Onderweg lopen we door de Extramadura op z'n mooist. Prachtig open landschap met weidse panorama's met in de verte de bergen. Veel weiden met steeneiken, andere stukken begroeid met struikheide of lavendel. Ongetwijfeld één van de indrukwekkendste stukken van de Via de la Plata.Ongeveer 5 km na Mérida ligt het stuwmeer van de Embalsa de Prosperina dat Mérida voorziet van het nodige water. Het heeft een capaciteit van 4 miljoen kubieke meter en een omtrek van 5 km. Het water verliet het stuwmeer door een ondergronds kanaal, een aantal van deze ondergrondse leidingen werden pas in 1988 ontdekt. Via het aquaduct " Los Milagros" kwam het water dan in Mérida terecht. Zoals de naam Aljucén al laat vermoeden werd dit dorp door de Moren gesticht. Hier verlaten we de provincie Badajos en komen in de provincie Caceres. In de vallei van de Zarga kan je in de lente getuige zijn van een grote bloemenpracht.Het grote granieten kruis onderweg werd er geplaatst als herinnering aan een jongen die er zou verscheurd zijn door wolven. In Alcuéscar wordt er overnacht in een klooster van de " Hermanos esclavos de maria y los Pobres". De monniken in zwarte habijt met donkerblauwe band ontvangen er hun gasten zeer gastvrij. Zoals de naam van het klooster al zegt...los pobres, verblijven hier ook zeer behoeftigen uit de omgeving.
Dagverslag: Gisteren rondgang gemaakt in de mooie stad Merida, stad met een rijk Romeins verleden. Rusten was het dus niet echt! Wel een serieuse siesta gedaan van 15u tot 19u. Ik zal dus toch wel moe geweest zijn. Deze morgen er als de kippen bij en vertrokken om 6u30. Vroeg vertrekken betekent ook vroeg aankomen in de voorziene halte van Aljucen waar ik al om 10u was. Behalve enkele Romeinse baden waar je op afspraak terecht kan, was er dan ook niets in dit dorp. Dan komt de gedachte op om de volgende etappe erbij te nemen ... 20 km. Wetende dat de zon ondertussen serieus begint te branden ... een niet eenvoudige klus. Voor het doorlopen van het natuurpark (15 km) raadt de baas van de bar waar ik het ontbijt heb genomen, 1 liter water per 5 km aan. Dus met 3 kg extra op zak nam ik de uitdaging aan. Later blijkt dit een goede keuze maar ik zou ze waarschijnlijk niet meer maken! Buiten een verdwaald konijn, enkele geschrokken hagedissen, liggen hier en daar ook een paar koeien in de schaduw van de zeldzame bomen. Je ziet ze zo denken ... je moet goed zot zijn om in die warmte te stappen. Getimed drinken zorgt ervoor dat ik juist genoeg drinken heb om het tot de albergue te trekken. Dit blijkt een klooster te zijn. Ze moesten eens weten wie ze binnengenomen hebben ... Tot 16u30 zitten we hier "opgesloten" voor de "rust" van de paters. Daarna mogen we de "wereld" verkennen en om 19u30 moeten we wel terug zijn voor de gezamelijke maaltijd. Nu eerst het allerbeste : de welverdiende douche!
