Mooie foto die je hier gemaakt hebt, waarbij je duidelijk de half ondergelopen boot wil laten zien welke deels in het water en deels op de oever gelegen is. Toch enkele opmerkingen, vierkante fotos zijn uit vroegere tijden, en bij dit onderwerp is men beter met een verhouding 3:2, zoals je kan zien op de tweede foto. De essentie van de foto is gebleven, water, de oever, de boot die met een ketting is vastgelegd aan de paal. Het onderwerp staat diagonaal op het beeld, wat je zeer goed gedaan hebt, en al wat weggesneden is brengt echt geen meerwaarde aan de foto, het is eerder iets dat onze aandacht weghaalt bij het hoofdonderwerp. Op de originele foto heb je het onderwerp echt centraal gelegd, waardoor het ook minder aandacht krijgt. Zet het onderwerp op een van de sterke punten/lijnen zoals op foto 2, waardoor de boot onmiddellijk in het oog springt.
Bij het bestuderen van je foto zijn er drie zaken die me opvallen, het hondje als hoofdpersonage welke een mooie pose aanneemt, de waterplas achter het hondje en de sporen van een wagen in de modder. Als wat boven de waterplas staat kan aanzien worden als storend element, en draagt niets bij tot de foto, dus laten we dat eraf knippen. Nog steeds vind ik dat het hondje niet tot zijn volle recht komt, dus laten we maar even doorgaan met knippen tot we enkel het hondje hebben en de moddersporen. Dit leggen we nu zo vast dat er voor het hondje voldoende ruimte is, m.a.w. we plaatsen het op de linkse sterke verticale lijn. Nu verteld me deze foto dat het hondje even op zijn baasje wacht en vraagt: Mag ik nu even door die modder lopen? Probeer het model echt los te maken van de achtergrond, in dit geval is het een mooie structuur van de sporen. Door dichter te komen bij het model zal de belichting ook beter zijn, doordat je echt op de hond je belichting gaat meten, en het best is nog scherpstellen op de ogen, dat is het voornaamste in dit geval. Dus lichtmeting op de hond, de ontspanknop van je toestel half indrukken en ingedrukt houden, je compositie maken, m.a.w. er voor zorgen dat het zoals in dit geval links komt te staan, en dan doordrukken. Indien men echt snel doordrukt zonder meer, heeft men veel kans op onscherpe beelden. Indien je het op die manier doet zullen de ogen van de hond ook zichtbaar zijn, wat dan het beeld nog versterkt.
Kinderen kunnen verrassend overkomen, en zijn steeds uniek. De bedoeling is hier de compositie te bespreken, waar sterke lijnen en punten heel belangrijk zijn. Zoals je kan zien heb ik ook die lijnen even op je foto geplaatst om je alles duidelijker te maken. Het meisje met het rode jasje heb je zeer goed geplaatst in de foto, pal op een van de sterke lijnen, beter kan niet. Had het jongentje net aan de andere kant van de schommel gezeten, zou het echt perfect geweest zijn, maar ja kinderen moet je kunnen op een onverwachts moment fotograferen.
Punten die volgens mij wat aandacht vragen, tracht een rustige niet te drukke achtergrond te hebben. Hier bij deze foto staan het klimrek en de schommel een beetje als storend element op de foto, de dwarsbalk van de schommel trek teveel de aandacht, en maakt van het hoofdonderwerp, hier de kinderen, eerder een ondergeschikt onderwerp. Ook de dwarsbalk werpt een schaduw op het gezichtje van de jongen, wat niet mooi oogt. Het is niet eenvoudig bij een zeer zonnige dag fotos te maken zonder hinderlijke schaduwen, probeer daarom eerst de camera zo te richten dat je de lichtmeting doet op bv. het gezichtje van het meisje, de ontspanknop half indrukken om de lichtmeting vast te houden, dan je compositie te maken, en dan pas doordrukken. Maar je bent goed op weg hoor, veel fotos maken is de boodschap, de beste eruit halen en bestuderen met welke instellingen je die gemaakt hebt (Exif gegevens), en je zal enorme vooruitgang maken.
Dreigende wolken met in de verte toch nog wat zonneschijn, dat heb je zeer goed in beeld gebracht. Dat je de horizon niet op een van de sterke lijnen hebt gelegd, speelt bij deze opname geen enkele rol. Het hoofdonderwerp zijn trouwens die wolken, welke dreigend over het weiland bewegen, het lichtspel in de wolken zelf, en dat heb je hier weten naar voren te brengen. Als test heb ik hier toch een raster op gezet, en zelf ben ik wat aan het knippen geweest, om die wolkensliert enigszins uit het center van de foto te brengen, zonder het dramatische karakter weg te nemen, en dat geeft toch nog een betere compositie aan dit beeld. De verhouding wolken tot weiland ligt hier 1/5 (zie blauwe lijn), en dat is prima voor dit soort beelden. Ik zou zeggen proficiat met deze opname, en doe zo maar voort.