Trop is teveel en teveel is trop...een uitdrukking van wijlen Paul Vandenboeynants, deze telt ook voor mij... Vannacht praktisch niet geslapen en vanmorgen opgestaan met lome benen. Gelukkig worden we pas "gelost" om 7u, de poort van het klooster gaat niet vroeger open...Iedereen stond dan ook vertrekkensklaar om naar de bar met het ontbijt te gaan...er waren nog wel 10 wachtenden voor mij. Gelukkig was er in het klooster de regel vam de "donativo", je geeft wat je wil. Van mijn gift zullen ze in elk geval niet rijk geworden zijn, een gevangene betaalt toch ook niet om in de gevangenis te zitten...

Onderweg begon de "inhaalrace" waarbij ik de ene na de andere "opraapte". Enkele Romeinse mijlpalen van wel 2 m hoog hebben de tand des tijds doorstaan, hoeveel zou er nog in de grond zitten? Zou hier ook het zelfde principe als bij de ijsbergen tellen?

Na 16 km ga ik in Aldera del Cano van de via af om een verfrissing te nemen. Mijn watervoorraad van 2,5 l is ondertussen geslonken tot 1 l.

Bij aankomst blijkt de albergue gesloten...gelukkig zijn er particulieren die bedden ter beschikking hebben, 12€ per bed.

Samen met Ricardo een Spaans gepensioneerd zakenman in het scheepswezen en Johanna een Ierse dame, eten we een voortreffelijk menu in een restaurant van een benzinerestaurant wat verderop. Voor het internet is het wachten tot 18u30 als de bib opent...this is Spain.