Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
Hier nog een paar foto's van onze vakantie in Karpathos.Een heel mooi eiland,maar je moet wel goed ter been zijn want er zijn veel trapjes en omhooglopende straatjes.
Karpathos is een langgerekt Grieks eilanddat deel uitmaakt van de Dodekanesos. Na Rodosis het het grootste eiland van deze eilandengroep. Het ligt ten zuidwesten van Rodos, en ten noordoosten van het kleinere eiland Kasos, ruwweg ligt het tussen Rodos en Kreta in. Het zeer kleine eilandje Sarialijkt in het noorden aan Karpathos vast te liggen. Karpathos Stad, dat door de autochtonen Pigadia wordt genoemd, ligt in het zuidoosten van het eiland, en is de hoofdplaats van de gemeente Karpathos. Andere steden op het eiland zijn de noordelijker gelegen Olymposen Diafani. In Othos is er een museum. In het zuiden van het eiland ligt luchthaven Karpathos. Een veerboot naar Kreta en naar Rhodos gaat twee keer per week. De Karpatische zeeis naar Karpathos genoemd.
Het Paleis van Pena is het voormalig zomerpaleis van de Portugese koninglkijke familie. Het staat op de top van een heuvel, op 450 meter hoogte, boven de Portugesestad Sintra. In het gebouw worden verschillende bouwstijlen gecombineerd, zoals de Moorse, de Manuelstijl, neoromaansestijl, de neorennaisanseen de neogotiek. Deze combinatie is een duidelijke uiting van de romantischestroming uit de 19e eeuw met zijn hang naar exotisme.
Het paleis werd gebouwd in opdracht van Ferdinand 11 van Portugal, de tweede echtgenoot van koningin Maria 11 van portugal. Het werd gebouwd op de resten van een Hieronimietenklooster, naar een ontwerp van Wilhelm Ludwig von Eschwege. In 1910 vond de Oktoberrevolutieplaats en werd Portugal een republiek. De laatste koningin, Marie Amelie van oreleansbleef tot de Eerste Wereldoorlog in het paleis wonen waarna ze naar Frankrijk vertrok. Sindsdien is het paleis een museum en is er aan het interieur weinig veranderd. Het paleis staat sinds 1995 op de werelderfgoedlijstvan Unesco, samen met een aantal andere paleizen in de omgeving.
Het paleis is beschilderd in blauw, roze en geel en op veel plaatsen zijn de muren betegeld met Azuleos. Het gebouw heeft torens, kantelen, gouden koepels en waterspuwers. Het interieur ademt een exotische en decadente sfeer uit. De kloostergangvan het vroegere klooster is in het gebouw opgenomen. De balzaal heeft Duitse glas in loodramenen twee paar identieke levensgrote fakkeldragers met tulband. Verder zijn de Arabische kamer, de groene slaapkamer in de donjon en de Tritonpoort opvallende onderdelen van het gebouw, net als de kapel Nossa Senhora da Pena waar het retabel van marmer en albast, toegeschreven aan de in Portugal zeer actieve Franse beeldhouwer Nicolas Chantereine (1470-1551), de aardbeving van Lissabon 1755wonderwel heeft overleefd.
Het paleis kijkt uit op een standbeeld van een middeleeuwse ridder. In de sokkel is het wapen van de architect gegraveerd. Het paleis staat niet ver van het veel oudere Castelo dos Muros.
Rondom het gebouw ligt hetParque de Penadat meer dan 200 hectare groot is. Het is een landschapstuin met een labyrintisch netwerk van smalle paden en wegen. Cruz Alta, het hoogste punt, ligt op 529 m en biedt een zicht op de weelderige vegetatie van de Serra de Sintra. In het park bevindt zich onder meer het Chalet da Condessa d'Edla dat aan de buitenkant met kurkversierd is. Koning Ferdinand II liet dit romantisch chalet bouwen voor zijn tweede vrouw, de operazangeres Elisa Hensler.
Het net afgebouwde Zweedse oorlogsschip de Vasa vertrok op 10 augustus 1628 uit de haven van Stockholm voor een eerste proefvaart.
Glorieus verliep deze tocht allerminst. Na amper 1300 meter te hebben gevaren kantelde de Vasa door harde windvlagen dusdanig dat er water het schip inliep. Niet veel later zonk het oorlogsschip bij het eilandje Beckholmen. Van de ongeveer honderdvijftig opvarenden verdronken tussen de dertig en vijftig personen. In 1961 werd het schip – na 333 jaar op de bodem van de haven te hebben gelegen – geborgen.