Omdat de camping waar we naar toe wilden niet meer bestond, hebben we vandaag maar een kleine zeventig kilometer gefietst. We verblijven in Nevers bij een Nederlandse camping uitbaatster. We vermoeden dat het boekje dat we volgen geschreven is door een Nederlander.
Marcel is zoals steeds heel bedreven in het opzetten van de tent, Helene en de bobo hebben alles gehaald voor het eten.
Morgen beginnen we aan het tweede topo boekje. Het eerste is achter de rug. We hebben inmiddels bijna 900 kilometer gefietst. Nog 1800 te gaan. Je voelt dat het fietsen steeds beter gaat omdat je conditie opbouwt.
Vandaag trekken we naar Arlan via Vézelay. Vézelay is één van de bekendste pelgrimsoorden en een gezellig en pittoresk dorpje. Het Compostella genootschap heeft er een plaats waar je terecht kan als pelgrim en er zijn ook heel wat winkeltjes waar de plaatselijke domeinen hun chablis aanbieden. We kopen hier twee flessen van een superieure kwaliteit (dat zegt de verkoopster toch) en die worden 's avonds met zijn zessen opgedronken. Het was inderdaad lekkere wijn.
We fietsen vandaag 96 kilometer in een typisch Frans landschap. Je gaat van het ene naar het andere kleine pittoreske franse dorp in een hele groene omgeving.
Ook het logistieke team passeert Vézelay en is onder de indruk. 's Avonds verblijven we bij een Nederlandse uitbater van de camping.
Vandaag opnieuw meer dan 100 kilometer gefietst. We fietsen vandaag nog een 20 tal kilometer in de champagne streek en komen nadien in de bourgogne. Daar opnieuw meer groene bossen en lieflijk kleine franse stadjes. Op het einde van de rit komen we heel wat caves tegen waar we graag de chablis proeven maar spijtig genoeg is geen enkele cave nog open. Het is immers zaterdagavond. De laatste drie uur fietsen we nog in de regen tot we in Auxerre op de camping aankomen. Het is één van de koudste dagen tot nu toe.
In het stadion van Auxerre heeft die namiddag de plaatselijke club tegen Metz gespeeld. Na de match zijn de bezoekende supporters onder politie begeleiding weggevoerd.
Hélene had weer heerlijk gekookt zodat iedereen moe maar tevreden vroeg onder de veren lag.
De zesde dag van Varennes-en-Argonnes naar Lettrée
Vandaag fietsten we de laatste 30 kilometer in de Franse ardennen. Vanaf Vienne-la-Ville kwamen we in de champagnestreek terecht in uiterst warme temperaturen. Na deze lange rit stond de teller op 102 kilometer.
De fietsers waren inmiddels terug met drie want de wondjes van Kristin waren hersteld. Ze was nu op zoek naar een nieuw en groter gel zadel. Dat vonden we in Chalons-en-Champagne.
In de namiddag waren we zelfs met vier want de bobo had voor de eerste keer van deze vakantie hare fiets met speciaal knopke gebruikt. Ze fietste in de namiddag 40 kilometer mee in een amateur versie van Parijs - Roubaix.
We vonden met zijn allen onderdak in Lettrée op een piepkleine en gezellige camping gelegen aan een manége. Van de bazin Nicole mochten we zelf kiezen wat we voor ons verblijf wilden betalen.
Omdat we in de campagne streek overnachtten, bestelden we een fles heerlijke champagne die we als aperitief verorberden.
Omdat we de twee voorbije dagen heel wat kilometers aflegden, besloten we om vandaag maar 70 kilometer te fietsen. Daardoor zouden de achillespees en knie van Dirk kunnen herstellen en kon Kristin 's avonds skypen met Joeri en Sien. We konden dan ook de voorbije drie dagen van onze reis op de blog zetten en Dirk kon zijn beloofde flessen champagne aankopen.
De bobo, Helene en Marcel maakten vandaag een wandeling in Lettrée. Nadien gingen ze rustig naar de camping in Troyes, een grote stad midden in de champagnestreek.
Om vier uur was iedereen vandaag al binnen en konden we samen even terublikken op de eerste zeven dagen van onze reis.
Op de camping van Ansart verbleven we helemaal alleen. Eigenlijk was de camping nog niet open maar de uitbater deed speciaal voor ons open. We stonden er moederziel alleen achteraan. 's Morgens was het ijskoud toen we om zeven uur opstonden. Naarmate de dag vorderde, werd het echter warmer en warmer. Door de wondjes van Kristin op haar achterwerk kon ze vandaag niet meefietsen. Den bompa en Dirk staken vandaag in Limes de grens over met Frankrijk. We zouden uiteindelijk een 97 kilometer fietsen in de Franse ardennen. Het was opnieuw een lange dag met heel wat hoogteverschil.
Zoals gezegd had Kristin vandaag de logistieke ploeg vervoegd en die hadden een uitstap naar de abij van Orval op het programma staan. Ter plaatse werd de abdij bezocht en werden er zes flesjes van het betere abdijbier aangekocht. Die werden 's avonds voor het avondeten als aperitief genuttigd.
De uitbater van de Franse camping was een Limburger die in Luxemburg woonde. Hij kende heel de streek en gaf ons heel wat tips.
De vierde dag brengt ons naar het ultieme zuiden van Belgie. Nog een dertig kilometer en we zitten in Frankrijk.
Vandaag fietsen we slechts 70 kilometer om te bekomen van de zware 'koninginnenrit' in de Ardennen. Het gebied rond Bastogne was zwaar met lange en steile hellingen.
Op de camping blijken we de enige bezoeker te zijn.
De camping in Purnode ligt helemaal in de vallei van de rivier De Bocq. Daar doen de bobo, Marcel en Helene een wandeling van vijf kilometer in deze prachtige vallei.
Kristin, den bompa en Dirk hebben opnieuw een trip van 100 kilometer voor de boeg naar Tenneville. 's Morgens is het prachtig weer maar in de late namiddag verandert dit naar regen. We fietsen nog drie uur in de regen alvorens aan te komen in Tenneville. Daar blijkt na een half uur zoeken dat de camping niet in Tenneville ligt maar in Orthovillen, een gehucht van Tenneville. We eten vlug wat en verdwijnen dan in bed voor de vierde dag fietsen in Belgie.
De tweede dag maken de bobo, Marcel en Helene een wandeling in het nabijgelegen natuur reservaat in Tourinnes. Nadien gaan ze naar Hoegaarden waar Helene een trappist van Westmalle drinkt. We camperen nu in Purnode, een rustige plaats dicht bij Namen.
De fietsers volgen nog een klein stuk de landelijke fietsroute 2. Nadien schakelen ze over naar de ravel die loopt van Hoegaarden tot Namen. (kleine 50 kilometer) De hele dag staat de wind opnieuw op kop en dat maakt het extra zwaar. Kristin, den Bompa en Dirk komen rond 19.00 uur na een tocht van 97 kilometer. Onderweg worden ze nog aangevallen door een buizerd die tot twee keer probeert om langs achter toe te slaan.
Op de eerste dag van onze grote tocht naar Santiago De Compostella bezochten we in de vroege morgen de bobo en de bompa en de oma en de vava. Tussenin stond tante Sonja in de Fortsesteenweg te wuiven met de Belgische vlag. Nonkel Jan zorgde voor de verrassing door 's morgens in volle wielerornaat te verschijnen en te vragen of hij in extremis nog mee mocht. Voor ons geen probleem maar uiteindelijk mocht hij niet mee van tante Inge. Als we deze tocht twintig jaar vroeger hadden georganiseerd, dan had ook de oma nog meegegaan. Uiteindelijk werden er nog wat traantjes weggepikt en vertrokken we rond half tien, een half uur later dan voorzien. Den bompa met een fiets met een knopke aan, Kristin en Dirk met een gewone fiets zonder knopke.
De eerste dag volgden we gedurende 107 kilomters de landelijke fietsroute 2, of de stedenroute. Achtereenvolgens bezochten we Antwerpen, Boom, Mechelen en Leuven. In Boom maakten we een oversteek met het pont met de drie fietsen. 's Avonds kwamen we moe maar voldaan aan op de camping in Tourinne la Grosse.
Het logistiek team Heléne, Marcel en Bobo had inmiddels alles klaargezet zodat we direct met de voetjes onder de tafel konden. Zij waren om 13.00 uur vertrokken en hadden al een trip naar Leuven achter de rug. Daar moesten ze een terras doen in de schaduw want alle andere plaatsen in de zon waren bezet. Op de camping werden we geholpen door een hele vriendelijke mevrouw die ons op paaszondag ook nog paaseieren kwam brengen.
De camping was prachtig gelegen aan een meer naast een natuur reservaat en had het bezoek van heel wat eenden en ganzen.
Reis Compostella
