De veertiende dag van Saint Leonard de Noblat tot Donzenac
Vandaag reden we 102 kilometer. We, dat zijn Dirk en Henri want Kristin gaat mee met het logistieke team om nieuwe remblokjes op haar fiets te laten steken. Dat gebeurt in Limoges zodat Kristin vandaag enkel de laatste 40 kilometer mee fietst.
's Morgens hadden de bobo, marcel en helene nog wat problemen gehad met de motorhome. Hij kwam vast te zitten in het groene zompige gras en kon niet vertrekken. Gelukkig konden we rekenen op de vriendelijke dame van de camping die enkele mannen van de gemeente had opgebeld. Na een half uurtje werk hadden deze mannen de motorhome van het grasveld zodat ook het logistieke team kon vertrekken, weliswaar met vertraging.
Intussen hadden Henri en Dirk een aanval overleefd van twee loslopende honden die onderweg een aanval hadden gelanceerd. Dat was even alles geven om die honden voor te blijven.
De camping zelf was een alleraardigste plaats waar we gezellig konden eten.
Dertiende dag van La Soutteraine naar Saint Leonard de Noblat
Omdat het vandaag een zware etappe is, beslissen we om maar 62 kilometer af te leggen. En het wordt inderdaad ook een rit om niet snel te vergeten. We rijden vandaag twee uur waar we maar 17 kilometer afleggen.
Het is hier wel wondermooi om te fietsen. Groene dalen, mooie dorpjes en abdijen, ... Spijtig krijgen we 's avonds weer regen en sluiten de dag dan opnieuw af met enkele uren fietsen in de regen. Het is bitter koud wanneer we het avondeten nuttigen.
Ondertussen onderscheidt onze chauffeur Marcel zich meer en meer als betrouwbare piloot. hij brengt de motorhome elke dag zonder problemen van de ene naar de andere plaats en ondersteund door de beide co piloten Helene en Yvonne.
's Avonds skyt de bobo met ypke en die belooft om wat zon op te sturen van Belgie naar Frankrijk.
Vandaag maken we een rit over 87 kilometer over enkele uitlopers van het centraal massief en dat hebben de fietsers geweten. Het was een zware rit met heel wat klimwerk.
Onderweg komen we weer enkele mooie dorpjes tegen; Sarzay met haar prachtig kasteel en ook het pittoreske dorpje Crozant waar we enkele mooie foto's maakten. Ook de tocht zelf gaat door prachtige groene dalen op afgelegen en rustige wegen.
We halen extra proviand binnen want morgen is het 1 mei en zijn alle winkels in Frankrijk gesloten.
Eindelijk nog eens tijd gevonden om de blog bij te werken. We zijn inmiddels aan dag 15 en zitten in de helft van onze grote tocht.
Op dag 11 fietsten we van Nevers naar Néret over een afstand van niet minder dan 122 kilometer. Het is onze langste fietsdag tot hiertoe. Onderweg kwamen we mooie dorpjes zoals Apremont tegen en blijkt dat de Fransen ook een Orval hebben als dorpje. Tijdens deze rit wordt duidelijk hoe het Franse centrale platteland ontvolk en massaal verhuist naar de grote steden. Met heel veel onbewoonde en vervallen huizen tot gevolg.
In de voormiddag hadden we best nog goed weer maar in de namiddag begon het weer te regenen zodat we de laatste vier uur in de regen hebben gefietst. we kwamen aan in camping Le Bonhomme, een kleine maar gezellige camping in handen van een Hollands echtpaar. Zij maakten voor ons lekkere pizza zodat de zware en natte dag nog goed afliep. Omdat het zo koud was, lagen we vandaag vroeg in bed. Voor de eerste keer aten we ook binnen omdat het buiten te koud was. We hopen allemaal op wat warmer weer en enkele dagen zonder regen.
Omdat de camping waar we naar toe wilden niet meer bestond, hebben we vandaag maar een kleine zeventig kilometer gefietst. We verblijven in Nevers bij een Nederlandse camping uitbaatster. We vermoeden dat het boekje dat we volgen geschreven is door een Nederlander.
Marcel is zoals steeds heel bedreven in het opzetten van de tent, Helene en de bobo hebben alles gehaald voor het eten.
Morgen beginnen we aan het tweede topo boekje. Het eerste is achter de rug. We hebben inmiddels bijna 900 kilometer gefietst. Nog 1800 te gaan. Je voelt dat het fietsen steeds beter gaat omdat je conditie opbouwt.
Vandaag trekken we naar Arlan via Vézelay. Vézelay is één van de bekendste pelgrimsoorden en een gezellig en pittoresk dorpje. Het Compostella genootschap heeft er een plaats waar je terecht kan als pelgrim en er zijn ook heel wat winkeltjes waar de plaatselijke domeinen hun chablis aanbieden. We kopen hier twee flessen van een superieure kwaliteit (dat zegt de verkoopster toch) en die worden 's avonds met zijn zessen opgedronken. Het was inderdaad lekkere wijn.
We fietsen vandaag 96 kilometer in een typisch Frans landschap. Je gaat van het ene naar het andere kleine pittoreske franse dorp in een hele groene omgeving.
Ook het logistieke team passeert Vézelay en is onder de indruk. 's Avonds verblijven we bij een Nederlandse uitbater van de camping.
Vandaag opnieuw meer dan 100 kilometer gefietst. We fietsen vandaag nog een 20 tal kilometer in de champagne streek en komen nadien in de bourgogne. Daar opnieuw meer groene bossen en lieflijk kleine franse stadjes. Op het einde van de rit komen we heel wat caves tegen waar we graag de chablis proeven maar spijtig genoeg is geen enkele cave nog open. Het is immers zaterdagavond. De laatste drie uur fietsen we nog in de regen tot we in Auxerre op de camping aankomen. Het is één van de koudste dagen tot nu toe.
In het stadion van Auxerre heeft die namiddag de plaatselijke club tegen Metz gespeeld. Na de match zijn de bezoekende supporters onder politie begeleiding weggevoerd.
Hélene had weer heerlijk gekookt zodat iedereen moe maar tevreden vroeg onder de veren lag.
Reis Compostella
