"...Ik dacht al heel snel: ik heb de klap geïncasseerd, dus nu weer te paard! Maar nu pas ben ik tot het volle besef gekomen wat er is gebeurd: ik ben door de ziekte volstrekt vereenzaamd. Ik zit hier maar in m'n eentje de hele dag dingen te beleven die ik met niemand meer kan delen. Het klinkt misschien gek, maar het is een bevrijding voor me. Er is een last van me afgevallen.Ik heb het toegegeven, eindelijk heb ik het mezelf toegegeven: dit hoort bij het leven. Laat ik erkennen dat ik godverlaten eenzaam ben, dat ik zeeën tranen heb vergoten, dat ik ik weet niet hoe vaak in mijn kussen heb gebeten. Maar als je die tranen eenmaal hebt vergoten, als je het eenmaal hebt toegegeven, dan ben je er ook niet meer bang voor. Daarom kan ik nu ook in mijn eentje in het bos gaan wonen...."
Renate Dorrestein
"Gelders dagblad 1994, 1 oktober"
18-04-2005
Joepie naar de dierentuin
De CIB liga organiseert rond 16 juni, een uitstapje naar het dierenpark planckendael. Ik heb al een e-mail verstuurd dat ik meega. Ik zie er meestal tegen op om nog ergens naartoe te gaan, maar nu zie ik het wel zitten omdat er rekening mee gehouden wordt met mensen die snel moe, zich niet zo goed kunnen verplaatsen enz... Bij mij speelt de vermoeidheid een grote rol, de verplaatsing op zich is zo geen probleem. Ik kijk er wel naar uit!! Ook om eens tussen de mensen te zitten!!! Het kleine tijgertje op de foto is mijn katje Charlotje, hier ligt ze op mijn bed te slapen!! Het is een heel slank diertje, haar moeder is een rasechte siamese kat, vandaat die fijne lange pootjes, die grote oortjes enz.. Ik vind het een heel mooi meisje! ;-)
