In Humo (juli 2014):

Advocaten over de zaak die hun leven veranderde (2):

Katrien Van der Straeten over de parachutemoord

HUMO-ARCHIEF Dinsdag 15 juli 2014 - 05u45, door (ab) 1

De parachutemoord was het meest spraakmakende assisenproces van de afgelopen jaren: een thrillersoap met in de hoofdrol de 21-jarige schooljuf Els Clottemans, die hardnekkig ontkende, maar toch werd veroordeeld. Haar advocate Katrien Van der Straeten blikt terug op het proces, de verpletterende media-aandacht en haar knagend gevoel van ongemak over de uitspraak Katrien Van der Straeten © Diego Franssens Er was een tijd dat er zwarte marsen op straat werden gehouden om te protesteren tegen de veroordeling van Els Clottemans, die intussen alweer vier jaar in de gevangenis zit. Vandaag blijft de hoofdverdachte van de parachutemoord - inmiddels schuldig bevonden - liefst uit de media. Voor haar advocate Katrien Van der Straeten betekende het vier weken durende assisenproces in 2010 de ‘doorbraak’ naar het grote publiek. 'Het was een uitputtingsslag. Als ik mezelf op televisie zag, schrok ik van de wallen onder mijn ogen'

Katrien Van der Straeten «Ik zal nooit de eerste dag vergeten, toen we ’s morgens bij het justitiepaleis van Tongeren aankwamen. Ik zocht een parkeerplaats en kreeg de menigte journalisten in het vizier die ons voor het gerechtsgebouw stond op te wachten. Dat beeld van die horden fotografen, cameralui en journalisten staat nog op mijn netvlies gebrand. Toen we naar binnen gingen, werden we bestormd en bijna platgedrukt op de trappen. Ik dook even een zijgang in en dacht: ‘Hola, wat is dit?!’»

Hoewel ze zich neerlegt bij de uitspraak van de assisenjury, blijft de advocate geloven dat haar cliënte onschuldig was. Van der Straeten «Er waren geen materiële bewijzen. Géén dna, geen vezeltje, geen vingerafdruk. De bewijslast wordt tegenwoordig veel te vaak omgedraaid: je wordt gedagvaard als verdachte in een zaak, en dan mag jij gaan bewijzen dat je het niet gedaan hebt. Dat is een compleet scheefgetrokken situatie.»

Op 18 november 2006 stortte Els Van Doren met haar parachute te pletter in een tuintje in Opglabbeek, na een vrije val van 4.000 meter. Haar valscherm bleek gesaboteerd. In de parachuteclub kregen de speurders lucht van een driehoeksverhouding: het slachtoffer deelde een minnaar met haar jongere vriendin Els Clottemans. Die had volgens de assisenjury de riemen van de parachute doorgeknipt om haar liefdesrivale uit de weg te ruimen. Het proces verdeelde Vlaanderen in twee kampen, en het Belang van Limburg organiseerde een poll onder haar lezers over schuld of onschuld van Clottemans. Ook na de veroordeling leek er geen einde te komen aan de soap: toen kwamen de opiniestukken in de krant, de zwarte marsen, de steungroepen op Facebook en de melige YouTube-filmpjes waarin Clottemans werd vereerd als martelaar, gevallen op het slagveld der gerechtigheid. Bekijk hier één van de ‘pro-Clottemansfilmpjes’: