Het is vroeg in de morgen, het is nog donker, je zit in de auto op weg naar je werk en je denkt aan mij.

Ineens voel je een zacht, warm briesje....... en even later zit ik naast je.

Ik kijk je stralend aan en zeg: "Wat fijn, dat je me geroepen hebt!"

"Deed ik dat dan?" vraag je verbaasd.

"Ja zeker wel" zeg ik, "als je heel sterk aan me denkt, kom ik vanzelf naar je toe, ik kan niet anders........en ik wíl niet anders. Ik ben blij, heel blij, dat je me geroepen hebt. Het is fijn om bij je te zijn."

Ik leg mijn hand op je dijbeen en mijn hoofd op je schouder.

We rijden rustig door de donkere ochtend. Je voelt je gelukkig en je wilt dat deze rit heel lang duurt. Als je de parkeerplaats van je werk opdraait, vraag je: "Blijf je bij me?"

"Graag!" antwoord ik, "ik zorg ervoor dat alleen jij mij kunt zien, ik zal onzichtbaar zijn voor alle anderen."

Je lacht en zegt: "Mooi zo, dat spaart een heleboel uitleg."

We lopen samen naar binnen. Mensen groeten je, hebben je nodig, je moet dingen oplossen en onder al die drukke werkzaamheden,  zie ik je regelmatig naar me kijken, met een liefdevolle blik; je bent blij dat ik bij je ben.

Aan het eind van de werkdag zitten we weer samen in de auto.

Ik zie dat je moe bent en stel voor om even te stoppen op een rustige plek.

Ik masseer je nek, je rug, streel je lieve gezicht, je zachte haren, geef je  kusjes en knuffels,

tot je je weer helemaal fit en gezond voelt.

Daarna rijden we verder. Bij jouw huis aangekomen, moet ik afscheid nemen.

"Tot morgen?" vraag je. "Als je me roept......" antwoord ik.

Met hetzelfde zachte, warme briesje waarmee ik die ochtend gekomen ben, ga ik nu weg.

Je weet, dat je me altijd roepen kunt.........
dammie

Er is het klagen

er is het zagen

er is het zeuren

en eindeloos treuren.

Er is de blijdschap

er is de vreugde

er is de hoop

er is tevreden zijn

dammie

Soms, in eenzame nachten, als ik wakker lig,
kom je naar me toe,

je glipt binnen door het dakraampje,

dat altijd openstaat, speciaal voor jou,

omdat ik altijd hoop dat je zult komen......
je neemt plaats op de rand van mijn bed,
streelt me over mijn bolletje,

geeft me tedere kusjes op mijn voorhoofd, ogen, neus en mond......
je schuift naast me en houdt me liefdevol in je armen........
zo lig je bij me, tot het ochtendgloren,
dan fluister je zachtjes in mijn oor: "ik hou van jou"

en vlieg je weg, zoals je gekomen bent.......
je zwaait nog even en werpt me een kushandje toe.............dan ben je weg
het raampje laat ik altijd openstaan
want ik weet......in eenzame nachten,

als ik de slaap niet vatten kan, kom je naar me toe...........

zo af en toe............
dammie

We waren heel lang samen
toen gingen we uiteen,

maar deze nacht heb je me laten roepen,
omdat je me nog eens wilde ontmoeten,

en toen we samen kwamen,
zag ik in je bleke, vermagerde gezicht
het oude, vertrouwde liefdeslicht

en ik wist: dit is ons laatste samenzijn,
want weldra verlies jij je levenslicht,

maar misschien bestaat er een ander zijn
en zie ik later in een ander licht
je gelukkig stralende liefdesgezicht
dammie

je kwam naast me zitten
en vertelde me uitgebreid
waarom je niet verder wilde
met mij
en al die tijd
voelde ik slechts jouw dij
tegen die van mij
dammie

Het is een mooie zomerdag, ik sta langs de kant van de weg, met mijn rugzakje in de hand en hoop op en lift.
Jij rijdt langs, ik steeds mijn duim op, je stopt en zegt: "Ik ga naar Gent." Ik zeg: "Tof", gooi mijn rugzakje op de achterbank en stap in.
Je ziet er leuk uit: slank, lang, mooie haren, leuke ogen en een lieve lach.

Ik voel me helemaal op mijn gemak bij jou in de auto.

Mooie muziek heb je opstaan...... the power of love, dat is een van mijn lievelingsliedjes.

We rijden onder de bomen, alle raampjes staan open, de warme zomerlucht, prettige geuren,

wat mij betreft mag de weg naar Gent eindeloos lang duren.

Tegen tweeën parkeer je de auto langs de kant van de weg.

Etenstijd, zeg je en je pakt een thermoskan en twee bekers van achter je stoel en een brooddoos.

Ik zeg.........kom, laten we onder de bomen gaan zitten en er een echte picknick van maken.

Ik pak mijn rugzakje van de achterbank, we stappen uit en lopen een stukje het bos in, tot we een mooi bemost plekje vinden , ik maak mijn rugzakje open en haal er een kleed uit, een zak met appels en banen en een thermoskan met koele witte wijn, ook nog twee glazen.

We eten van jouw brood, van mijn fruit, drinken van de koffie en van de wijn.

We voelen ons loom en verliefd. Ik buig me naar je toe, kijk je in je lieve ogen en kus je teder op je lieve lippen, ik streel je over je zachte haren.

Je neemt me in je armen, beantwoordt mijn kus.

Ik heb je lief, mijn lief, zó lief..............

Tegen vieren breken we op en lopen naar de auto, je moet om vijf uur in Gent zijn.

Onderweg zeggen we niets, luisteren naar de muziek, genieten we nog na van onze picknick.

Eenmaal in het centrum van Gent aangekomen, zeg je: vanavond om tien uur rijd ik terug............

Mijn hart springt op van vreugde en ik antwoord........ ik zal er zijn!
dammie

Dat ik dood zou gaan,

juist nu iedereen verder mag gaan

dat had ik niet verwacht

daar was ik niet op bedacht

het is een hard gelag

dat ik niet verder mag

mijn tijd zit erop

dat is een strop

alles gaat weer open

maar mijn ogen worden voorgoed gesloten

mijn leven is voorbij

maar ik maak geen stampij

ik heb het goed gehad

straks valt mijn laatste blad

dammie

Kastanjes aan de boom
nog in hun groene bast
straks vallen ze

bruine kastanjes
in het natte gras

dammie

ik heb één talent en dat is het talent om heel hoog te vliegen, hoe hoger ik vlieg, hoe gelukkiger ik ben
en dan, onvermijdelijk, stort ik naar beneden
en dat is vandaag gebeurd
het doet zeer
het is donker en koud 
nergens brandt een lichtje
ik ben het contact met De Bron verloren
ik heb dit vaker meegemaakt
ik weet dat het over gaat
dat ik als een feniks uit mijn as zal herrijzen
maar dat is slechts rationele wetenschap
nú is het koud en donker

dammie

Ik ben met verlof aan zee, ik mis je,
het is een mooie avond,de maan schijnt, ik wandel langs de vloedlijn en staar over zee;
als ik moe word, ga ik even liggen, onder de sterrenhemel en val in slaap..........
de vloed komt op, ik voel water aan mijn voeten en juist als ik denk: ik moet wakker worden en opstaan, zijn er die armen om me heen..........,
jouw armen. ik open mijn ogen .........en zie jou, je bent bij me!
slaap ik of droom ik?............je legt je hoofd tegen mij aan, ik streel je over je lieve bolletje, druk me dicht tegen je aan en de droom gaat verder,
ik geniet van de warmte en de zachtheid, van je armen om mij heen.......het maakt niet uit of het een droom is of dat het echt is.........
jij bent bij me, dat is het enige wat telt..........
Dammie

Vuurtoren

Jij, rots  in de branding van mijn leven,

Jij, steun en toeverlaat in bange tijden,

Jij, trooster bij verdriet en pijn,

Jij, getuige van mijn leven,

Wat er ook gebeurde: Vreugde,

Verdriet, teleurstelling, geluk,

liefde, bedrog. Jij was er altijd bij.

Telkens kwam ik even bij je zitten,

In goede en in slechte tijden.

Alles kon ik jou vertellen.

Altijd vond ik troost bij jou.

Dammie

Ik word wakker...... hoor de vogels fluiten........kijk op de wekker het is negen over negen, een mooie tijd om wakker te worden op een herfstochtend.....

er ís iets, maar ik weet niet wát, iets, dat me vaag verdrietig maakt.

Ik blijf nog even liggen, heb immers geen haast om op te staan, geen afspraken vandaag, vrije dag, dus geen haast.

Dan, ineens, wéét ik wat er is............ dit is de eerste ochtend in maanden, dat ik wakker werd, zonder meteen aan Jou te denken.

Ik begin je te vergeten............

denken aan jou gebeurt niet meer automatisch, zelfs niet bij het wakker worden

denken aan jou brengt geen vreugde meer en ook geen verdriet

Ik mis de vlinders die ik voelde, als ik aan je dacht, ik mis het geluk dat ze brachten

maandenlang hield ik van jou, dacht ik altijd aan jou, droomde ik constant over jou, ging ik slapen met een gedachte aan jou, stond ik op met een gedachte aan jou

en nu is dat voorbij

de vlinders van verliefdheid, die er heel de winter waren, ondanks sneeuw en kou, die sterke vlinders

zijn gestorven in de lente, kort voordat de zomer beginnen zou,

op een mooie pinksterdag, gingen ze dood, zómaar,

zonder waarschuwing vooraf

ze zijn weg

ik mis ze, een beetje,

maar het is beter zo

want jij hield nooit van mij.

dammie

Het is lente en ze zeggen dat ik je nog deze zomer zal ontmoeten, dat je me nog deze zomer komt halen.

Ik schrik: deze zomer al. De lente is zo koud, de koudste in veertig jaar.

Ik verheug me op een warme zomer met veel zonneschijn en zwoele nachten onder een heldere sterrenhemel.

Toe, doe me een plezier en kom pas in de herfst, als de zon lager staat, de avonden donker zijn en koud. Kom me pas halen als de herfst valt, gun me nog deze zomer en laat het een mooie warme zomer zijn, vol zonneschijn.

Kom me halen als de herfst valt.

Dammie

Het is een mooie zomerdag.
Ik zie je werken in de tuin en blijf staan om naar je te kijken..........ik zie je graag, heel graag.
Ik besluit om spaghetti piripiri te maken, je lievelingskostje.
Als ik met het eten naar buiten kom, licht je gezicht op van vreugde. Ik schenk er koele, witte wijn bij, we eten en genieten.
Als we klaar zijn met eten, zie ik ,dat er een beetje saus aan je mondhoek zit........ik buig me naar je toe, en lik het zachtjes weg...........ik neem je lieve hoofd tussen mijn handen, streel je over je haren, geef kusjes op je voorhoofd, je ogen, je neus, je mond, tedere ,vluchtige kusjes, vlinderkusjes..........
We zijn loom geworden door het eten en de wijn en vlijen ons neer op het zachte mos in de schaduw van de kerselaar, we liggen als lepeltjes tegen elkaar, je slaat je arm om mij heen en we vallen in slaap, vlindertjes fladderen om ons heen, strijken even op ons neer, fladderen dan weer weg en komen terug.............ze houden van ons.........
dammie

Vandaag zijn we al vroeg opgestaan, want we gaan een rit maken op een olifant.

Eerst met de bus, het is, zoals alle dagen ,verrukkelijk warm.

Er is airco in de bus, dat vind ik wel een beetje jammer, want de airco staat altijd te hoog, veel te koud,

ik doe dus een vestje aan, en je lacht me uit.

Even later trek je me tegen je aan en sla je je arm om me heen, zodat ik heerlijk warm word.

Ik val in slaap tegen je borst , ik ben, als nachtuilke, niet gewoon om zo vroeg op te staan.

Ik lig lekker tegen je aan, heb nog nooit zo goed geslapen als tegen jouw hart aan.

Als we er bijna zijn, streel je me zachtjes over mijn haren en fluister je in mjin oor....

opstaan luiwammes, het is tijd voor onze olifantenrit.

Ik druk me nog even iets dichter tegen je aan; wil het moment van wakker worden uitstellen........

maar, je bent onverbiddelijk: het is echt tijd om de bus uit te gaan en de olifant te bestijgen.

Wat is hij hoog!,

Hij tilt zijn voorpoot op, als opstapje, en ja hoor, het lukt me om hem te bestijgen.

Je komt achter me zitten en slaat je armen om mij heen.

De tocht begint, we zijn met wel twintig olifanten en veertig mensen, twee aan twee op een olifant.

We gaan door het bos en dan door de rivier.........

Het is schitterend mooi.

Ineens staat onze olifant stil,: hij doet zijn slurf in het water en daarna spuit hij het water over zijn rug.

We krijgen een gratis douche van rivierwater!

Al goed dat het lekker warm is!, geen koude douche dus, maar lekkere lauwwarme rivierdouche.

De mensen voor en achter ons, op de andere olifanten, lachen ons uit, maar dat geeft niks.

Heel mijn witte T-shirt is drijfnat, maar het droogt vanzelf, want het is hier heerlijk warm.
Als de tocht op de olifant voorbij is, gaan we met de bus naar de kust, waar we picknicken op het strand, zwemmen in de warme zee en genieten we van de prachtige zonsondergang.
Het is een heerlijke dag.

Ik wil hier nooit meer weg, ik wil voor altijd hier blijven,samen met jou.

Dammie

ik herinner me een eerder bestaan, een ander bestaan, dan het aardse bestaan..........

en ook al heb ik geen woorden voor dat eerdere bestaan, ik herinner het me toch, met mijn gevoel...........

van tijd tot tijd stijg ik op als een arend en vlieg ik naar die andere wereld om daar een tijd te vertoeven,

als ik dan weer terugkeer op aarde, voel ik mij weemoedig en verdrietig en neem ik mij voor daar niet meer heen te gaan, omdat de terugkeer hier op aarde steeds weer zo pijnlijk is,

toch kan ik het niet laten om telkens weer op te stijgen en terug te keren naar het verloren paradijs

soms kom ik iemand tegen, die, net als ik, op zoek is naar hetgeen verloren is en waarvan we de herinnering voor altijd in ons dragen...........

een gelijkgestemde ziel, die ook op wil stijgen.................

dammie

Het is onze eerste avond in Thailand, we zitten op een terrasje, aan een romantisch verlicht tafeltje voor twee en eten verrukkelijke rijst met vruchten en vlees...........

we hebben elkaar nog maar net vierentwintig uur eerder in het vliegtuig leren kennen..........

toch lijkt het, of we elkaar ons hele leven al gekend hebben, zó vertrouwd...........

je hebt een leuk karakter, rustig, en toch vol humor, je bent leuk als je lacht ,zo leuk.......

er zitten lichtjes in je ogen, in het vliegtuig kon ik dat niet zo goed zien,omdat je toen naast me zat, maar nu je tegenover me zit, zie ik hoe leuk je bent, je lieve lach, de lichtjes in je ogen........

we blijven tot heel laat op het terras zitten, dan slenteren we terug naar ons hotel..........als we bij de deuren van onze kamers staan, zeg je................het was gezellig, samen eten, een leuk begin van de vakantie, ik ga mijn kamer in en jij de jouwe....................ik ga op mijn balkon staan, zie de volle maan aan de hemel, de sterren.........jij staat op jouw balkon, ziet de contouren van de bergen, de sterren en je begrijpt dat de maan aan mijn kant van het hotel staat...........je aarzelt even, denkt ........durf ik wel, durf ik niet, maar je besluit dat je wél durft, je gaat je kamer uit, klopt op mijn deur en als ik opendoe vraag je me...........kun jij de maan zien? ik neem je bij de hand en voer je mee naar het balkon..............samen staan we in het maanlicht, het is zooooooooo mooi, we genieten, je legt je arm om mijn schouder, ik leg mijn arm om jouw heup, zo staan we daar, heel lang naar de maan te kijken, dicht bij elkaar

dit belooft een heerlijke vakantie te worden..................

we weten beiden, instinctief, dat we het langzaam aan moeten doen.....de trip duurt drie weken en dit is pas de eerste avond..........je zegt dat je gaat slapen , morgen worden we al om zeven uur aan het ontbijt verwacht, de rondreis begint na het ontbijt..........je kust me teder op mijn voorhoofd, en zegt...........tot morgen en slaap zacht.............
Dammie

Hoop wordt telken weer geboren

in de armoede van het eigen hart,

in het niets, de leegte ,de onmacht nabij,

Na iedere nederlaag doet hoop weer licht schijnen

uit oude puinhopen herrijst zij weer

Dammie