Ik ben Dini
Ik ben een vrouw en woon in Diemen (Holland) en mijn beroep is Homemanager.
Ik ben geboren op 08/04/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mijn websites en blogs,powerpoints en psp maken,lezen,.
Ik ben getrouwd met Jan.Samen hebben wij een dochter en schoonzoon en een schat van een kleinzoon Benjamin.
Wens u een aangenaam verblijf op mijn blogje.
Helaas is na een gelukkig huwelijk van 40 jaar tot mijn grote verdriet Jan op
06-08-2015 overl
De ocelotof pardelkat is een kleine katachtigedie samen met de margay, de tijgerkat, de Feoffroykaten de nachtkattot de groep van de pardelkattenbehoort. De ocelot leeft van Midden-Amerika tot in Zuid-Amerika.
De ocelot wordt ook wel de pardelkat genoemd. De ocelot heeft opvallend lange poten. Het lichaam wordt ongeveer 125 centimeter lang en heeft een staart van bijna 40 centimeter. De ocelot wordt maximaal 16 kilogram zwaar.Naast een luipaardtekeningkan de ocelot ook een zwarte vacht hebben.
Veel verschillende omgevingen vormen het leefgebied van de ocelot, variërend van scrublandstot tropisch regenwoud. Het is een uitstekende klimmer. Hij komt juist veel voor in rots- en struikgebieden. Vochtige gebieden hebben echter de voorkeur van deze kat. De ocelot komt voor in Texas, en alle landen van Midden- en Zuid-Amerika (behalve Chili en Uruguay). Er is veel op het dier gejaagd om zijn vacht. Desondanks is het de meest voorkomende katachtige in Zuid-Amerika. Zijn voortbestaan wordt bedreigd door het kappen van zijn leefgebied.
De ocelotten hebben niet altijd dezelfde prooien. Welke prooien ze vangen hangt af van het seizoen. Ze eten vooral konijnenen kleine knaagdierenzoals ratten, eekhoornsen agoeti's. Verder ook kleine herten, apen, kleine vogelsen hagedissen. Ook van insecten, slangen, kleine schildpadden, kikkers, landkrabben en vissen is waargenomen dat ze op het menu stonden.
Ocelotten zijn goede klimmers en brengen veel tijd door in de bomen. De ocelot jaagt voornamelijk 's nachts en vooral op de grond. Zodra hij een prooidier heeft ontdekt, drukt hij zich tegen de bodem en wacht een moment af om toe te slaan. De goed ontwikkelde ogen en oren komen uitstekend van pas bij het nachtelijk opsporen van prooidieren. Met een beet in de nek wordt het slachtoffer snel gedood.
De ocelot leeft solitair of soms in paartjes. Ocelotten zijn territoriaal en het territorium van een mannelijk dier overlapt vaak met dat van meerdere wijfjes. Midden op de dag rust de ocelot meestal in een holle boom of op een boomtak. Door middel van urine markeert de ocelot bomen en struiken langs de grens van het territorium.
De paartijd loopt de hele jaar door. Ongeveer 79 tot 85 dagen na de paring[worden 1, zelden 2 of 3, bij uitzondering 4 jongen geboren, verborgen tussen de wortels van een omgevallen boom, een rotsspleet of in een holle boom, maar bij voorkeur tussen doornstruweel. Al bij de geboorte hebben de kleine ocelotten een volledige luipaardtekening. Het vrouwtje voedt de jongen alleen op.
De eerste honden waren wolven die ongeveer 18.000 jaar geleden in Europa leefden.Dat ontdekten Finse wetenschappers in 2013.
Het is niet zeker of de mens naar de wolf is gekomen of andersom. Beiden hadden profijt van de ontstane situatie: de wolf werd door de mens gebruikt bij de jacht, het bijeenhouden van de kudde en te waarschuwen tegen vijanden. De mens zorgde er op zijn beurt voor dat de wolf altijd te eten kreeg. De wolf is een erg sociaal dier. Hij leeft, net als de mens, in groepsverband (roedel genoemd), met een sociale rangorde, waarbij bepaalde wolven het leiderschap op zich nemen. Dit maakt het dier mogelijk en aantrekkelijk als gezelschapsdier, waarbij de wolf de mens als leider beschouwde. Men begon andere eisen aan het gedrag en het uiterlijk van de wolf te stellen. Tijdens de middeleeuwen gingen mensen de hond als een soort statussymbool beschouwen. De hond verschafte de mens aanzien. Sindsdien begon het aantal hondenrassen enorm toe te nemen. Honden werden gefokt op grootte, lengte, kleur, kop, gedrag en aaibaarheid. Dit gebeurt vandaag de dag nog steeds.
In het natuurpark Mirador del Este vind je drie meren die de ‘drie ogen’ worden genoemd. De meren zijn duizenden jaren geleden ontstaan in een ingestorte kalksteengrot en worden gevoed door een ondergrondse rivier. Door de mineralen in het water krijgen de meren hun heldere groenblauwe kleur.
Dit natuurspektakel creëert een rijke leefomgeving voor verschillende diersoorten. In de meren leven verschillende vissen en schildpadden, zoals de roodwangschildpad.
Hier zijn een paar foto's van ons weekje vakantie in Drenthe.We zaten op een heel mooi park waar we vanaf een paar leuke uitstapjes hebben gedaan
Bourtange (Gronings:Boertange, verouderdDe Betang) is een vestingdorpmet aangrenzende moderne kom in de Nederlandse provincie Groningen, dat tussen 1580 en 1593 tijdens de Nederlandse opstaandis aangelegd. Bourtange ligt in de gemeente Westerwolde, in de gelijknamige streek. Het vestingdorp is een beschermd dorpsgezicht. Ten noordwesten van de vesting ligt de rest van de kom van het dorp.
Tussen 1811 en 1821 was Bourtange een zelfstandige gemeente, waartoe in het beginjaar ook Ter Apel, Onstwedde Sellinge, Vlagtweddeen Weddebehoorden. De eerste maire was Paulus Eckringa. In 1811 werden Vlagtwedde en Onstwedde afgesplitst. In 1821 ging Bourtange op in de gemeente Vlagtwedde, die in 2018 opging in de nieuwe gemeente Westerwolde.
De getreepte tenrek is een zoogdieruit de familievan de tenreks. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door G. Cuvier in 1798.
Dit dier bezit een tweekleurige, borstelige vacht met verspreide stekels, met daarop allerlei witte, gele of bruine strepen op een zwarte ondergrond. Op de kruin staat een plukje stekels als een kuifje overeind. Het dier heeft geen staart. De lichaamslengte bedraagt 16 tot 19 cm en het gewicht bedraagt 80 tot 275 gram.
Dit in groepen levende dier voedt zich hoofdzakelijk met wormen en larven. Zo’n groep bestaat uit 15 of meer dieren, die allemaal hun steentje bijdragen aan de bescherming van het kroost. Een worp telt meestal 2 tot 4 jongen.
De stad Bukhara ligt aan de Zijderoute en is meer dan 2000 jaar oud. Bukhara geldt als het meest complete voorbeeld van een middeleeuwse plaats in Centraal-Azië, met een stedelijk karakter dat nog grotendeels intact is. Monumenten die zijn overgebleven zijn onder andere de beroemde graftombe van Ismail Samani, indrukwekkend door z'n sobere elegantie en een meesterwerk van islamitische architectuur uit de 10e eeuw. Tijdens de 11e eeuw werd de opvallende Poi-Kalyan-minaret gebouwd – een meesterwerk qua decoraties van baksteen – samen met het grootste deel van de Magoki Attori-moskee en het Chashma Ayub-heiligdom. Uit de 17e eeuw resteert nog een groot aantal madrassas.
De Angelwaterval(Spaans:Salto Ángel, soms met de inheemse naamKerepakupai merúaangeduid) is de hoogste vrij vallende watervalter wereld met een totale hoogte van 979 meter. De hoogste vrije val is 807 meter. De waterval is genoemd naar de ontdekker Jimmy Angel.
Hij is gelegen aan een naamloze zijrivier van de Caroniin het National ParkCanamaite Venezuela. Ter plaatse bevindt zich het hooggelegen rotsplateau Auyan, het is een tepuimet een bijzonder kenmerkende flora en fauna. De vele regen die in deze tropische regionen valt baant zich een weg naar de randen van de plateaus via vele onderaardse grotten. Het gesteente van de wand is zandsteen van de Roraima Supergroep.
Hoewel eerder in de 20e eeuwal gezien door verkenner Ernesto de Santa Cruzwerd het natuurfenomeen pas bekend in de westerse wereld na de officiële ontdekking door de Amerikaanse avonturier-vlieger Angel die in 1933 met zijn vliegtuig op zoek was naar goud. Angel was in 1899geboren in Springfield, Missouri.
De hoogte van de waterval werd in 1949vastgesteld door een expeditie van de NationalGeographic Socity. Hierover schreef Ruth Robinson het artikelJungle Journey to the World's Highest Waterfall.
In het boekAngels Fourbeschrijft David Mott de eerste succesvolle beklimming van Auyan-tepui (Duivelsberg) naar de top van de waterval. De waterval is Venezuela's bekendste toeristische attractie.