Beste sportliefhebbers en anderen.

In de Polders, aan weerszijden van de 'Schreve' vervagen grenzen. Wolken zien er geen brood in, drijven waar ze door de wind naartoe gedreven worden. Vogels hebben er lak aan en spotten met de netjes geschilderde afbakeningspalen. Niets is van mij, alles van ons en onze nakomelingen. Als er dan tenminste nog iets overschiet.

'Verandering van spijs, doet eten', zei mijn eigen moeder altijd. Ze had overschot van gelijk. Routine, voorspelbaarheid en gebrek aan fantasie zijn nefast voor elk huwelijk en dodelijk voor de goeie goesting.

In die optiek neem ik vandaag deel aan een grensoverschrijdend uitwisselingsprogramma tussen Zeeuwen en Vlamingen. Een integratieproject voor een zonet naar Zeeuws-Vlaanderen uitgeweken West-Vlaming.

Het dialect van pakweg Koewacht verschilt enigzins  van hoe ze in St. Jansteen ouwehoeren, maar voor het overige zijn we allemaal grensgevallen met een hoekje af. Een trekker heet in Vlaanderen tractor. Maakt niet uit; het zijn beide vervaarlijke tuigen waar je liever niet onder gaat liggen.

Met z'n dertienen rijden we Jos'rit naar Cadzand. Een tocht die tot stand kwam, mede dankzij de coronacrisis. We flirten met de grenzen, drinken koffie in Cadzand met of zonder appelgebak, wisselen kwinkslagen met ernstige overpeinzingen en maken grapjes. Soms origineel, andere wat meer belegen.

Dertien in een dozijn klinkt een beetje goedkoop maar dat was het zeker niet. Een meer dan waarde-volle beleving op een blinkende nazomerdag.

Aan de aankomst drink ik een koffie 'Splendente' sterkte 7 na 'una giornata splendida' Vandaag wou ik nieuwe fietsvrienden ontmoeten. De perfecte move!

dc