Inhoud blog
  • 10.0 De kids
  • 9.0 Nieuw poging
  • 8.0 Blender
  • 7.0 Mijn grote liefde
  • 5.0 Huwelijk
  • 4. Verkering
  • 6.0 Niewe relatie
  • 3. School en werk
  • 2. Bij ons thuis
  • 1. Mijn jeugd
  • 0. Voorwoord
    Levensverhaal
    Is dat nu liefde???
    05-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.2. Bij ons thuis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mam was erg streng. Pap was dat niet hij was zacht ze zijn niet zo oud geworden . Iets over de 60 jaar Mam had de handjes snel los, en ik heb vaak en veel slaag gekregen voor akkefietjes, zoals ik er nu tegenaan kijk.

      Het  ging er dan meestal om dat ik me vuil gemaakt had

    Of later toen ik ouder was met een kind uit de straat gespeeld had en dat niet mocht.

     Ik dacht toen zo, ja wat ik heb gehad neemt me niemand meer af ,ook voor het donker binnen zijn was ze heel streng in .

     

    Ik speelde dan verder met de kinderen ze riep een paar keer .

    In die tijd was het nog op straat donker, weinig licht van de lantarenpalen dat was toen der tijd leuk, kon je goed het spelletje verbergen doen .

    Ook speelden we met een tol dat was een houten model paddenstoel, we hadden dan een stokje met daaraan een dun touwtje.En we sloegen dan met dat touwtje achter die tol .

     

    .Ook met de rolschaatsen achter de groenten wagen hangen, en ons mee laten trekken.

    De bakker en de melkboer de groenteman die waren met paard en kar.

    Een oud fietsenwiel een hoepel , zonder band en een stok, dat wiel laten lopen en zo door de straat.

    Het paard van de groenteman wist precies,waar hij oud brood kreeg als dan een raam open stond stak dat paard zijn hoofd naar binnen.Schaatsen gaan mocht ik ook niet op een grote vijver.

     Maar ik ging stiekem bij een buurvrouw  vragen, of ik de schaatsen mocht lenen, mag je gaan vroeg ze, ik ja ..en zo kon ik toch schaatsen.

    Kwam ik thuis dan kreeg ik klappen, want altijd kwam ze er achter .

    In mijn puber jaren is er een jongen uit de straat verliefd op mij geweest, alleen toen wist ik het niet .nu na 50 jaar ben ik daar achter gekomen.

     Ik heb steeds gedacht dat hij verliefd op zijn buurmeisje was.

     Ik vond hem toen ook leuk, en ik mocht niet met hem omgaan, waarom? ,eigenlijk mocht ik niet veel.

     Hij heeft een heel leuke vrouw en kits , we komen nu bij elkaar op bezoek leuk hè ..

     Hij weet heel veel, van vroeger met namen en alles wat er bij hoort, dat buurmeisje van hem is mijn jeugd vriendin geweest, maar helaas sinds 1 jaar overleden.en nog 4 buren van ons.

     

     .Met kleren en schoenen had ik niet te klagen. Daar kreeg ik genoeg van,er was een naaister die maakte onze kleren  zodat mijn oudste zus zei ,dat muisje krijgt nog wel eens een staartje als je getrouwd bent.

    .En zo is het ook gegaan . Dat de oudere zussen mij altijd mee nemen moesten was natuurlijk niet leuk voor hen , en zeer zeker als ze verkering hadden .

    Heb  ik dan ook vaak in mijn leven gehoord, dat ik vervelend en verwend ben geweest. En dat klopt niet .zegt de ene zus.

     ( Het is toch wel moeilijk om een boek te schrijven en ook nog de eerste keer op een computer halleluja.)

     Alles kan ik niet eens vertellen er zijn ook nog familie… geheimen  Ik wilde graag kapster worden, nee zei mam vreemde mensen aan    een b.v.niet gewassen hoofd frutselen komt niet aan  vraag .

    Wel kun je naaister worden en dat wilde ik niet . Dan toch maar naar de fabriek.

     Eerst had ik in een reiniging winkel en een schoenen winkel gewerkt ,.dat beviel wel.

     

    .Nooit heb ik graag veel kleren aan gehad nu ook nog niet .

    Wat ik kreeg verteld over mijn kleuter tijd was ,dat ik me altijd uit kleden en dan naakt liep .

    Mijn zus naaide een broekje, die ik niet uit zou krijgen maar dat hadden ze mis, een paar dagen duurde dat en ik wist al hoe ik het uit kon trekken .

     Dus hadden ze veel werk aan mij is me vaak verteld. Een zus zegt steeds dat ze veel slaag voor mij heeft opgevangen .

    De ander zegt dat heeft ze nooit gezien .Wat is dan nu waar?

     

    Maar in ieder geval de een was getrouwd toen ik 7 jaar was de ander 2 jaar later dus de meeste jaren was ik alleen met mijn ouders.

     Wel zijn er verschillende mensen bij ons in huis in de kost geweest zoals dat toen genoemd werd .

      Een oudere vrouw die niet meer thuis gewenst was ,.een jongere vrouw die niet meer thuis kon wonen ,.wat ik me nog kan herinneren .

    En velen uit de familie en bekende en uit de straat vertelde alles aan mam, steeds waren er wel personen met problemen.

     ..Ze gingen ook veel uit bij een nichtje die café had, en een stukje bij ons vandaan in een soort stamcafé.

     Mij namen ze wel eens mee is me verteld en dan versierde ze in dat café met crêpe papier.Ik maakte daar mijn lippen mee rood dus dat zat er al vroeg in .

    Of rookte aan een sigaar die vergeten was om uit te maken.

    05-01-2009 om 17:21 geschreven door corazon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1. Mijn jeugd
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    DIT IS MIJN LEVEN VAN HET BEGIN TOT ???.

     

    Geboren ben ik in het zuiden van Limburg. Het was eerst een dorpje nu is het een stadje. Met een keizersnede kwam ik op deze wereld. Ik ben een nakomeling zoals dat werd genoemd. Ik heb nog twee zussen.

     

    Daar waar ik geboren en opgegroeid ben noemde men vroeger een kolonie. Dat was voor diegenen die meer geld uit te  geven hadden niet zo een goede buurt om je kinderen te laten spelen. Maar bij ons ging het socialer toe als in menige buurt. Ook de kameraadschap was nergens anders te vinden dan bij ons in de kolonie.

    De voordeur was nooit op slot, je kon zo bij de buren naar binnen stappen. Je hoefde niet aan te melden.

    Er was een café  waar ook veel verenigingen bij elkaar kwamen en een theater vereniging waar ook ik lid van ben geweest.


    Ik moest een weeskind spelen en mam had in mijn krullen een grote witte gestijfde strik gedaan en ik had een mooi jurkje aan.Terwijl ik voor die uitvoering slordig en onverzorgd uit moest zien.

     

    En die verenigingen die gingen met de karnaval met de hele groep het zelfde verkleed met de optocht mee. Ik ben ook een paar keer mee geweest.Toen ik nog  kind was omdat het gemakkelijker voor mijn ouders was. Dan hadden ze mij bij zich en hoefden niet iemand te vragen om op mij te passen.

     

    Wat ik ook nog weet, wij meisjes hadden hele kleine popjes uit rubber geen omhulsel maar volle rubber.

    Dan zaten we voor het huis op de stoep kleertjes voor de popjes te naaien. Uit oude stukjes stof kleine stukjes aan mekaar naaien.Van onze moeders of iemand anders, kregen we dan een schoenendoos of ander kartonnen doos.


    Een groter stukje stof beneden als laken, een stukje stof wikkelen om watten. Dat was het kussentje en
    boven op het popje nog een stukje stof als boven lakentje. Een gaatje in de doos een draad van breigaren of haakgaren erdoorheen en wij hadden een bedje. Zo liepen we dan door de straat met achter ons aan die doos met dat poppen bedje.


    De volwassenen kaarten buiten of speelden mondharmonica. DIE GOEIE OUDE TIJD??

     

    We waren wel meer tevreden. Er was ook een vuilnisbelt daar spelen was ook spannend. Er werden autobanden aan gestoken dan kwam de brandweer, dat was pas spannend.


    Het zwemmen in het openluchtbad kosten toen 10 cent later 15 cent. Als ik niet mocht gaan van mam zocht ik lege flessen en bracht die terug zo had ik geld voor de entree.

     

    Uit de omgevende straten kwamen ze bij ons spelen en vooral toen wij meisjes in de puber leeftijd waren. Alles kan ik mij niet herinneren. Er is mij wel veel verteld geworden, waarheden maar ook fantasieën. Zelf gemaakte verhalen en als ze je willen kraken zijn die niet positief.

     

    Ik had veel begraven zoals ik dat noem maar het komt toch wel allemaal naar boven. ms door een gezegde van iemand soms door iemand die je heeft gekend ook als kind.

    Mijn vriendinnetje en ik speelde op de hof bij hun het was warm weer. De buut (wasteil) stond buiten met wat water. We wilde allebeide in die buut.
    Ik was het eerste bij die buut, mijn vriendinnetje komt en gaat op mijn benen zitten. Ik val achterover onder water, zij valt op mij .We komen niet meer hoog en een zus van haar heeft ons geholpen. Ik had al water geslikt.

     

    Ook weet mijn jeugdliefde dat we sleeën gingen op een grote familieslee die geleend was bij iemand uit de kolonie en waar we dan met 5,6, kits opzaten.Vaak heb ik in gedachten dat wel gezien dat ik daar sleeën deed maar dan was ik in gedachten altijd helemaal alleen.Dat was ik vergeten. Maar nu weet ik het weer. Het is weer boven komen drijven. Zoals zoveel... !!!

     

    05-01-2009 om 00:00 geschreven door corazon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (0)
    01-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.0. Voorwoord
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Met deze biografie over mijzelf wil ik belevingen van me af schrijven en laten zien hoe een leven kan verlopen en je toch door moet gaan. Hoe alert je moet zijn bij sommige symptomen.


    Bij deze wil ik allen danken voor bezoek aan mijn weblog. Reacties in het gastenboek stel ik erg op prijs.

    Vriendelijke groet,
    Corazon

    01-01-2009 om 00:00 geschreven door corazon

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    » Reageer (1)


    Gastenboek
  • Hallo...
  • Avondgroetjes uit de stille Kempen.
  • Hallo
  • he!!!!
  • welkom

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!