherig opgevat. De "mens" probeert het goed te doen. Vandaag heb ik een prachtige natuurwandeling gedaan waarvan ik de moeilijkheidsgraad hoger inschatte dan ik had gedacht. Gebruik maken van een PC is hier uitgesloten, WIFI is er daarentegen wel ... Dus voor de foto's zal het wachten zijn tot Salamanca. Morgen het hoogste punt Pico de la Duena (1140m) en dan in dalende lijn naar de meet ...
Dag 22: 23 mei Fuenterroble de Salvatierra- San Pedro de Rosado 29 km
Geschiedenis en andere weetjes:
De laatste loodjes zullen dus het zwaarst wegen...Via stenige paden naar de zware klim Pico de la Dueña, met zijn 1140 m, het hoogste punt van de via. Op dit hoogste punt staat tussen de windmolens een soort Cruz de Ferro. Na de afdaling komen we even verderop bij de finca Dehesas del Liendigos, waar een grote varkensfokkerij te zien is. Dagverslag: Vroeg vertrokken...een belangrijke tocht...de helft van de via de la plata overschrijden en ook het hoogste punt van deze camino. (1140m). Heerlijke wandeling in een frisse ochtendzon, na 12 km begon de echte klim met een prachtig zicht als beloning. Een welgekomen rust met enkele andere stappers en dan op weg naar het laatste dorp, San Pedro. Hier had ik de albergue van de municipal genomen, maar nog niet betaald. Toen bleek dat de albergue Turistico wel over internet beschikte heb ik al mijn spullen terug bij elkaar gepakt en ben "verhuisd". Je betaalt het dubbele maar je hebt ook het dubbele...pc, ze doen je was in een machine en je slaapt alleen. Ik kan dan ook zoveel hoesten als ik wil vannacht... net thuis. Nu nog de foto's doorsturen en dan morgen op weg voor het laatste stuk...naar Salamanca, ongetwijfeld een openbaring.
Dag 23: 24 mei San Pedro de Rosado- Salamanca 24 km
Geschiedenis en andere weetjes:
Onderweg lopen we door een licht glooiend landschap via de plaatsen Morille en Miranda de Azon. Via de 400 m lange Romeinse brug steken we de Torme over en komen bij mijn einddoel: Salamanca. Salamanca is de hoofdstad van de gelijknamige provincie en is gelegen in de regio Castilla y Leon. De stad werd door de UNESCO tot werelderfgoed verklaard en gaat in de geschiedenis terug tot de Keltische tijd. Salamanca is één van de meest tot de verbeelding sprekende steden in Midden Spanje.De stad, met haar monumentale gebouwen, heeft een heel open sfeer. Dit niet in de laatste plaats omwille van de beroemde universiteit met 27000 studenten. Morgen tijdens mijn rustdag zal ik zeker heel wat gebouwen kunnen ontdekken alvorens zondag terug naar huis te keren. Dagverslag: Iets later vertrokken dan gewoonlijk en dat zou ik mij beklagen...Je ziet na 2 uur stappen Salamanca liggen maar toch duurt het nog 3 uur vooraleer je er bent. En warm, warm, heet! Eerst het info-bureau gezocht en dan naar de albergue...te laat! Gesloten van 13u tot 16u...siësta zeker? En zeggen dat ik er al voorbijgelopen was zonder het te weten. Met de rugzak in deze hitte door de stad lopen zie ik echt niet zitten. Dan maar wachten in de schaduw op een bank in een nabij gelegen park. Morgen tijd zat om in deze prachtige stad op ontdekking te gaan. Ik zou iedereen willen bedanken die de moeite heeft gedaan om mijn blog te lezen...de ene keer al wat interessanter dan de andere keer. Ook bedankt aan iedereen die reageerde of die een bemoedigend woordje stuurde. Het is altijd fijn iets te horen van familie, vrienden of kennissen.
'k Zal ze niet missen... de insectenbeten van 'k weet niet welke beestjes. Je blijft maar krabben tot je huid open ligt. Blijkbaar zijn de stappers een gemakkelijk doelwit. 'k Zal ze missen...niet de andere "pelgrims" want de contacten zijn zo anders dan op de Camino Frances, maar de gevederde "kindjesbrengers"...de ooievaars. Elk dorp heeft gegarandeerd een koppel op de kerktoren. Ze horen nu eenmaal bij Andalusia en de Extremadura. Niemand kijkt er nog van op, bij ons zou dit een bezoek met de klas waard zijn. 'k Zal ze niet missen... de stierengevechten op TV ter gelegenheid van de feesten van San Isidro. Dagelijks door de Madrileense beau monde bijgewoond. Iedereen kent de afloop vooraf, gelukkig de stier niet...het hoort nu eenmaal bij Spanje. 'k Zal ze missen... de prachtige natuur, de zon, de koeien, de schapen en de geiten. Ze vormden gedurende meer dan 3 weken stappen een steeds weerkerend beeld. Ik heb ervan genoten. 'k Zal ze niet missen... de ongemakken in de albergues. Het plaatsgebrek, het gebrek aan hygiëne, het gesnurk, het gestommel en geritsel vroeg in de ochtend...maar het hoort er nu eenmaal bij.
Ik zal ze binnenkort niet meer missen...Marleen, de kinderen, de kleinkinderen...maar hem zal ik zeker nog missen...DE CAMINO. Ze mogen mij juist zondag niet vergeten te komen halen...in Charleroi zijn geen albergues. Als alles in orde blijft volgt de rest volgend jaar.
Geschiedenis en andere weetjes:
Geschiedenis en andere weetjes:
